lise 3 ortaları sınıfa nakil bir kız geldi. ulan bir içim su. yüzüne bakamıyorum utancımdan. ismi berrak. neyse moruk günler geldi geçti biz iyice kaynaşıyoruz tabi tanışıyoruz ediyoruz geziyoruz falan aramiz mükemmel. bi sabah girdim sınıfa mehmet kızın sırasına oturmuş nasıl sövüyorum ama. neyse tenefüslerde kız güç bela benim yanıma kaçıyor "uff bu memet slk yhaa" modunda böyle. bende kurtarıcısıyım ♡ lan seni yerim.

2 ay geçti ben buna iyice bağlandım moruk. kafayı yastığa koyuyorum yüzü uyutmuyor falan. uyurken dedim kendi kendime ilk gördüğüm yerde teklif edicem. sabah uyandım okulun köşede büfede kahvaltı ediyor tuttum bunu kolundan gel dedim bişeyler konuşucaz seninle. uzaklaştık biraz arkadaşlarının yanından durduk bi yerde. direk kafayı kaldırdım ve "berrak ben sana ölüyorum" dedim.

gülmeye başladı direk zıpladı boynuma. "ne kadar bekleteceksin diye merak ediyordum" dedi. ulan harbi ölüyorum be. bi insanın nefes alması bile huzur verir mi.

neyse 1 sene çıktık. mezun olduk artık üniversiteye gideceğiz. her akşam ki gibi standart bi şekilde aradım bunu ben. konu üni muhabbetine geldi. "ne yapacağız" dedim. "nasıl yani" dedi. aynı yeri yazar gideriz falan diye düşünüyorum. "birlikteliğimiz bitecek mi yani" cümlesine kadar geldi konu. "biz birlikte miydik ki?" dedi. direk kapattım telefonu.

berrak eğer bunu okuyorsan allah belanı versin habeş maymunu kılıklı