başıma gelen herşey için onu suçluyorum

ablanın ilk dediğine getircen dimi bin olayı vay aq

ya gibtir git! pembe dizi yazmış adam. ablası buna bişey demişte sevgilisi için kendisi cintonik içiyormuş ablası bira içiyormuş barda oturuyorlarmış ta.kalp kıran çaopkın ama romantik bir hınzırım mesajı veren gibik, zütten uydurma bir hikaye. adamlar fantezilerini buraya yazıyorlar.

olsun yinede http://inciswf.com/66932titreyerek.swf

sabah 2 mizde uyuduğumuz pozisyonda uyandık. enteresan olan normalde 2miz de deli uyuyan insanlar olmamıza rağmen böyle uyanmamızdı.
televizyonun sesini kısmaya çalışırken o da uyandı. bi sigara yaktım yataktan kalkmadan. "az iç şune beee" dedi sevimli bi tavırla.
gözlerimin içi gülüyodu resmen. söndürdüm sigarayı.
"hadi seni kahvaltıya biyere zütüreyim. çok nez,h ama çok hoş biyer" dedi. gülümsedim "tamam" dedim.
kimse uyanmadan çıktık evden. yürüyerek gidiyoduk. yolda "ama tek bi şartla. hep sen ödüyosun, bu sefer benden" dedi. ne kadar yok mok desem de dinlemedi, kabul etmek zorunda kaldım.
kahvaltımızı yaptık. "ben eve gideyim artık" dedi. bırakmak istedim eve kabul etmedi. ben de en yakın taksi durağına bırakıp eve döndüm

ulan 10 dakika bunun için mi bekledim

kahvaltının üzerinden 1 ay geçmişti.
ne telefonlarıma cevap veriyor ne de msnde online oluyordu. sık sık fakülteye gidiyordum ama öğrendiğim kadarıyla okula da gelmemiti.
kafayı yiyecektim. hiç bir haber alamadım ondan. seviştiğimiz için ya da salak gibi o an "seni seviyorum" dediğim için böyle olduğunu düşündüm. defalarca özür mesajları attım ama nafile. hiç birine geri dönmedi.
bir gün alakasız bir zamanda ben dersten çıktıktan sonra. "olmuyo orçun. ben bu kadar hızlı ilerlemesini istemiyodum bunun. boşver unutalım."* diye bir mesaj geldi. bir süre evden çıkmadım, duş almadım, traş olmadım. sürekli kitap okuyup televizyon izledim. ara sıra markete gidip ıvır zıvır aldım. bolca da film izledim

depresyon mode on

cok yavassin amk ya, 2 parmak mi yaziyorsun.

pazar günü geldi. inanılmaz derece şık giyinmiştim. hatta seçtiğim kıyafete uygun ceket bulamadığım için gidip ceket bile aldım. gizemi almaya gittim. o da inanılmaz güzel olmuştu. üstünde staplez siyah bir elbise, ayağında sivri topuklu ayakkabı vardı ve parfümü beni benden almıştı. mekana giderken "kenara çekermisin bi" dedi. trafiğin ağzına sıçıp durdum hemen sağda. "dinliyorum" dedim.
"partiyi düzenleyenler eski sevgilimin arkadaşları ve bi sorun çıksın istemiyorum. unutma biz sevgili değiliz ve biri yanıma gelip de timur* hakkında konuşursa lütfen sakin ol tamam mı?" dedi.
o an içimden gizemi partiye bırakıp eve dönmek geldi gerçekten ama herşeyi içime atıp;
"tamam canım, sorun değil" diyerek yola devam ettik.
kapıda bizimkilerle buluşup içeri girdik.

yaklaşık 2 hafta iyice seyrelttik konuşmamızı. okulda denk geldiğimizde "merhaba nasılsın" geyikleri yapıyoduk sadece.
tam o zamanlarda arkadaş aradı. ünlü bir club'da konsept bir pati olduğunu ve 6 tane davetiyesi olduğunu söyledi.
"manitanı da kap gel hacı" diye ekledi. dayanamadım gizemi aradım, anlattım durumu böyleyken böyle gelirmisin benimle dedim.
kabul etti. pazar gününü iple çekiyodum.

normalde tipsiz biri değilim*, ama en güzendiğim şey ağzımın iyi laf yapmasıdır. ve istisnaları çıkardığım zaman nerdeyse sevip de beraber olamadığım* kız yok. bu da doğal olarak insanda züt kalkıklığı yapıyor.

neyse ablamla bunu konuşmamızın üzerinden 2 gün geçmişti. ve kardeşimden öte bir arkadaşım* okulunu bırakıp öss'ye girmiş benimle aynı okulu kazanmıştı. okuldaki ilk gününde fakültesine beraber gittik. görgüsüz gibi arabayı kantinin dibine el freni çekerek parkettikten sonra onu sınıfına bıraktık ve diğer arkadaşımla beraber kantine indik.

ibf kantininde kahvelerimizi aldık, oturduk ve mertin dersinin bitmesini bekledik. havadan sudan muhhabbet ediyoduk, bağıra çağıra sövüp gülüyoduk, eğleniyoduk da. kantinde bizden başkaları da vardı ve her güldüğümüzde bize bakıyolardı. tüm fakülte ifrit oldu resmen bize o an.

sonuç ?

gibtinmi gibemedin mi sonuc olarak ?

beklemeye devam ederken kahvelerimiz bitti. güneş düştü masaya gözlüklerimizi taktık sessiz sessiz oturduğumuz anda kantine bir kız indi...

kız bembeyaz tenli, sarı saçlı, mavi gözlü, minyon ve inanılmaz güzel bir kızdı. küt sarı saçlarına ekoseli bir kurdela takmıştı ve o kurdela üzerindeki kısa kırmızı ekoseli elbiseyle uyumluydu. elbisenin altında kot mini şort ve beyaz külotluçorap giymişti ve ayağında da salaş konversler vardı.

arkadaşım bana bişeyler anlatmaya başladı, arkası dönüktü kıza, görmemişti. benim onu dinlediğimi zannederek anlatmaya devam ediyodu ama ben hiçbirşey duymuyordum. sadece kıza bakıodum. ve o an binler aklımdan ablamın sözleri geçti.

"işte o kız" dedim salak gibi ve bu dediğime inandım.

arkadaş "dinlemiyomusun lan! şşşt sana diyorum oolum" dedi. irkildim ona döndüm ve ablamın dediklerini anlatıp arkasındaki kızı gösterdim.
"kim ki o?" dedi.
"bilmem, tanımıyorum. ama tanışcam hacı" dedim.
binadan bi gürültü geldi, sınıflar dağılmıştı. kantine bi kafile indi mert de onlarla beraber yanımıza geldi. "ehehehe nası geçti lan ilk dersin", "kehehehe kız var gız çakaaal" fln diye daşşak muhabbeti yapa yapa ayrıldık kantinden. arabaya atlayıp içmeye gittik. ama aklım hala o kızdaydı.

ertesi gün yine ablamla içmeye gittim.
bu sefer masaya değil bara oturduk. o yine her zamanki gibi 50liğini ben de cintoniğimi aldım. havadan sudan girdik muhabbete. sonra ben ablama konuyu açtım.
"geçen sefer dediğini hatırlıyo musun?" dedim. başıyla onayladı beni.
"işte ondan sonra... " diye devam edip tam olayı anlatırken kalakaldım.
o kız barda, tam karşımızda oturuyodu. işte o diye gösterdim ablama. "oha lan!" dedi.
adı ne bunun diye sordu, bilmiyorum dedim. e ne biliyosun diye sordu. sanırım ibf'de okuyo dedim.
fazla sürmedi, bi arkadaşı geldi beraber bişeyler konuşup kokteyllerini bitirip kalktılar.
biz de ablamla kaldığı yerden muhabbetimize devam ettik.

eve döndüğümde tüm ibf'de okuyan arkadaşlarımı aradım teker teker. kızı anlattım, tanıyıp tanımadıklarını sordum. hiç bişey bulamadım.

artık arkadaşımı okula her gün ben bırakmaya başladım. bazen görüyodum onu ama yanına hiç gitmedim. bir gün mert dersten çıktığında arkadaşlarıyla geldi oturdu. "lan seninkinin kankası bizim sınıftaymış" dedi. işte o an binler, o sevinci tarif edemem. ayağa kalkıp merte sarılmak istedim ama yapmadım doğal olarak.

-Adı neymiş lan?
-gizemmiş adı hacı işletme 2. sınıftaymış...

arkadaşımın fakültesine gitmem sıklaşmıştı. gizemin kankasıyla da arkadaş oluştum. sürekli gizemle ilgili şeyler soruyodum
"istersen telefon numarasını ya da msn'nini fln vereyim" dedi.
"teşekkürler canım. bunları ondan alamam daha hoş olur" diye cevap verdim.

böyle gelip giderken bir gün yine dersten çıkıp mertin yanına gittim. tam kantine indim ve gizemin mertlerin masasında oturduğunu gördüm. elim ayağıma dolaştı. tam tekrar içieri girmeye yeltenirken mert arkamdan bağırdı
"nereye lan! burdayız!"
sahte bi şaşırma ifadesi takınıp yanlarına gittim. masadakilere selam verdim. en son gizeme dönüp
"merhaba ben orçun" dedim
"ben de gizem. memnun oldum." dedi ve " sabahtan beri senden bahsediyolar, tanımış kadar oldum" diye devam etti ve gülümsedi.
bu esnada kalbim patlayacak gibi atyordu. belli etmemek istiyordum ama elimden gelmiyodu.

masada muhabbet ettik. sonra aynı kadro kalkıp bir bara içmeye gittik. orda kankasının çift taraflı oynadığını. benle ilgili her taku da gizeme anlattığını öğrendim. biz masadan ayrı oturuyoduk. bir çok ortak yanımız çıktı. kafalarımız iyice güzelleşti.
"artık kalkayım ben geç oldu" dedi. eve bırakmayı teklif ettim, kibarca reddetti. ben de üstelemek istemedim.
telefon numarasını ve msn adresini verdi. taksi durağına kadar bıraktım onu ve leyla gibi eve döndüm

(ayrıca arabayı otoparka bırakmıştım, alkollü olduğum için taksiyle döndüm. ertesi gün otopark parası kol gibi kaçtı zütüme. bunu da hala unutamadıma amk*)

gece yatmadan ekledim msne. sonra sızdım.

ertesi gün uyandım, direk bilgisayara baktım ama hiçbirşey yoktu. arkadaşlara kahvaltı sözümüz vardı. erken çıkmak zorunda kaldım, kol gibi olan otopark parasını ödeyip gittim kahvaltıya.