1. 1.
    +1
    Bi kaç hikaye denemem oldu ama şu an yazmaya karar verdim ve bu yazıda kurgu kendini oluşturacak tamamen insani karakterlerin huyu da kendiliğinden oluşacak yani doğaçlama niye uzatiyosam hadi bismillah
    ···
  1. 2.
    0
    Derdin yakasından tuttum.
    Ve kendime çektim onu.
    Hiç ne kimse yapamazdi bunu. Biliyorum.
    Sadece yalnız kalmak istiyorum.
    Sadece yalnızlık.
    Boş değilim.
    ···
  2. 3.
    0
    Yalnızlık. Gökte feza. Suda derya. Yerde cehennem kadar uzak bir yalnızlık.
    Zihinde bir boşluk bulsam. Yalnız kalacaktım.
    Dünya bu dünya çok fena. Evde sokakta işte bir kalabalık. Dinlenirken bile alelacele. Yoruluyorsun. Daha nesi?
    ···
  3. 4.
    0
    Kendine bir boşluk bulmak bahanesi ile oturdum deliğin başına. Demligin altında bir Soba. içinde yanan kasa gazete ve plastik bir kaç bardak. Acı kokular sigara ile birlikte ciğerleri mi gibistirirken. Yalnız kalmak bugusu bütün dim ağını dolduruyor insanın.
    ···
  4. 5.
    0
    Ateşin ışığına dalan gözlerim. Isınıyor. Elimde hilmi Ziya ülkenin şeytanla konuşmaları 45. Sayfanın göbeğinde şu yazı. "Yaniliyorsun. Biz zaten sınırları aşmayan şöhrete kıymet vermiyoruz" aklımda takılı kaldı.
    ···
  5. 6.
    0
    Gözümü kirptigimda.goz kapaklarının sogukluguyla kendime geliyorum. Ve yazının devamında şeytanın cevabı beynelminel olmaktan bahsediyor.
    Zihnimde beynelminel yalnızlık büyüyor.
    ···
  6. 7.
    0
    Kahvenin tezgahinda bulagiblar duruyor.
    Ödeme tarihi geliyor.
    Yalnızlıktan bunaldigim aklıma giriyor.
    Sabah kahvaltısını düşünüyorum.
    Birini istiyorum.
    Biri olsa diyorum.
    O biri benim yalnızlığım için uğraşsa.
    Hep yanımda olsa.
    Ve ben zihnimde olsam.
    Monteigne nin cumartesileri gibi arka bahçede olsam.
    ···
  7. 8.
    0
    Ateşe dalıyorum.
    Daha çok dalsam.
    Zihnimde iltihapları kurur umarım.
    Kurusa durur umarım bu yalnız kalma çabaları.m.
    ···
  8. 9.
    0
    Sildim. Tezgahtaki iltihapları kafamdan.
    Onlar kufleniceye kadar kalsa hiç umrumda olmaz.
    Tebeşirle yerlere karaladim. iran kedilerin in yürüyüş haritasını.
    ···
  9. 10.
    +1
    Kediler koklar ve bulurlar. Dünya daki kumları. Sıcak bir nefes kadar tabiî olum kadar asi çölleri bile bulur bu kediler.
    Toprağın altındaki kokuları içlerine çeker ve bilir nereye gideceğini.
    ···
  10. 11.
    0
    Küller ve sıcağın kokusu soğuk bir rüzgar ile burnuma doluyor.
    Kedilerin hikayesi elbette yarım kalmıyor. Kalmaz. Onlar benim hikayemde kedi.
    Kendi hikayelerinde ise en asıl bir kişi.
    ···
  11. 12.
    0
    Alacakların iltihabı da kurudu.
    alacaklarını çekmeceden alsınlar. Dünün hasılatı orada. Anahtarı tezgahinda ardına yazın ceketimi astigim yerde .
    Kışın rüyasında.
    ···
  12. 13.
    +1
    Rüyası da insanın ikinci bir dünyası.
    Rüya dünyanın aslında ardı.
    Kant. Bu söyleyeceklerim duymadan öldü.
    Fakat metafizige prolegomena işte tam burası.
    ···
  13. 14.
    0
    Rüya doğumun da ölümün de eşiğidir.
    Rüya dünyanın kardeşidir.
    Bilim rüya da değişir.
    ···
  14. 15.
    0
    Günde degisenler bir bir siliniyor zihnimde.
    Yalnızlık. Gece suya kalkar gibi.
    Yalnızlığa kalmak geliyor içimden dünya gözümün önünden geçiyor. Her satır arası siliniyor teker teker.
    Yalnızlık . Toprağa küle akar gözlerinin rengi.
    ···
  15. 16.
    0
    Bu gün sabah olmayacak benim için başka bir sabaha uyanacam ama bugünün sabahini görmeden öğleden sonra kalkar. işime bakarım .
    Ben bir gün yemek yemeden de yaşarım.
    ···
  16. 17.
    0
    Gün ışığı bir iki tıkır ve duymazdan gelen kulakları m gormezden gelen gözlerim.
    Yalnızım artık yalnızım.
    ···
  17. 18.
    +1
    Dünya çığlık güneşin doğuşu.
    itinayla serilmiş yerbezi gazetelerin taze matbaa nefesi.
    Çelik demir gibi ellerim.
    Soğuk ve cansız.
    Siren sesi Polis telsiz.i
    ···
  18. 19.
    0
    Bu yaşadıklarımın hepsi hikayenin değil rüyanın bitişi.
    ···
  19. 20.
    0
    Bitti. Hikaye kimse de sıkın sallayıp la gardaş ne yazıyor sen dememiş amk
    ···