Uzun soluklu bi hayat hikayesi olacak.
Dinlemek isteyenler köşelerine geçsin, istemeyenler tatava yapmadan uzaklaşsınlar. Yavaş yavaş başlayacam. Sevgilerimle.

Ben ana baba nedir bilmedim. Ölmüşler ben küçükken Allah gani gani rahmet eylesin..
nenemle dedem büyüttü beni istanbulun sessiz sakin yerlerinde. 14 yaşıma kadar okudum, Ama çok zengin değildik biz hatta zengin değildik fakir sayılırdık. Bayramda herkez yeni ayakkabılar alırken ben nenemlere Gerek yok bu daha eskimedi derdim.. Çünkü bilirdim durumumuzu Bilirdim sıkıntı çekeceklerini.. Zaten yeterince yük oluyordum onlara ..
14 yaşıma geldiğimde daha fazla okumayacağımı çalışmaya başlayacağımı söyledim.
ilk önce itiraz etselerde kabul ettirdim ve iş aramaya koyuldum