büyük pişmanlık duyduğum bir olayı

dinliyorum hatıralarına attırdığım anlat

yolla gelsin panpa

edit : http://inciswf.com/1277738481.swf

yaşamaya devam arkadaşlar.
sabah mezarının başına gitttim.
ailesi ordaydı.
annesiyle babası yanıma gelip artık kendine yeni bir hayat kurmamı söyledi.
ölenle ölünmeyeceğini söyledi.
sanki anlamışçasına delice bir şeye kalkışmamamı söyledi.
en büyük acının evlat acısı olduğunu, onlar dayanabiliyorsa benimde dayanmam gerektiğini söylediler.
öğlen beni evlerine davet ettiler.
onlar kendilerini iyice alıştırmış duruma.
sanki bilge hiç yaşamamış gibi hayatlarına devam ediyorlar.
bir doğum gününde birde vefat ettiği gün mezarına geliyorlar.
ben bu günden sonra okulumu bitirmeye çalışacam.
son senemde ara vermiştim.
inşallah bir aksilik olmasa bundan yeni bir insan olarak çıkacam karşınıza.
siz siz olun sevdiklerinize her zaman son günüymüş gibi davranın.
sonra pişman olmayın.
belkide o gun bilgeyle gitsem bunlar olmayacaktı.

ilk günlerde geri kaldığım için sadece derslerle uğraşıyordum.
aradan 1 2 hafta geçtikten sonra sınıftan bir kız dikkatimi çekmeye başlamıştı.
aslında ilk olarak ben onun dikkatini çekmiştim.
daha ikinci gün sınıfın en çok konuşan kişisi olmuştum.
espirilerim sayesinde herkesle tanıştım.
en güzellerinden birini size anlatayım.
derlerden geometri dersiydi.
geomertri hocamız tam bir abaza ve cem yılmaz kopyasıydı.
paso komiklik yapardı
vede sadece kızlara özel ders verirdi.
geometri dersinde hocaya kzın biri hocam siz soruya bakar bakmaz nereye dik indireceğimizi nerede benzerlik olacağnı nerden anlıyorsunuz diye sordu
hocada ilerde sizde onu göreceksiniz dedi.
bende sazan gibi atladım.
peki zeki mürende bizi görecekmi diye
o an o kadar çok gülüneceğini bilmiyordum.
ama yaklaşık 5 dakka güldük.

21 mayıs günü bilgeyi tekrar ameliyata aldılar.
ameliyattan önce son söyledi cümle seni seviyorumdu.
ameliyattan sağ çıkamadı.

o sırada annesiyle babasını aradım.
ameliyat başarılı geçmişti ama omurilik soğanında şaraplen parçası kamıştı ve onu çıkartmak zorundaydılar.
benim ve bilgenin anne babası hastahaneye geldiler.
abiside geldi.
dirak üstüme yürüdü orada.
senin yüzünden dedi.
herşey seninn yüzünden oldu dedi.
haklıydıda.

tahmin ettiydim araba sürmeyi öğretiyom dediğinde ondan şaşırmadım

hasktr lan üzüldüm

sonunda bi sazan.avi seziyorum ama du bakalım

18 mayıs cuma günü bilge gelinlik almak için sınıftan bir kız arkadaşıyla beraber dışarı çıktılar.
arabayla gittiler.
bende işten yeni gelmiştim siz gidin ben uyuyacam dedim.
bilgede geliniği görmemi istemiyordu zaten.
saat tam 18:15 te telefonum çaldı.
bir hemşire bilgenin kaza geçirdiğini vede durumunun kritik olduğunu söyledi.
direk eskişehir devlet hastanesine gittim.
bilgeyi direk ameliyata almışlardı.

ciddimisin lan

o sırada vize sonuçlarıda beni çok mutlu ediyordu.
daha sonra finaller bitince direk alanyaya gittim.
ilk dönem 3.80 ortalama getirmiştim.
bilgede benden 2 gün sonra geldi.
3 haftalık arayı biz 4 hafta olarak kullandık.
bende bilgeyi ailemle tanıştırdım.
annem baya beğendi.

içim parçalandılan

Oha lan içim acıdı amk

ben o yıl 3 kez intihar etmeye çalıştım ama yapamadım.
okulu uzattım.
hergün bilgeyle yatıp bilgeyle uyanıyorum.
ilk 6 ay her gün mezarının başında sabahladım.
daha sonra 1 yıl boyunca pgibolojik tedavi gördüm

çok gülünen espriden sonra bıraktım

ölümünün ilk yıl dönümüünde mezarının başında abisiyle karşılaştım.
bana sarılıp ağladı.
hayat dolu bir insandı.
masal gibi bir hayatımız vardı.
herşey çok güzel gidiyordu.
ama hiç beklemediğimiz bir anda herşey bitti.

Basin saolsun kardesm. Allah rahmet eylesin

şimdi 21 mayıstayız.
sabah 6 doğru mezarına gidecem.
hayatım boyunca hep bilge olacak benim için.
kader bizi ilk ayırdığında iki yıl sonra karşılaştık.
şimdi yine 2 yıl oldu.
kavuşmanın zamanı geldi.

Hızlı ol panpa