baba olmak

canım güzelim dilim türkçe iki anldıbını birleştirivermiş kendince..
"to become a father" ile "to be a father" ayrimini görmezden gelmiş, "olmak" fiilini icad etmiş..
gelmeyiversin.. bu dil böyle güzel, dünyanın birçok diğer dilleri gibi güzel, anlamaya araştırmaya çalışmaya değer.
...
ben baba olalı nice zaman aydede gökyüzünde hilale dönmüş, nice zaman yıldızlar -artık küçük ayılar mı büyük ayılar mı patates tavaları mı- şekilden şekile oynaşmış durmuş.. nice devranlar dönmüş, pireler deve develer pire olmuş, başka dillere çevirmeye çalışsak çeviremeyeceğimiz nice cümleler kurulmuş..
benim anlatacağım bu "bir süre önce baba olmuş olmak"la, yani "to be a father" ile ilgili.
ha! "to become a father" başka birşeydi.. ama onu da sonra anlatirim.. zaten anlatmıştır bu başlık altında nice heyecanlı yazar..
...
işte öyle böyle geçerken zaman, ben zamanın varlığına bir türlü inanamazken, hatıralarımın şu zaman mı bu zaman mı olduğunun ayırdına varamazken bu adam ufak ufak cümleler kurmaya, kelimeler söylemeye başladı.. "zeytin" dedi mesela..
halbuki "zeytin" ne kadar zor bir kelimedir. derdini anlatmak dilsel iletişim kurmaktan farklı birşey; keşke anlasaydı bunu büyükler.. anlamışlar mutlaka da unutmuşlar işte.. böyle hayat hızlı hızlı akıp giderken boşvermişler bir ara, hatırlayamamışlar da bir daha..
...
baba olmak bu dünyayı başka gözlerle, başka boyutlarla görmenin biçimlerinden biri.. sokaktaki kedinin yavrularını yalayıp durması, balığın yavrularını ağzına alıp koruması gibi basit, basit olan birçok şey gibi güzel ama anlaşılması yaşamadan zor birşey.. galiba "zeytin"in zor bir kelime olduğunu farketmek gibi birşey baba olmak.. galiba anlaşılmayı basitleştirip güzel olmaya çalışmak gibi birşey..

Sonradan öğrenilen birsey beyler bu kesin.
Eşimdem bunu ilk duyduğumda duruma tamamen nötr kalmış fakat tepkisiz mal durumuna düşmemek için sevinmis eşime sıkı sıkı sarilmistim. Bu olay hamilelik boyunca kafamı kurcalamisti. Acaba bende bir gariplik mi vardı? televizyonlardan gördüğümüz haberi aldığında havalara uçan, dünyalar onun olmuscasina sevinen baba figürü neden olmuyordu.

Aylar sonra kızımı kucağıma aldığımda da bu his bir türlü kırılmadi, kucağimdaki bebek bir yakının bebeginden farksizmis gibi hissettiriyordu ki işlerin kızımın serçe parmağımı tutmasiyla değiştiği farkettim. O savunmasız, herseyiyle bana muhtaç küçük eller serçe parmağımi sımsıkı tutuyordu (bu an baba olduğumu hissettiğim andir)
Aylar geçti , bana gülümsemesi, benle oyunlar oynaması ,omzuma alıp gazını çıkartmam hatta zaman zaman bensiz uyumak istemeyip ağlayarak göğsümde uyumasi aramızda kopması imkansız bağlar oluşmasına neden oldu.
Bugün kızım 5 yaşında 3 günlük biniş seyehatine çıkıyorum ve su an Zeytinburnu sahildeyim. Dun gece uzun uzun seyehate çıkmam gerektiğini konuştuk çünkü gitmemi istemiyordu.
Sabah kreş servisi geldiğinde evdekilerle baya bir atarlandi "bugün gitmek istemiyorum, babam giderken giderim onunla vakit geçirmek istiyorum" diye..
Geride kalan 5 yıl hayatımın en güzel 5 yılıydı

Baba olmak hele de kızınız olması çok güzel bir duygu, dilerim birgün hepiniz yaşarsınız. Çocuğu olan arkadaşların da çocukları uzun ömürlü güzel bir hayat geçirir umarım.

Adam gibi sorularınız varsa alabilirim..

Lan olcam mı acaba bir gün, bebelerim olacak mı, olsa bile onları görebilecek miyim, eve geldiğimde boynuma atlayacaklar mı..

düşünceleri bazen beni içine çekmekte.

Annelik gibi %100 içgüdüsel bir duygu değildir bu his. Biraz kırıntı halinde içinde vardır. Ne zaman ki evladını kucağına alıp boynunun altında sadece ilk 2-3 gün duran yeni doğan bebek kokusunu derin derin içine çektin, işte o zaman anlarsın bu duyguyu ilk defa. O kırıntılar birden büyür ve içini kaplamaya başlar.

Artık önünde üç seçenek vardır.
Ya adam olmayı aklına koyarsın, ya da aynı kalır veya daha da it-kopuk olursun.

ilk evladında bu duyguyu keyfiyle süremezsin 2-3 yıl. Sürekli telaş ve diken üstündesindir. Yere düşer ağlar, canın yanar. Kafasını masaya, duvara vurur, keşke benim kafam kırısaydı dersin. Hastalanıp ateşlenir, cehennemde cayır cayır yanan o kadar korkmazsın. Tecrüben yoktur çünkü.

Kısacası erkeğin hayatına anlam katar baba olmak.
Ama kalbiyle anlarsa...

Bir erkeğin yaşayabileceği en iyi duygu olabilir.

Çok güzel bir duygudur ha, yaşamak isterim bir gün
Nasip.

bir anda allahlaşmaktır

Tahminen 28 yaşında olurum ben

Sanıyorum olamayacağım. Ama evlatlık edinmeyi düşünüyorum.

reserved

Edinebileceğim en güzel duygulardan birisi bu olabilir

insanın huyunu, tipini, her şeyini değiştiriyor.

insanı değiştiren olay asla olamiycağım.

seviyeyi yükseltmeyeyim diyiyorum ama baba olmak inanılmaz bir duygu. bu amk liselileri belki cevap yazacak ama bir gün belki onlar da anlayacaklar kendi hayatlarından daha önemli bir hayat olduğunu.

neyse pampalar otzbire devam edin

ciddi sabır, azim ve ozveri gerektiriyor kscdshfjshsdsde

http://www.youtube.com/wa...mp;NR=1&v=jlgr6MoXufU

http://img.im/i/x1rne8

Ben ne tak yıyım amk baba oldum daha cocumu goremedım 6 ay oldu sıkecem bu ızdırabı

birkaç seneye inşallah

panpa çok uzun be . okumadım ama baba olduysan gözün aydın

en sefdiğim şey