olum çok acayip birşey. ben lise sona kadar hiç aşık olmamıştım. hep am züt meme takılırdım. her kıza öpüşmek için yazardım ama yanaktan öte gidemezdim. bi kere yanlışlıkla kızın biriyle dudağımız değmişti o kadar.
ama son seneye geldiğimiz de bi kız bana yazdı. ben kızı ciddiye almadım, pek de begenmedim açıkcası. ama sonra kızla sıradan arkadaş olarak devam ettik, tanıştık falan. lan ben kızı tanıdıkça sevmeye başladım. tipi daha güzel gelmeye başladı. onun yanındayken başka hiçbirşey dikkatimi çekmedi. onsuz oldugum her an onu düşündüm, onu özledim. deli gibi aşık oldum sonunda.
kızın adı gül. her şarkıda her romanda bir gül kelimesi geçer. her yerde onu görür oldum. zonguldak büfe'yi zon
güldak diye okudum. o derece mallaştım anlayacagınız.
ama bir sorun var. ben kıza seni seviyorum dediğimde kız inanmadı. daha sonra inandırmayı başardım ama kız kabul etmedi. çok taktan bir durum anlayacağınız beyler. fakat okul bitti, biz dışarda falan sürekli görüşüyoruz. kızın bugüne kadar en çok buluştugu erkek benim; 9 kez.
ama sevmiyor beni. çooooook çoook iyi anlaşıyoruz. herşey tamam ama, ama sevmiyor işte, bir türlü olmuyor. ve sonunda ne oldu.
bu sakarya'yı tutturdu. ben ise bir sinema tv'yi istanbulda okuma ugruna gitmedim üniversiteye. sadece gül'le aynı yer tutarsa gidecektim yada istanbul tutarsa. ama afyon kocatepe sinema tv tuttu. bende gitmedim.
daha cumartesi akşamı birlikteydik. pazar günü sakarya'ya gitti. şimdiden hayvan gibi özledim. ben ise birlikte yürüdüğümüz yerleri artık tek başıma yürüyorum. her an aklımda o var. çok dertliyim beyler. çözüm nedir ?
olan biten bi akşam bunun evinin ordaki caddede bırakıcam, ayrılıcaz. ama babası daha eve gelmemiş. ikimizde de babası görmesin diye züt korkusu var. tam sarılcaz sarılamıyoruz. sonra ben kafamı yola çevirdim giden gelen var mı diye, o sırada bana:
gel bee dedi ve boynuma doladı kollarını. saçlarının kokusu hala burnumda.
özet: 1 kere aşık olduysanız, nolur okuyun ve adam gibi bişey söyleyin beyler.
