8. sınıfta tanıdığım bir kızdı. Gün geçtikçe bağlanmıştım ona daha o yaştayken. Hiç sevgilisi olmamıştı benden önce ve bu beni çok korkutuyordu. Onun hiç sevgilisi olmadığına etkilendiğimi, onu gerçekten sevmediğimi düşünür diye. Aradan yıllar geçtiğinde bu kız benim olmuştu artık. Günlerim onsuz geçmiyordu. Bir kızı nasıl bu kadar sevebilirdim, şaşırıyordum. ilk senemiz çok güzel geçmişti, herşey yolundaydı. Annelik ediyordu sanki bana. Onu üzmek en son yapacağım şeydi. 1 Kasımda 3. yılımıza girdik o kızla. Okuduğu yere gittim, beraber uyuduk falan. Yine çok güzeldi herşey. Ailem de biliyordu ve herkes baş tacı etmişti bu kızı. Sayılmayacak kadar hayalimiz vardı bizim. Çocuklarımızın ismi bile belliydi. Bunu kelimelere dökemiyorum arkadaşlar. Yani kalbim bir bütün şeklinde 'o' olmuştu. Onunla geçirdiğim her saat mükemmel ötesiydi. Ayrılıktan korkmuyordum en başlarda ama sonra yavaş yavaş korku sardı beni. Sonuçta en sevdiğim insandı o. "acaba gider mi?" diye kafamı yiyene kadar düşünürdüm. Herşeyi onunla yaşadım ben. Fakat yıl dönümümüzden 1 hafta sonra ayrılmayı düşündüğünü söyledi. Nedenini bilmiyordu. Fakat ben biliyordum. Fazla ilgim bunaltmıştı onu. Çaresizlik nasıl birşey bilirsiniz sizde. Daha öncede denemişti ayrılmayı ama gidememişti. Bu sefer öyle olmadı. Gitti. Beni kocaman bir acının içine sürükleyerek gitti. Hayallerimizi çöpe atarak gitti. Bana aşktan bahsetmeyin. Benim tek gerçeğim oydu. Gerçeklerde gidermiş. Benim yaşama sebebim oydu ve şuan sebepsizce yaşıyorum. Daha yaram çok taze. Mesaj atarsam daha kötü olacak, çünkü istemiyor ve inanır mısınız bu kıza istemediği şeyi yaptırmak biraz pahalıya patlıyor. Sessizce çekildim yalnızlığa çünkü umrumda olmayan bir hayat bıraktı bana. Daha bu gece bitirdi bizi, uyuyamadım. Önceden oda arkadaşlarımdan sakladım ağladığımı. Fakat bu sefer onlar benimle birlikte ağladı. Olsun canı sağolsun. Ondan asla vazgeçmicem. Tekrar benim olmasada ondan başkasına yer vermeyeceğim. Benim sevdiğim kadar kimse sevemeyecek onu. Umarım ben yokken güler hep prensesim. Umarım hiç gözyaşı akmaz ben yokken. Onu çok seviyorum..