aşkın sabreymeye vakti vardı

@26 sorun yok panpa dinlemedeyim

anlat panpa okudum devdıbını bekliyorum

anlatsana bin kurusu

oç zamanımıydı yatmanın beni merakta brakmanın

dinliyorum

eee rezerved

anlatsana bin

reserved

devam et panpa

dinlemedeyim

rezerved

reserved

çok iyi gidiyosun biraz da hızlı olsan güzel olacak

her gün bizim sınıfın balkonunda onun geçmesini beklerdim gelirdi. ona bakardım geçene kadar. geçtiğinde ben terasa koşardım. teras dershanenin kantiniydi bizim sınıfın bir üst katıydı. terasta tekrar onu izlerdim. o kapıya gider zile basar duvara yaslanır benim olduğum tarafa bakardı. her günüm böyle geçerken aklıma bir fikir gelmişti.
çok çocuksuydu ama fikirdi sonuçta
iki tane deneme sınavı kitapçığı aldım. her bir kitaba yarım kalp çizdim. ve tükenmez kalemle olabildiğince kararttım.

kız yine geldi kapıya vardı zile bastı ve duvara yaslandı. ben de bu kitapçıkları kaldırdım. ve havada birleştirdim. karşıdan bir kalp görünümündeydi. bunu kimseden çekinmeden dershanenin terasından yaptım.
kız bir tepki vermedi ama ben de bir tepki beklemiyordum belki de. çünkü o an sadece kendimi ifade etmek istemiştim.

ve araya yaz tatili girdi ben ona hala kendimi ifade edememiştim. yaz attili boyunca yaşadıklarımı anlatmak üzere yarın gece görüşürüz ben şimdi brakıyorum. işleri toparlayıp shifti devretmeye hazır hale getireceğim.

dinlediğiniz için çok teşekür ederim sayenizde o hisleri tekrer tekrar yaşıyorum.

şimdilik esen kalın

reserved

@71 bu kadar değil tabiki panpa devam edeceğim daha yaz tatilinden sonraki esıl maceralar var

@72 "tehlé" kürtçe bir kelimedir.

gündüzleri saat 11 de işe başlardım gece de 01:00 da işten dönerdim. işe her gittiğimde 15 dakikalık yolu sırf onun evinin önünden geçmek için (bir kez görme umuduyla) 45 dakikaya yükseltiyordum. yürüyerek o kadar yol gidiyordum ve bu bana hiç koymuyordu. hadi gündüz gözüyle o yolu yürümek mantıklıydı da geceleri ne hikmetse onların evine varana kadar saat gecenin ikisini buluyordu bazen ve ben yine aynı umutla onu görmeyi dilerdim. bu şekilde iki buçuk ayım geçti ve onu hiç görmedim.

çalıştığım yere şehrin bütün kızları gelmişti emindim buna. ya o şehirde değil di. ya da birileri onu benden saklamak için her şeyi yapıyordu.
bir defasında bir saç gördüm. uzunca ve dümdüz bir saçtı. ondan başkası değildir deyip elimdeki çay tepsisini yolun ortasına bırakıp ona doğru koştum. yine o değildi. daha önce benzettiklerim gibi ve bundan sonra benzeteceklerim gibi bu da o değildi. abarttığımı düşüne bilirsiniz ama inanın baktığım her kızın ona benzemesi pgibolojimi bozmaya başlamıştı.
umudumdan bir damla bile kaybetmeden tatili bitirip dershaneye kaydımı yaptım.

o sene üniversiteyi kazanmamak için tercihleri uçuk yaptım ve yerleşmedim. geçen seneki dershanemiz kapanmıştı bu defa yeni bir dershaneye kayıt oldum. dershaneye gittiğim ilk gün merdivenlerde bir kız gördüm. bana uzunca baktı o sıra da ben de gözlerimi ondan hiç almadım. çok güzel bir giyimi vardı. ve kendisi de tam bir hanımefendi gibi duruyordu. acaba diye içimden geçirirken aklıma yine tehlé düştü ve yoluma bakıp devam ettim.

merdivendeki kızın kim olduğunu söylersem benim nerede yaşadığımı bilebilirsiniz. çünkü bu kızın babası türkiye'deki sayılı zenginlerden biriydi. ben bunu daha sonra öğrenecektim.

dershane sistemi gereği çalışkanlar sabah tembeller (az çalışkanlar öğlen gelecekti) ben de herkesi tanımak kimseyi es geçmemek için ilk girdiğimiz seviye belirleme sınavında sınavı yarıda bırakıp çıktım. böylece tembeller kervanına katılmış oldum. merdivendeki kızın ismini şirin diye koyalım ki ifşa olmayalım hem bu isim ona çok yakışırdı. çok tatlı bir kızdı. bu ve saz arkadaşları da tembeller kervanındaydı.

bu gün okulun ilk günüydü. lisedeki yeni binanın inşaatı bittiği için artık çift öğün olmuştu. herkes hem sabah hem öğlen okula gelecekti. bu da benim onu günde iki-üç kere görmemi sağlayacaktı. tabi ben bu gün için çok hazırlanmıştım. kimseyi giblemeden direk gidip aşkımı ilan edecektim.