Bu dünyadan aşık olma duygusunu tadmadan gitmemelisin ama şunuda bilmelisin ki bu tadı aldığında aşk acısı tadınıda almaya hazır olmalısın.

Aşk insana neler yaptırıyor.. Sağda solda aşk acısıda neymiş tarzında yazıları çok görüyordum, aşkı hafife alıyordum..Çokta gülerdim.. Taaki 3 ay öncesine kadar.

Daha önceden birilerini sevdiğimi sanardım, aşık olduğumu sanardım.
Ama onlar bir hiçmiş.Bu yaşadığım gerçekten aşktı.Onu gördüğümde kalbim çifter çifter atardı.
(daha bu yaşıma kadar doğru dürüst sevgilim bile olmadı(hiç olmadı aslında))
Aşık olduğum kızla konuşmaya başladık..o bana geldi ilk olarak. konuştuk çıkmaya başladık, çok güzel gidiyorduk.Ben ona seni seviyorum demeye bile kıyamıyordum. Elini tutmaya cesaret edemiyordum.Çünkü gerçekten seviyordum.. Sarılırken ömrümden ömür gidiyordu. Aşık olmuştum artık vazgeçemiyordum. Kalbimi,ruhumu ona teslim etmiştim. Kalbim fiziksel olarak hala üstümdeydi ama ruhani olarak yoktu. Çooktan terk etmişti vücüdümü. ve 2 ay sonra ayrılmak istedi dünyam yıkıldı.Onu okadar çok seviyordum ki karşı bile çıkamadım. bittim kül oldum, dünyam başıma yıkıldı . kalbime laf geçiremiyordum.onu şimdi başkasıyla görüyorum ölüyorum bitiyorum..ama ona hiç kızgın değilim. Çünkü bana gerçek aşkı taddırdı. Hakkında 1 kere kötü düşünmedim düşünemezdim zaten. Başkası için ayrıldı benden galiba.. hala bunun cevabını arıyorum.. Ruhumun derinliklerinde acaba ben kötü birimiyim diye sorguluyorum..

Birdaha beraber olabilirmiyiz acaba ? Ha geri dönüşü varmı?