Doktora gittiğimizde hamile olduğunu öğrendik, 3.Ayımız filandı sanırım, 2 aylıkmış, ilginç hissettim, baba olacaktım baba. Daha ötesi yoktu bunun. Derini öptüm öğrenir öğrenmez eve geldik. Biraz korkuyor gibiydi. Korkma dedim sadece, çok bilgiliymiş gibi amk. O günden sonra hayat daha çok düzene girdi benim için.

Karı koca gibi olmuştuk. Evlilik için bir şeyler düşündük, nikah olsun sadece dedi, zaten benim sadece babam vardı, onun kimsesi yoktu, 3 kişi düğün yapmamıza gerek yoktu. Aldık bir tarih, paylaşmak istemiyorum.

Beyler belki de hayatın en güzel şeyi, sevdiğiniz kadınla bebek kıyafetleri bakmak, sevdiğiniz kadını yavaş yavaş karnı şişerken görmek, geceleri söverek dışarı çıkmak ( Beyler tavsiyem evlenince bu tip olaylar olacağı zaman pastaneci manavcı filan arkadaş, aile dostu edinin, bu şekilde rica ettirip açtırabilirsiniz. Veyahut açık olan oteller filan size yardımcı olabilir fakat oteller değişebilir, otelden otele değişir kısaca.)

Gel zaman git zaman, çocuğun cinsiyetini de öğrendik. Erkekmiş. Benim için farketmezdi. Sorun da olmazdı ama ne bileyim heyecanım arttı beyler. Dışarı çıkıyordum. Geziyordum kendi kendime hayal kuruyordum.

inş bebek senindir

Bir gün eve geldiğimde Derin yoktu beyler, hamile kadın amk nereye gider diye düşündüm. Aklıma bir yerde gelmedi. Aradım hemen, kapalıydı telefon, kafayı yiyecektim amk, acaba komşulara filan mı gitti, Zehra filan mı geldi diye düşündüm, yok amk yok ne komşusu ne zehrası.

Merak beynimi yiyordu. Oğlumun annesi, oğlum, yoktu dıbına koyayım ortalıkta. Serdar geldi aklıma yok amk o da içerdeydi, hem bu kadar gaddar olamazdı. Yoksa kendi mi gitmişti. Olamazdı lan bırakmazdı beni. Cihan geldi aklıma, Cihan kriz mi geçirmişti yine acaba ellerim titreyerek aradım.

Uzun uzun çaldıktan sonra açtı. Cihanın adını doğru düzgün söyleyemeden başladım konuşmaya, bir şey söylemedi. Konuşmaya başladı. Kendine hakim ol önce, Derin benimle Amerikaya gidiyoruz dedi. 1-2 saat geçmişti lan evden çıkalı. Nasıl gitmişlerdi nasıl yapmışlardı. Nereye gidiyosunuz Derinin ne işi var Amerikada diye sordum. Bak, çocuk benim. Derin başından beri beni seviyordu, Zehra yüzünden benimle arasına mesafe koyup sana geldi. Bir gün kapıma geldi yine Derin, bende unutamıyordum. Birlikte olduk, sonra bu standart şekilde devam etti fakat senin bize saldırman veya kendine zarar vermeni düşünerek bir süre bunu devam ettirdik, bundan sonra bunu göze alamam oğlum olacak, değişeceğim. Değişmek zorundayım, ne diyeceğimi bilmiyorum. Kendine iyi bak dedi ve telefonu kapattı.

Telefonu duvara tüm gücümle fırlattığımda parçalanan aslında telefon değil, kalbimdi. Biliyordum. Düşündüm, milyonlarca şey geçti aklımdan, nasıl düşünmüşlerdi, saatime baktım, hep aynı saatte çıkıyordum nerdeyse evden, heyecanımı evde dindiremiyordum ki. Oğlum olacak diyordum, sevdiğim kadın yanımda diyordum. Düşündüm, çocuk benden dedi. Ondan olamazdı.

Dünyanın başına yıkılması kelimesini sonuna kadar yaşıyordum. Tam oldu derken, üst üste kat çıktım, yükseliyorum, evimi kurdum, binamı yaptım derken o evin, o binanın altında kalmıştım. Evde ki kapılar camlıydı ve kendimi tutamayarak vurdum cama. Elim kanarken umursamayıp dolabı açtım 1-2 tane bira vardı.

Kafama diktim direkt, hiçbir şeye yaramadı, kaldırıp attım, elimin uyuştuğunu hissediyordum. Babamı anlattım, elimi kestim dedim. Çok geçmeden geldi. Hastaneye gittik. Sakinleşemiyordum. Evime geldim. Babamı da yolladım, uzandım sadece, elimi sarmışlardı sadece, kırıkları çıkartıp, 1-2 tane dikiş attılar. Büyük ve derin kegibler yoktu. Telefonum çaldı. Telefona bakmadan açtım, babam zannediyordum. Derinin sesini duydum.

Bugünlük burda bırakalım beyler, 1-2 güne bitiririz, iyi geceler dilerim.

panpa sakın yarıda bırakma ha

eline sağlık iyi geceler

bekliyoruz panpa

ne desem bilemedim ama başından beri Zeynep taraftarıydım

kanka hikaye bitsin sonra yorum yapicam ben takipteyim ama az acele yaz meraktan oldum

Bekliyoruz panpa

Rez güzel yazıyorsun

iyi tarafından bak panpa kızın içine boşalmışsın *

Rez panpa sardı baya

harbi sövücem birader nerde kaldın ?