başımdan neler geçti

Bense olayın hala etkisinde sadece televizyon ışığının aydınlattığı bu odada sağa sola şaşkın bir şekilde bakıyor, yaşadığım olayın etkisinden biraz olsun kurtulmak için titrek ellerimle sigarayı arıyordum. Aslında sadece ellerim arıyordu.Ürkekliği üzerimden atıp masanın üzerinde sigarayı aradım fakat bulamadım. Burnuma yanan bir sigaranın kokularının geldiğini hissedebiliyordum. Odamın ışığının yanık bir durumda olduğunu farkettim, halbuki oda ışığını hiç açmamıştım.

beyler olay ciddi. Dinlemeyecekler lütfen gibtirsin gidin lütfen.

Beylerişten yorgun bir şekilde döndüm, sevgilimle aynı evde yaşıyorum ve ekonomik durumumuz da iyi şükürler olsun. Neyse ben bir duş alıp tv nin karşısına attım kendimi kanepenin üstünde. Elime kumandayı tam alacaktım ki sevgilim elimden kumandayı aldı ve dvd oynatıcı ya ben tv karşısına geçmeden önce yerleştirdiği dvd yi oynatmaya başladı. Neyse hadi izleyelim falan dedim bari içimden. Tabi isteksizim film de uzun içimden ulan bu film nasıl bitecek diye bağırıyorum sessiz sessiz. Sevgilim bu durumu fark etmiş olacak ki "izlemek istemiyor musun?" diye bir soru yöneltti bana.Ben de "aslında biraz yorgunum, uyumaya ihtiyacım var falan" diyerek kaçamak yapmaya çalışıyorum. Sevgilim de olsa binlik yaparım ben yaparım yani.
Neyse "sen bilirsin" dedi.Ben de odamıza gidip bir güzel uzandım. Aslında uykum falan yoktu, telefonumu hatırlayıp onunla vakit geçireceğimi düşündüm fakat odamda bulamayınca telefonumu içerde bıraktığım aklıma geldi ve on hayata küstüm beyler.Lan bu zaman nasıl geçecek ne yapacağım bilmiyorum. Uykum da bir türlü gelmiyor gelmek bilmiyor. Bari balkona çıkıp yıldızları izleyeyim dedim, yanımda da sigara ve demeyin keyfime. Sayıyorum sayıyorum bitmiyor yıldızlar amk.Tam 128 diyecektim ki oturduğumuz apartmanın bahçesinden "128" diye bir ses geldi.Ben de "ne oluyor lan" dedim tırsa tırsa ve kendimi içeriye odamıza attım.Ben böyle şeylerden ürkerim beyler, çocukluk pgiboloji var hala bende. Neyse odaya girdiğimde oturma odasından gelen sesler duydum:131,132,133 diye gidiyordu.Önce bu sayıları anlamlandıramadan kapıyı açıp oturma odasına füze gibi girdim, kapı adeta alev almıştı, karşımda ne göreyim?

Yazmyacağım amk.Ne kimse şukuluyor ne çükülüyor ne de yorum yapıp gibliyor?

Su bardağının içindeki su çoktan yerde süzülüyor,ben de kendimi koltuğa atıyordum.

Gerisini hatırlamıyorum.Şekil değiştiren eşyalar, karmançorman sesler ve odanın altından sızan duman karmaşasından net olarak hatırlayabildiğim tek şey televizyonda oynayan filmin bir sahnesindeki acayip sesler.

Karşımda televizyon ve sevgilim bana bakıyor ve ne olup bittiğini anlamaya çalışıyordu.Bir an ayağa kalkıp yanıma geldi ve ne olduğunu sordu. Bense tabi karmakarışık bir akılla üstündeki tüyleri diken diken olmuş bir vücudun içinde karşımdaki kadının sorusunu cevaplayacak bir hal bulamıyordum kendimde, şunları söyledim sadece:

"Hiçbir şey olmadı. Sanırım bir rüyaydı, içeriden sesler falan geliyordu"

diye geçiştirip odama koyulacaktım ki sevgilimin buna hiç müsadesi yokmuş gibi beni koltuğa çekiştirdi ve bir bardak su getirmek için mutfağa doğru yola koyuldu.

okuyan var mı beyler?

Odamın altından sigara dumanları çıkıyor ve bu duman burnumu yakıyor, başımı döndürüyor ve bana bilinç bulanıklığı yaşatıyordu, bildiğim hiç bir sigara bunu yapamazdı. Gözlerim kararıyordu ve eşyalar şekil değiştirmeye başlıyordu. Kendimi bayılacakken bulmuşken sevgilimin elini elimde hissettim.

sen de anlat amk

Yarın devam ederim.

yaz lan yaz merak ettim

yazsam mı

karı gibi naza çekme yazcaksan yaz amk

işiniz gücünüz ilgi çekme

@11 o zamanı hatırlayamıyorsan nasıl bu hikayeyi yazdın?!

not: boşver boşver taklandığını bil diye yazdım

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

okuyan var mı amk

Bir yandan sevgilimin elini tutuyor ve yataktan atacak gücü toplamaya çalışıyordum fakat yapamıyordum. Dün her ne yaşamışsam uyku dün yaşadıklarımın yorgunluğunu üzerimde atmamı sağlayamamış bende tüm hayatım boyunca devam edecek bir iz bırakmıştı gibi. Ellerimi yana atıp kendimi geriye doğru çektim ve doğruldum. Doğrulmamla bütün bedenimin kan içinde kaldığını gördüm. Heyecanın yol açtığı terle karışık pis korku yüzümden akıyordu.

Gözlerimi açtığımda gün yeni doğuyordu ve kulaklarıma gelen kuş cıvıltıları burnuma gelen çiçek kokuları ve gökte yavaş yavaş yükselen güneşin birlikte bir korodan farkı yoktu.

Dünü hiç yaşamamıştım sanki.

anlat merak ettim

reserved