Arkadaşlarımla Ankara'ya gezmeye gitmiştik bu güne kadar ilk defa Ankara'ya gidiyordum ve tekrar gitmeyide artık düşünmüyorum.
10 yaşımda babam bizi terketmişti ve ablamla beni gözünü kırpmadan yapayalnız bırakmıştı. annemin anlattığına babam bizi bir kadın yüzünden yüzüstü bırakmıştı.
Ankarada cafede oturuyorduk arkadaşlarımla. ayağa kalktım arkamı döndüm babam garsona sipariş veriyordu hemen arkamı döndüm oturdum yerime. Karşısında siyah saçlı bi kadın vardı. Arkamı dönemiyordum utandığımdan değil babamı o kadının karşısında utandırmamak içindi belkide. Ben bu durumda bile onu düşünürken o neden bizi düşünmemişti. Gözümü kafenin çıkışına diktim gözlerim dolmuştu boğazım düğüm düğüm. Arkadaşlarım ne oldu dedi sadece kafamı sağa sola sallayabildim.
Babam kafeden çıkıp bir arabaya binmişti yanında ki kadınla. Bende arkadaşımdan arabasını aldım ve takip etmeye başladım.
Arabasını bir sitenin önüne çekti arabasından indi parka doğru yürümeye başladı. Peşinden gittim. Parkta yaşlı bir kadınla tahtaravalliye binmiş bir kız çocuğuna doğru gitti ve kız bunu görünce baba diye koşmaya başladı. Dizlerini yere çöküp o küçük kızla sarıldılar birbirlerine ve o esmer kadın elinde ki poşeti babama verdi babamsa kızına. Poşetin içinden bi tane oyuncak bebek çıktı kız babamı öpmeye başladı. Donmuş kalmıştım gözlerimden yaşlar akmaya başladı babam kızı kucağına alıp arkasını döndü ve beni gördü. Yüzündeki gülümseme bir anda kesildi. Tanımıştı beni. Hiç belli etmeden bana doğru yürüdü yanımdan geçti gitti kafası yerdeydi yanımdan geçerken. Giderken arkamı döndüm bağırmak istedim baba diye ama ince kısık bir ses çıktı arkasına bile bakmadan gitmişti tekrar beni bırakıp gitmişti işte.