baştan anlaşal seviyeyi yükseltiyorum

hayata dair hazırcevaplar var
öyle çok düşünüp kendini heba etme sen
biraz oku dolaş yaşa işte
kimseye kötülük etmeden

kalbini kırarsa hayat derin bir nefes al, geçer
ah bu yanar döner hayat sakın küsme
gün olur rüyalarından geçer

ah ötek'im tatlı şaşkınım
gel sen inanma benim her sözüme
kelin merhemi olsa sürmez mi
ve aşkın yüzü olsa gülerdi yüzüme

dilin yaresi pek acıtmaz
aşk yarasından yoktur öte
öyle her çiçekten bal alınmaz
niyet oynaktır dikkat et nefsine

korkacak bir şey yok nefes al gitsin
hayat güzel şey neticede
biri aşk derse önce kalbine sor
kim ne derse yalan o ne derse öyle

fdfdfd

yeap düzelttim.

şimdi sen kalkıp gidiyorsun. git.
gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. gitsinler.
oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
oysa allah bilir bugün iyi uyanmıştık
sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
sanki hiç olmamıştı

oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı i̇stanbullar
şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken

bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
çünkü iki kişiydik

oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
i̇ki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
sonrası iyilik güzelli
cccemal süreya

@20 ilk beyit namık kemal olacak fuzulinin değil

ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya
ona sorarsanız: ’lafı bile edilemez, mikroskopik bi zaman... ’
bana sorarsanız: ‘on senesi ömrümün... ’
bir kurşun kallemim vardı, ben içeri düştüğüm sene
bir haftada yaza yaza tükeniverdi
ona sorarsanız: ’bütün bi hayat... ’
bana sorarsanız: ‘adam sende bi hafta... ’
katillikten yatan osman; ben içeri düştüğümden beri
yedibuçuğu doldurup çıktı.
dolaştı dışarda bi vakit,
sonra kaçakçılıktan tekrar düştü içeri, altı ayı doldurup çıktı tekrar.
dün mektubu geldi; evlenmiş, bi çocuğu olacakmış baharda...
şimdi on yaşına bastı, ben içeri düştüğüm sene ana rahmine düşen çocuklar.
ve o yılın titrek, uzun bacaklı tayları,
rahat, geniş sağrılı birer kısrak oldu çoktan.
fakat zeytin fidanları hala fidan, hala çocuktur.

yeni meydanlar açılmış uzaktaki şehrimde, ben içeri düştüğümden beri...
ve bizim hane halkı, bilmediğim bir sokakta, görmediğim bi evde oturuyor
pamuk gibiydi bembeyazdı ekmek, ben içeri düştüğüm sene
sonra vegibaya bindi
bizim burda, içerde
birbirini vurdu millet, yumruk kadar simsiyah bi tayin için
şimdi serbestledi yine, fakat esmer ve tatsız

ben içeri düştüğüm sene, ikincisi başlamamıştı henüz
daşov kampında fırınlar yakılmamış, atom bombası atılmamıştı hiroşimaya
boğazlanan bir çocuğun kanı gibi aktı zaman
sonra kapandı resmen o fasıl, şimdi üçünden bahsediyor amerikan doları
fakat gün ışığı her şeye rağmen, ben içeri düştüğümden beri
ve karanlığın kenarından, onlar ağır ellerini kaldırımlara basıp doğruldular yarı yarıya
ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya
ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine
‘onlar ki; toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar.
korkak, cesur, cahil ve çocukturlar,
ve kahreden yaratan ki onlardır,
şarkılarda yalnız onların maceraları vardır’

ve gayrısı
mesela, benim on sene yatmam
laf’ı güzaf...

ccc nazım reis ccc

he anlaşal kanka

cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCccCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc
cCc inci giber cCc

bilginlerimiz sağolsunlar
bir vitamin buldular
çalışınca azıcık
yumuşak ge vitamini
ulusalcılık!

ccc cemal süreya reyis ccc

@8 şuku

beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
felekler yandı âhımdan muradım şem'i yanmaz mı

ccc fuzuli reis ccc

bir coşku var içimde bu gün kıpır kıpır
uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
gözlerim parke parke taş duvarlarda
açılıyor hayal pencerelerim
hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum

kekik kokulu koyaklardan aşarak
güvercinler ülkesinde dolaşıyor
bir çeşme başı arıyorum
yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
mis gibi nane kokuları arasında
ruhumu dinlemek istiyorum

zikre dalmış her şey
güne gülümserken papatyalar
dualar gibi yükselir ümitlerim
güneşle kol kola kırlarda koşarak
siz peygamber çiçekleri toplarken
ben çeşme başında uzanmak istiyorum

huzur dolu içimde
ben sonsuzluğu düşünüyorum
ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
durun kapanmayın pencerelerim
güneşimi kapatmayın

beton çok soğuk, üşüyorum…

ccc muhsin yazıcıoğlu ccc

bitki olacaksam
çayır çimen olayım
aman baldıran değil
yol altında kalacaksam
gelin arabaları geçsin üstümden
çelik paletler değil
üstümde çocuklar koşuşsun
ne kaçan ne kovalayan
askerler değil
kerbin yapacaksanız beni
okullarda kullanın
ceza evlerinde değil
soluğum tükenmez de kalırsa
islık öttürsünler
aman ha düdük değil
kalem yapın beni kalem
şiirler yazın sevgi üstüne
ölüm kararı değil
ölünce yaşamalıyım defne yapraklarında
sakın ola ki
silahlarda değil.

ccc Aziz Nesin ccc

evrak ile ilân olunur cümle nizâmât
elfâz ile terfîh-i ra'iyyet yeni çıktı

ccc ziya paşa ccc

mende mecnundan füzun aşıklık istidadı var
aşık-ı sadık menem mecnunun ancak adı var

ccc fuzuli ccc

binler hepiniz mi düşük seviye takılıyonuz amk.

çatal yüreğimle türkülü yollara
düştüm ki o kadar olur
seke seke ben geldim
gibe gibe gidiyorum

cccan yücccel

konuşmadan anlatsam ya da
yüzüne bakmadan ki yapamam
gözlerin dolar şimdi ya da
önce benimkisi ne fark eder ki

kelimeler şu an kocaman birer yalan
konuşursam seni yakar susarsam kendime katlanamam

hiç durmadan yürürdüm yolumuz olsa
bu sana son susuşum son sözüm olsa
sonsuza gitmiyor aşk keşke gitseydi
alsa ikimizi uçup gitseydi
bir hayat biriktirdim sana yetseydi

ne seninle ne sensiz anlatmak kolay değil
ve anlamak zor
hiçbirinde olmadı belki şimdi zamanı
bunu hayra yor

kardanadam güneşe aşık olmuş
bir sabah doğmuş güneş kara kısa
kardanadam mutlu yok olmuş

ccc fd ccc

yürüyorum yolumdasın
aklımdasın fikrimdesin içimdesin
ben bunun için kızamıyorum kendime
sızlıyorum özlüyorum arıyorum seni
her günüm böyle geçiyor nerdeyse
her nerdeysen gözlerinden öperim

görüyorum kumsaldasın
o yüzden ordasın
uzaktan gemilerle oyunlar oynuyorsun
orda olmak isteyince beni hatırlıyor korkuyorsun
ben uyanıyorum ben rüyamda bile seni özlüyorum

yürüyorum yolumdasın
aklımdasın fikrimdesin içimdesin
ben bunun için kızamıyorum kendime
sızlıyorum özlüyorum arıyorum seni
her günüm böyle geçiyor nerdeyse
ben rüyamda bile seni özlüyorum

ccc fd ccc

adam yaşama sevinci içinde
masaya anahtarlarını koydu
bakır kâseye çiçekleri koydu
sütünü yumurtasını koydu
pencereden gelen ışığı koydu
bigiblet sesini çıkrık sesini
ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu
adam masaya
aklında olup bitenleri koydu
ne yapmak istiyordu hayatta
i̇şte onu koydu
kimi seviyordu kimi sevmiyordu
adam masaya onları da koydu
üç kere üç dokuz ederdi
adam koydu masaya dokuzu
pencere yanındaydı gökyüzü yanında
uzandı masaya sonsuzu koydu
bir bira içmek istiyordu kaç gündür
masaya biranın dökülüşünü koydu
uykusunu koydu uyanıklığını koydu
tokluğunu açlığını koydu

masa da masaymış ha
bana mısın demedi bu kadar yüke
bir iki sallandı durdu
adam ha babam koyuyordu

edip cccansever

Ne efsunkar imişsin ey didarı hürriyet
esiri aşkın olduk gerçi kurtulduk esaretten

namık kemal

öyle sermestim ki idrak etmezem dünya nedir
ben kimim saki olan kimdir meyü seba nedir

fuzuli

up up up