aşık olduğum kız beni reddetti yardım

@9 şukunu kaptın panpa

sen ne yalancı bi binsin amk ciddiye almıştım halbuki

bu sefer ciddi mi fake mi bilemedim

yarısına kadar okudum bu fernando gavatı oldugunu görunce bıraktım

@6 çok kötüyüm panpam. yerin dibine giriyorum.

@9 ne yapsaydım peki?

@10 ah panpam, olmaz öyle şey. seviyorum ben onu.

@12 teşekkür ederim, sana da şuku panpam. peki tavsiyen var mı?

herifin hayati kolpa amini dengesini gibtigimin salagi.

panpa benim tavsiyem her zamanki gibi kürek küreksiz olmuyor amk kürekle vur dönerse senindir dönmezse hiç senin olmamıştır

git bauhausa şöyle büyükçene bi kürek al...

benim kafadasın bin sevdiğim kız dışında herkesle konuşuyorum ve samimiyim

okumak zorunda mıyım ?

@4 ama mesele her zamanki gibi çok ciddi panpacım.

up up up

panpalar yardım edin mesele çok ciddi.

panpalar, uzun süredir iş yerimizde çalışan bir kız aklımı kurcalıyordu.her gece rüyamda onu görüyor, sürekli ne yapıyor diye düşünüyordum. işin tuhafı kendisiyle merhabalaşmamız bile yoktu. hakkında uzaktan gözlerine bakınca mutlu olduğum dışında bir şey bilmiyordum. sonunda dayanamayarak ona açılmaya karar verdim.bir yanlış anlaşılmamaya sebebiyet vermemek amacıyla ortak arkadaşımızdan sevgilisi olmadığını öğrendim. bugün yanına giderek "biraz konuşabilir miyiz?"diye sordum. tabi sorarken yüzümün kızardığını hissedebiliyordum.

kız anlamazlıktan gelmişçesine yüzüme bakarak,"konuşalım" dedi. öğlen arasında olduğumuz için rahatlıkla zaman geçirebilirdik. dışarı çıktığımızda söze başlamam için bekledi."nasıl söylesem bilmiyorum. seni uzaktan izlerken bile mutlu oluyorum.sen benim uzun zamandır ihtiyacım olan, sesimi duyurabilmek için her zaman bağırmaya razı geleceğim, yanında durmak istediğim kızsın.ben, senin erkek arkadaşın olmak istiyorum." dedim. kız yüzüme bakarak içten şekilde güldü. gülümsemeyle,gülmenin farkını hiç bu kadar iyi anladığım olmamıştı.

"biz birbirimizi tanımıyoruz bile. kafalarımız uyar mı bilmiyorum. ayrıca zaman geçirecek imkanımız da yok.iş saatleri ortada, sonraysa kendi yollarımıza gitmemiz gerekiyor. ayrıca kariyerimiz için önemli bu yıllarda, ciddi bir ilişkiye harcayacak gücüm yok. umarım seni kırmamışımdır."dedi.o anda "5 dakika dedim kendi kendime. çok mu zor zamanı 5 dakika geri almak ya da olmadı 2 dakika.".rezillik gittikçe büyüyen bir çığ gibi üstüme geliyordu. ancak sakince "hayır,en azından denemiş oldum. sonunu bilmemekten iyidir. yine de teşekkür ederim."dedim.

akşam nasıl uyurum, yarın işe nasıl giderim, olaydan haberden olduğu halde bilmiyormuş gibi davranan arkadaşların yüzüne nasıl bakarım bilmiyorum. seviyordum,gittim konuştum. üzülme deseniz de kolay değil. keşke çok uzaklara gidebilsem.ah bir de orada beni sevse...