başka boyut gezintileri

ya amk sıkıyo artık eski reyiz hikayeleri yok giderim roboski dinleyip roth kitaplarından birini okurum

reserved
ilgimi çekti

beyler önemli bir husus var. arkadaşım şimdi beni aradı. sakın ola ki anlatma diyerek ısrarla yalvarıyor beyler. bizi de seni de sağ bırakmayacağını söylüyor. bunca insanı toplayıp başlığı bırakmaya niyetim yok. nasıl yapalım panpalar? sonlandıralım mı devam mı etmemi istersiniz ? bir kaç takipçimden yanıt alsam yeterli.

reserved anlat panpa severim böle şeyleri

harabede yaşıyosa kesin cinnidir

anlat panpa takipteyiz.

edit : @26 entry nick uyumu gözümden kaçmadı bin

@24 anlat panpa sen takma kafana. @27 iyi tespit lan

peki devam ediyorum beyler. gözlerimi açtığımda çok net hatırlamıyordum o gece olanları. sonrasında anlatılanlarla olan biten netleşti. uyandığımda kendimi akşam yatmış olduğum odada buldum. her şey odaya ilk girdiğimde bulduğum gibiydi. raftaki kitaplardan yanımdaki muma kadar her şeyi ile aynıydı. o an için korkunç bir kabus olduğunu düşündüm ve öylece yerimden doğruldum. önümde yere örtü serilmişti. sofra vardı bir çörek, zeytin, tas ve içi su dolu ibrik ve başımda bir ağrı bir lokma aldım çörekten ve zeytinden. tasa su doldurduğumda görmüştüm her şeyi. suyun yansımasıyla kafamdaki yara izini farkettim.

rüyadan ibaret değil miydi gördüklerim diyordum sürekli. burayı terketmenin zamanı gelmişti. yolculuğuma devam edecektim. aktar umrumda değildi. hemen hazırlandım. tam odamın kapısını açmıştım ki karşımda aktarı gördüm. yabancı acelen mi var dedi anlam veremediğim bir ifadeyle. gidiyorum ben aktar konukseverliğin ve bana ikramların için teşekkür ederim. dedim ve tam kapıdan çıkacakken gidemezsin durumun ciddiyetini bilmiyorsun - başta kafamdaki için bahsettiğini düşünmüştüm ama işin aslı öyle değilmiş - kafanda ciddi zedelenmeler var dinlenmen ve onların pansumanları bir kaç gün sürer hem senin için otlar getirdim dedi. aktar bırak beni dedim beni düşünmene gerek yok ben iyiyim diyerek aktarın yanından geçtim. dışarıya çıktım ve aracıma binmeye hazırken aktar arkamdan seslendi anahtarın ben de yabancı.

anlamıştım beni bir kaç gün daha bu harabe yerde tutmaya kararlıydı yalvarmama rağmen aktar kararından vazgeçmedi. lafla ikna edemeyecektim anlamış oldum. zoru kullanmayı denedim ve yumruğumla ona giriştim. her hareketimden sıyrılıyordu bu cılız aktar. zor kullanman bir fayda vermez delikanlı bu seni daha da yorar dedi. pes etmek zorunda kaldım bu ıssız yerde.

2. gece yer : aktarın misafir odası saat : 04:41 a.m

yine fısıltılarla uyanış. kafam zonkluyordu. deliriyor muydum ben, bu anlamsız sesler neyin nesi? bu evde neler dönüyor diye sürekli kendime sorular soruyordum belki bu tür sorularla zihnimi meşgul edersem sesleri kafamda kesebilirdim. öyle de oldu bir süre sonra sesleri duymuyordun. tek duyduğum ses dışardaki rüzgarın uğultusundan başka bir şey değildi. sabah vaktine geliyordu ibrikte son kalan suyla abdestimi aldım ve namazımı kıldım. huzuru bulmuştum. sol tarafa verdiğim selam ile doğruldum. bir takım ayak sesleri duydum. duyduğum sesler tek kişinin olamazdı. birden çok sesi geliyordu. zemindeki eski tahtaların gıcırdamasından anlayabiliyordum bunu. ve kapım açıldı karşımdaki aktardı. allah kabul etsin yabancı dedi. saolasın aktar dedim. bu saatlerde neden uyanıksın diye sorduğumda tek yanıt uyandırılmama sebep oldun!

+ aktar anlat bu evde neler oluyor?
- bundan bahsetmem doğru olmaz yabancı önündekini ye.
+ nasıl aktar? geldiğimden beri fısıltılar duyuyorum. eşyalar kayıp oluyor. anlam veremedim bu olan bitenlere
- şunun şurasında 3 gün misafirimsin sonra terket burayı yabancı.
+ ama aktar?
- senden memnun değiller şimdi sus ve önündekileri ye.

kafayı yiyecektim esrarengiz olaylar dönüyordu yanı başımda ve tek bilen kişi de yanıtlamıyordu.

devam panpa

3.gece aktarın seslenişi "yanındalar" saat 02:18

hey yabancı aç gözlerini uyan diyerek dürtülüyorum. ne oldu diye soruyorum aktara. soruma karşılık tek cevap odamda olmalısın. güçlükle yataktan kalkıyorum. aktarı takip ederken duvara odaklanıyorum. duvarda yansıyan gölgelerimizden farklı 3 gölge daha görüyorum. Görmemle aktara söylemem bir oluyor. Endişelenme yabancı, onlar benim konuğum. odasını ilk gördüğümde yatak, çalışma masası, raflarda üç ve yerlerde yığın olmuş onlarca kitap gözüme çarpıyor. Biraz daha dikkatli bakıldığında duvarlara, irili küçüklü boyutlarda arapça yazılar farkediyorum. Aktar hemen silkeliyor beni. Seni takip ediyorlar diyor. yanındalar. yanımda derken kimden bahsediyorsun aktar diyorum. Onlardan bahsediyorum. Bizi görürler duyarlar ama biz onları göremeyiz. Drin bir sessizlik oluyor. Hem de uzun süredir beklediğim sessizlik...

sessizliği bozuyorum. yeter artık aktar. aktar kim bunlar kim? bana yanıt verme zamanı geldi çoktan. diyerek bağırıyorum aktara. sesimi yükseltmeme rağmen sanki hiç duymuyormuş gibi tavır takınıyor. yabancı burdan bu sabah gideceksin. diyor sadece. Müsaade almıştım ve hür olmam için engel kalmamıştı ancak şu yaşadığım üç günden sonra için kalma niyetindeydim.

- Bana hemen anlat bu işin sırrını. Benim burayı terketmeye niyetim yok.

Aktar bana yakınlaştı ve kısık sesle bak evlat bilgi edinmek kolaydır asıl amaç bilgiyi elinde tutmak. Bu bilgiler sır olarak saklaman gerekecek aksine bir lanete bulaşırsın. anlaşıldı mı demişti. anlamıştım. korkumu ve ürkekliğimi bir kenara bırakıp aktar ben razıyım anlat şunu. diyerek tak kuyusuna düşmek için ilk adımımı atmıştım...

reserved

ben de hoşlanırım böyle hikayelerden anlat panpa
edit:hikaye bitince mesaj at veya çüküle falan ben anlarım.
edit2:şimdiden eyvallah.

up up up