babaların söyledikleri olsa olabilecekler

türk futbol milli takımının geçmişten günümüze kadrolarının en az bir tanesinde kendi soyadımıza rastlardık. zira her baba bir istanbul altın karmada, en azından bir ordu milli takımında yer almıştır.
-asla annemize bağırma lan... bağırmazdık lan.
-her sülalade tescilli en az bir mirasyedi zütveren olurdu. o kendini bilirdi ve görevini layığıyla yerine getirirdi.
-o aynı tişörtü 5 liraya alırdık dıbına koyim. zaten maliyeti 3 milyon onun.
-dünya futbolundaki her takım çift forvet oynamak zorunda olurdu, aksi düşünülemezdi, teklif dahi edilemezdi. çünkü baba demek çift santrfor demektir.
-bir gün 20 saat olurdu. böylece kızlar saat 8'i geçirmeden evde olmak zorunda kalırdı.
-biz askerde çok dayak verdik ha.
-en azından babanın balık tuttuğu zamanın yarısında onun iki katı balık tutmamız gerekirdi. "baba misina elimi gibti, oltayla tutaydık", "oha dıbına koyim zarganayı nasıl elle çıkarıyım iğneden?!" gibi saçma düşünceler söz konusu olmazdı. balığın ağzı yırtılırsa ne yapardık?
-korsan dvd'ciden alınmış gibindirik, yandan yemiş samuraylı uzakdoğu filmleri en az 5 dalda oscar alırdı. hepsine ödül verebilmek için de akademi senede 27 kez toplanırdı.