6 yaşındaydım annemlerin odasında uyandım. annem ve babam uyuyordu. ben ve abim ayak tarafında yatıyorduk. bir tek ben uyanmıştım. etrafıma bakıyordum sürekli çünkü hiç bir şey tanıdık değildi. yataktan kalktım salona gittim etrafa bakıyorum. burası neresi diyordum. sonra annem kalktı yanıma geldi. karşımdaki kadının kim olduğunu bilmiyordum tanımıyordum ama içimden anne demek geliyordu. bende ona anne dedim. garipsemedi ne yapıyorsun diye sordu bana demekki annemde bu kadın. ben ne olduğunu bilmeden dünü hatırlamadan uyanmış sanki daha yeni doğmuş gibiydim. herkes herşey yabancıydı bana. kimseyi tanımıyordum ama içimden nasıl seslenmek geliyorsa öyle hitap ediyordum onlara

O zamanlar daha yeni bilgisayar aldık. Daha çoğu kişide yokken biz aldık ve kuzenler oynamaya geliyordu bize. Babamda her akşam işten gelir yemek yer bilgisayara otururdu. Hatırlayan vardır o zamanlar mira diye bir program vardı. Bildiğiniz sohbet odası. insanlar yazışırdı müzik dinlerlerdi. Babamda orada takılıyor müzikler çalıyor, her müzikten önce konuşma yapıyor. Bir gün yine böyle babam konuşma yaparken abimle içerde uzun eşek oynuyoruz gülüyoruz. Babam bir kaç defa sessiz olun diye uyardı ama Çocuğuz dinlemiyoruz. En son babam kalktı masadan bilen bilir sobanın közünü karıştırmak için uzun ucu sivri bir demir vardır. Babam onu kaptığı gibi gelip o demirle dövdü bizi. Acıyor heryerimiz belki kemiklerimiz kırıldı ama kimsenin umrunda değil ağlarsan daha çok dayak yersin bende tutmaya çalışıyorum kendimi. Dayanamıyorum ağlıyorum yine vuruyor.

O zamanlar küçük 1 oda 1 salon evimiz vardı eskişehirde. 3 katlı bir binanın giriş katında oturuyorduk. Üst katımızda babaannem, dedem, evlenememiş amcam ve vefat eden halamın oğlu dubleks bir evde yaşıyorlardı. Aile apartmanıydı. Küçükken hiçbir şeyden habersiz sorumluluk yokken güzeldi o günler. Apartman babamın babasına aitti. Babam gençliğinde dedemin kamyonuyla mal taşırdı bize para vermez sadece yemek getirirlerdi. Babam fabrikada işe girince dedem bizden kira almaya başladı. Kendi öz oğlundan kira alan bir adam ve bu adam hacıydı.

Annem sürekli bişey yokmuş gibi davranıyor. Ben sürekli peşinde dolaşıyorum. Derslerim giderek kötüleşmeye başladı. Anneme yardım etmek için arkadaşlarıma hep bahaneler uydurmaya başladım. Onlara annem kanser diyemedim bana acımalarını istemedim. Bende her çağırdıklarında yalanlar söyledim. Aslında doğruydu hepsi ama sebepleri yoktu. Yeni eve taşındıktan sonra herşey biraz daha iyi oldu. Küçücük bir evden büyük ve kaloriferli bir daireye geçmiştik. Artık sabahları o sobanın dumanı yüzünden uyanmak yoktu ama taşındığımız günün akşamı yatarken çok ağlamıştım can dostum dalmaçyalı doberman kırması köpeğim artık yoktu. Amcam onu tanımadığı bir adama vermişti. En çok onun için üzülmüştüm galiba. Hergün gidip eski eve amcama soruyordum köpeğim nasıl diye. Galiba bir yerde artık sıkıldı sormamdan öldü dedi. O gün yine ağladım hıçkıra hıçkıra. Gerçekten öldü mü bilmiyorum ama yaşlıkıktan ölmüş olması lazım artık.

ilk öğretime başladığım zaman kapıdan girdiğimde karşımda bir kız vardı o an ona aşık olduğumu hissettim ve 12 yıl sürdü bu aşk ama hiç bir zaman birlikte olmadık. Ben kovaladım o kaçtı. Neyse ilk öğretime başladığımda annem o zamanın parasıyla 25 bin kuruş verdi bana bunu harcama çok değerli bu para dedi. Tabi fakiriz ancak bunu sağlayabiliyordu annem. Zamanla alışmıştım etrafımdakilere yavaş yavaş tanıdım hepsini tekrardan ama kimseyle konuşmuyordum. Konuşmak gelmiyordu içimden yaşadıklarımı içime atıyor kendi kendime üzülüyordum. Sınıfta arkadaş grubum vardı. Onlarla takılıyordum ama yinede konuşmuyordum. Çekingen pısırık herşeyden korkan kimseye laf edemeyen ezik bir çocuktum. Yaşım büyüdükçe sorumluluklarımda arttı. Bir sürü saçma dersler almaya başladık okulda. Annem bana evde matematik sorusu çözdürmeye çalışıyordu. Yapamayınca dövüyor. Ben ağlarken soruyu çözdürmeye çalışıyor hala.

Takip eden varsa devam edicem

Uçağa bindik havalanmaya başladık. Hep bir ağızdan izmir'in dağlarında çiçekler açar diye bağırıyoruz. Hocalar kapıyı açıp bakıyorlar nerede olduğumuza kampın sınırlarına yaklaşınca hazırlanmamızı söylüyorlar. 5 er 5 er atlıyoruz. Herkes önündekinin paraşütünü kontrol ediyor. Hoca atlayın dedi herkes tek tek atlıyor sıra bana geldi. Kapının kenarlarından tuttum ufuk çizgisine bakıyorum. Arkamdan atla diye ses geldi ve hiç düşünmeden kendimi olabildiğince ileri attım. Herşey çok güzeldi. Paraşüt açıldı ve o huzur hiçbir yerde bulamazsınız ama benim için sadece 5 dk sürdü yere ineseye kadar. Ondan sonra yine herşey eski sıradan halini aldı ama o 5 dk lık havada süzülmek herşeye değdi. O gün herkes uçaktan atladı sırayla ertesi günde kamp bitti ve ayrılma zamanı geldi. Herkes vedalaşıyor ama ben kimseyi tanımıyorum. Kimse gelmiyor yanıma vedalaşmak için, onlarda beni tanımıyorlar. Sadece bedenen oradayım ama daha sesimi duymayan kişiler var. Hele bir grup fotoğrafımız var hala durur o fotoğraf. Ben tek turuncu tulumluyum sağımda erkekler solumda kadınlar ben tam ortalarındayım herkes birbirinin omzuna kolunu atıyor bense iki taraftanda uzakta eller arkada rahat duruş pozisyonu almışım.

Sonra kızlarla aram iyi olmaya başladı kendime özen göstermeye başladım. Üniversiteye izmire gittim. Kyk yurdunda kalıyordum. Öyle yine kız ortamım olmadı ama iyi arkadaşlarımda olmadı len ne biçim yaşamışım izmirde ben ya insan izmire gider karı kız giber okulu bitirir döner. Ben hep elimi gibtim amk. Gittim koskoca izmirde afyonluya denk geldim. Oda elletip vermedi zaten. Amımı parmaklayıp mememi yalayabilirsin ama mememi görmeyeceksin diyen bir kızdan ne beklenir. Karanlıkta yalaşıyorduk yorganın altında amk. Hayır zaten memeni yalamışım. Neyse izmir hayatım çok taktan geçti. Bu arada tabi bir sürü sevgilim oldu bazılarını görmedim bile hiç.

okurum daha sonra rez

Ben de supheleniyom aq

Yeni evde herşey değişmişti artık. Geceleri gözlerimi kapatınca sanki gözüm açık gibi odamı görüyorum ama bütün eşyalar küçülüp uzaklaşıyor. Bu hala arada olur. Bide yatak sanki yan duruyor gibi bir hisse kapılıyorum. Neyse lisede meslek lisesine gittim. Puanım anca ona yetti. Etrafımda bir sürü belalı tip vardı ama ben korkaktım bana paraları ver deseler verirdim anında. Başladık liseye işte herkes yabancı zaten kimseyi tanımıyorsun bide insanlarla konuşamayan biri olunca sadece akşam olsada gitsem diye düşünüyorsun. Sınıfta tek kız vardı. Bütün erkeklerde ona yavşama peşindeydi. Annemler beni buraya yolladılar. Abimde meslek lisesi mezunu elektrik okudu. Bende aynı bölüme gittim. Okuldaki bir hoca akrabamızdı sağolsun kayıt işlemlerinde falan yardım etti. 11. Sınıfa kadar sınıfın reisine para veriyordum her istediğinde. Aslında yapısında yoktu o kabalık ama etrafı yüzünden böyle davranıyordu. Ben para veriyordum korkuyordum yine de bana seni korumak için alıyorum parayı diyordu. Bende sesimi çıkarmıyordum ama bu haraç kesen kabadayı birlikte gezerken bir sürü şeyde ısmarlıyor. Okulda öyle ama dışarda daha düzgün bir çocuk.

Devam panpa

Devam panpa

Rezervasyon

16 yaşıma girince 2012 de serbest paraşüt kursuna gittim. 1 hafta sürecek eğitim ve orada kampta kalacağım. Yükseklik korkum var ve yeni bir ortama giremiyorum. Herkes yabancı 50 kişi var. Birileriyle muhabbet etmekten korkuyorum. insanlar beni yalnız sanmasın diye telefonda sanki sevgilimle konuşuyor gibi yapıyorum. ilk gün ortamı tanıdık 2 ve 3. günler 5 nokta taklası denen lanet birşey öğrettiler. Yüksek bir yerden düşünce darbeyi vücuduna yayıyor. Bizim her yerimiz yara olmaya başladı 10 takladan sonra 3 gün boyunca 200 300 kadar takla attık sürekli. Zemin toprak ama sertti. Hocalar düzgün yaparsanız hiçbir yeriniz acımaz diyorlardı ama ne kadar düzgün yaparsan daha çok acıyor. Heryerim morarmış dirseklerim dizlerim kanıyor sonunda son güne geldik atlayış günü hepimize atlayış tulumları verdiler. Ben farklı olmak istediğim için turuncu aldım. Mavi ve yeşillerin arasında tek turuncu benim. Meğer turuncu giyenlere çöpçü diyorlarmış. Neyse sonra hoca ilk sortiye çıkacakların adını söyledi her seferinde 10 kişi biniyor. Liste okunurken baya heyecanlıydım yükseklik korkum var ya atlayamazsam dedim içimden. Hoca saymaya başladı hop 4. Sırada ben varım hadi bindik eski pervaneleri uçağa. Yanımızda 2 tane hoca vardı.

2014 de yamaç paraşütü kursuna gittim galiba kızlara karşı açılma anım o zamandı. Kızlar ilgili nasıl muabbet edebileceğimi okudum iyice öğrendim sıra bunları denemekteydi. Bir tane kız tanıdım kursta onunla takılmaya başladım. Kız baya ilgili davranıyordu bana. Bir gün bana kaç kişiyle birlikte oldun gibi bişey sordu bende şakasına 30 dedim ki o zamana kadar hiç ilişkim olmamaış. Vay be demek 30 kişi diyip yüzünü astı bu. Sonra gözlerine baktım sadece sen varsın dedim. Bi gülümsedi benimle daha çok ilgilenmeye başladı. Aynı gün bir ara telefonumu almıştı eline ne yaptı bilmiyordum. Akşam bunlar izin alıp şehre gittiler. Bi baktım numarası yok numarasını silmiş. Bende hemen arkadaşına yazdım numarayı attı bana tekrar mesaj attım. Nerden buldun numaramı dedi bişey demedim. Ben seni arkadaş olarak görüyorum sadece dedi. Hayallerim yıkıldı bir anda. Bu kız gitti kendisinden 7 8 yaş büyük kurstaki hocayla çıkmaya başlamış. Benim ekgib uçuşlarım vardı onu tamamladım gittim eve onun hala devam ediyordu kursu. Bu galiba ayrılmış o hocadan. Ertesi gün tekrar tekamül kursu için çağrıldım. Bi gittim beni gördü direk gelip mutlulukla sarıldı bana. Anlam veremedim. Sonra bunlarında bitti kursu benim daha 1, 2 ay falan var bitmesine. Artık onunla konuşmuyordum ama onun en yakın 2 tane arkadaşıyla konuşuyorduk sürekli bana hocam derlerdi. Bunlar bana bir gün ses kaydı attılar. ikiside sırayla seni özledik hocam diyorlardı sonra ses kaydında bir sessizlik oldu ve bende çok özledim diye bir ses geldi. Bu oydu. Aradım konuştuk sevgili olduk. 2. Gün benimle ciks muhabbetleri yapmaya başladı. Ben uçuşa çıkacam benim alet uyanmış öyle uçuşa çıkıyorum. Hergün böyle devam ettik 1 hafta sonra ben bunun yanına Bursa'ya gittim. Daha bir hafta olmuş ama gittim yani.

Bursa'ya gittim beni otogardan aldı arkadaşlarıyla bindik otobüse gürsuya gidiyoruz. Otobüsten minibüse geçtik. Minibüste öpüşmeye başladık. Gürsuda yamaç paraşütü yapanlar vardı. Çıktık yukarı izledik biraz sonra yemek yedik orada. Gittik çalıların oraya oturduk. Öpüştük falan memelerini sıktırmaya başladım. Gücün bu kadar mı dedi daha fazla sıktırdım sonra elimi dıbına zütürdü ben bastırıyorum oda benim elimin üstünden daha fazla bastırıyor. Sonra bana siz beni dedi ama yapamazdım bilmiyorum ama ilk sevgilim daha 1 2 hafta oldu çıkalı ve bunu yapmak istemedim. Bunun için sevmedim onu bende ne yeri ne zamanı dedim. Sonra düzeldik kalktık beni otogara bırakacaklar. Minibüse bindik bunun kankasının sevgiliside vardı yanımızda. Ben Bursa'ya gitmeden önce bana kursta bir arkadaşına göz kulak olmamı istemişti bu çocuk. Arkadaş dediğim sarışın bir kızdı. Çocuk bunu sürekli dile getirerek benim kızın moralini bozdu iyice. Minibüsten indik bu kulaklık takıp önden yürümeye başladı. Ben konuşmaya çalıştıkça kaçtı benden. O gün bu yüzden terk etti beni. Otogara arkadaşları bıraktılar aklım onda geri döndüm Eskişehire. Kampa gittim yattım yatağa ağladım. Tutamadım kendimi cidden sevmiştim ben ona kıyamazken herşeyi alttan alırken o beni ilk fırsatta terk etti gitti.

Yarın devam edicem aldığım ilaçlar uykumu getiriyor. Hadi iyi geceler şimdilik...

rezervuar

Üniversitede ürtiker denen bir hastalık geçirdim pgibolojikmiş. Vücudumun her yerini arı sokmuş gibi kabarmıştım. Bu hastalığı geçirmeden önce pgibiyatriste gittim tabi selected ve tranko buskas verdi bana kafam rahatlasın diye ama çok sinir pgibiyatristler be. Anlat diyor anlatıyorum lafımı kesip ilaç yazıp yolluyor. Bi dinle be amk. Sonra hastalığı geçirdim 3 kere acil gittim sonra dayanamadım memlekete gittim. Sonra tekrar pgibiyatriste bu sefer olayın ciddiyetini anladı galiba seninle okullar kapanınca prozac A başlayalım dedi. iyi dedim. Başladım ama geç başladım ilaca 6 8 ay falan kullandım derslere kendimi verememeye başladım. Kafamdaki düşünceleri bastırıyor ama odaklanmamı engelliyordu. Evde yatıyorum zaten uykuya dalmak 2 saat sürüyor. Ben uyumaya çalışıyorum annemlerin odasından gülmeler kıkırdamalar. Ay gibi sözler. Hele ay yavaş ol demek. iyice gitti benim kafa.