aşklarım piçliğim monte kristo hayatım

hayata bakış açınızı değiştirecek hikayem başlıyor. karşılaştıgım kızlar,matureler, mucizeler,intaharlar..
.sıradışı 1 insanın sıradışı öyküsü olacak burada.
okuduktan sonra kişiliğiniz değişecek, hayata dair deger yargılarınız değişecek, bana kesinlikle teşekkür edecek ve asla pişman olmayacaksınız. hikayem 2005 yılında başlıyor, 2012 eylül ayında son buluyor.
hikayem +18 dir , müstehcen diyaloglar, olaylar ve argo agırlıklı sokak agzıyla gececek bölümler olacaktır. bunun dışında üslubuma genel olarak sizleri sıkmayacagı konusunda güveniyorum.
çok uzun değil.
tek isteğim yorumlarınız. bişeyler ortaya koymaya calışacagım, zaman harcayacagım. beni burda yalnız bırakmayın.
.
özellikle üniversiteliler.kesinlikle okuyun derim. çok teşekür edeceksiniz.
.
sadece ben: http://inci.sozlukspot.co...t%C4%B1m/@fuckeramafucker

ben yine 1 gün okulun bahçesinde arkadaşlarla yapıyorum maçımı (futbol bu sefer) arkadaş bi şut çekti. arkada da bankta oturan kızlar var. sohbet mohbet ediyolar. yani top onlara gitse taç olacak kısacası. bizim mal işte şut çekti. oyle dengesiz vurdu ki top taca cıkıyor hızla. ben de uçtum kafa vurdum tac olmasın diye. bildigin uçan kafa ama. sonra kalktım maçıma devam ettim. kızlar gibimde bile değil. benim aklım taca cıkmamasındaydı. neyse maç bitti . öğle arası bitti sınıfa gidiyorum. kızın 1 i geldi . çok teşekür ederim kurtardın beni. yoksa kafama yiyomuşum topu falan filan anlatıyo bişeyler. benim de kız arkadaşlarım olmuştu o zamana kadar ama böyle kardeş gibi. normal arkadaş olarak yani. hmm rica ederim dedim . sonra gel zaman git zaman . sevgili olduk. ama 1 kere elini bile tutmadım. zaten 2 hafta sürdü. öyle mal mal yürüdük okulun bahçesinde o kadar.

atladık taksiye geldik otele. çıkardım bunları odalarına. 2 ayrı oda tutmuşlar amk. oda ayrı ibretlik bi olay. birini bıraktım çıktım diğerini de bıraktım iyi geceler bay dedim tam cıkacam dur dedi. ne istiyon dedim. süt içmeden hayatta yatamam dedi.hem de muzlu süt . nerden bulayım sana muzlu süt sabah saat 5 te amk dedim. plis plis plis gibi hareketler yaptı. tamam dedim. geliyorum şimdi. gittim otelin kantininden aldım getirdim kapıyı çaldım bi açtı amk açmaz olaydı. üstte hiçbişey yok altta 1 don. mal gibi kaldım. mal gibi kalışlarım ünlüdür. öküzün trene baktıgı gibi bakarım oyle zamanlarda.

sonra da sıkıldım gibisinden bişeyler söyledi ayrıldık. yani ne anladım ben bu gibişten? neyse lise hayatımı 1 kenara bırakalım. taşındıktan sonra babam cok değişti. o ailesi için tüm fedakarlıkları yapan çalışkan, onurlu kahraman babam adeta mutasyona ugradı. önce içkiye başladı. durduk yere kardeşlerimi dövüyordu hergün. gece gelirdi eve yarı ayık vaziyette. direk anneme yemek getir derdi. yemegi begenmezdi. (istanbulda oldugumuz sürece babam asla yemek seçmezdi.) annemi sürekli küçük görür aşagılardı. garibim annem de herşeye ragmen hep gülümserdi. bizler mutsuz olmayalım diye elinden geleni yapardı hep. yaşama sevinci aşılamaya calışırdı hep. ama zaman zaman onu yalnız başına ağlarken görürdüm. gitmezdim yanına öyle zamanlarda. ağlasın açılsın derdim. görmemiş gibi yapardım.

hadi bizim yok, senin niye sevgilin yok diye sordu bana. daha önemli sorunlarım var dedim gülümseyerek. o da güldü. kafa dağıtırsın onunla. hayatına farklı 1 renk katılır işte . güzel olmaz mı dedi. büyük ihtimalle olmaz kardeşim dedim. bak dene diyorum sana. potansiyel var sende. iyi kullan dedi. beni gibtir et ayhan dedim. o enerjiyi kendimde bulamıyorum. senin niye yok ? senin derdin ne dedim. sevdiği biri varmış. teklif etmiş. karşılık bulamamış. ondan başkasıyla asla sevgili olmayacam diye anlattı. hadi ya dedim. o da buna üzülüp duruyormuş her gece. senin derdini gibiyim. üzüldüğün şeye bak amk. keşke allah sorunlarımı çözse de tonla bu dertten verse dedim. tabi içimden..

yeter laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaannnn gibecem hikayelerinizi

1 apartman dairesi kiraladık. neredeyse deniz manzarası var. yeni komşular.. yeni insanlar, hayatlar,ilişkiler, sorunlar..kardeşlerim de yeni okullarına yazıldılar. bu kısımları hızlı geçiyorum. lise hayatımı da hızlı geçeceğim. asıl hikaye üni 1 le beraber başlıyor.
lise hayatım ilkokula göre daha güzeldi. iyi derecede ingilizce öğrendim bulundugumuz yerin turistik olmasından kaynaklı. tabi kendi çabam da vardı. belediyenin bedava 1 kursuna bile gitmiştim. genel olarak lise hayatım basketbol oynayarak geçti. half life ve pes cok meşurdu o zamanlar. en büyük eglencemizdi . lise hayatım boyunca 1 sevgilim oldu. son sene . o da nasıl oldu ben de bilmiyorum...

O 50 partı sayacam amk ikide bir girip bakmaktan bıktım

dünyanın en güzel şehri istanbuldan taşınıyorduk. o yaz cok heyecanlıve hızlı geçti bizler için. arkadaşlarımı cok özleyecektim. içim kıpır kıpırdı. toplandık ve yola cıktık. artık hiç 1 şey eskisi gibi olmayacaktı. 14 yaşında saf, içine kapanık, çirkin ve ürkek biçimde ayrıldıgım şehrime ancak yıllar yıllar sonra geri dönebilecektim. bu hayatımın ilk dramatik anıydı. bugün gibi hatırlıyorum. kahverengi 1 gömlek vardıı üzerimde. ön tarafı gözyaşlarımdan sırıl sıklam olmuştu. sadece istanbuldan, arkadaşlarımdan ayrıldıgım için değildi gözyaşlarım. kendimi ve ailemi çok güçsüz hissettiğimdendi. cok zavallı, çok acınası. tutunmaya calışıyorduk işte hayata. ama neden biz? neden ben de diğerleri gibi çocuklugumu doyasıya yaşayamıyordum? neden hiç şımartılmadık? neden hep oldugumuzdan 10 yaş büyük gibi davranmak zorundaydık?

nickimden de anlaşılacagı üzere fakir 1 aileden geliyorum. cocuklugum yoklukla geçti. zor , çok zor günlerdi. en büyük çocugum. babam kapıcıydı. annem bi ara gündeliğe gitmeye baslamıştı ama genel olarak ev hanımı diyebiliriz. ilkokul ve ortaokul yıllarım pek parlak geçmemişti. derslerim o kadar da iyi değildi. kardeşlerimle yaşlarımız birbirine yakındı. beraber gider gelirdik okula. annem babam okumamızı cok önemserdi. o zamanlar ben de para kazanayım, çalışayım vs diyor ,onları anlamıyordum. şimdi anlıyorum. ama hayatın anlamı dogru şeyi dogru zamanda yapmaktır. artık hiç 1 anlamı yok. neyse. arkadaşlarımı hatırlıyorum. iyi cocuklardı. hepsinin maddi durumları bizi katlardı. ama hiç ezmediler beni. daha o zamandan adam gibi adam oldukları belliydi. öyle beleşçi, yalaka bi çocuk da degildim. kendi işimde gücümdeydim kimseye karışmazdım.ve kimsenin de bana karışmamasını umardım...

sonra kaltık. benim gitmem lazım dedim. tamam dedi. gittim yurda. bizimkiler yoktu ortalıkta. bi evi ziyeret ediyim dedim. gittim. annemi, kardeşlerimi gördüm biraz hasret giderdim.ah be baba dedim kendi kendime. ne olurdu sen de bizi sevseydin. biraz akıllı olsaydın..yine doldu gözlerim . çok duygusalımdır ben beyler. yani kız gibi mi dersiniz ne dersiniz bilmem de öyle hemen dolar gözlerim. çok çabuk bağlanır, kolay kolay bırakamam hiç birşeyi. çıktım evden. ersinle buluştuk. onu da coktandır görmüyordum. hasret giderdik. herşeyimi ona ve babasına borçluyum. (sanki herşeyim dediğim neyse?) bana yaptıkları iyiliği asla unutmayacaktım marlon brando nun oğluna verdigi nasihati anarcasına..
http://www.youtube.com/watch?v=P8NzMQktzYA

burdayız panpa devam et yazıya bekliyoruz

devam panpa takipteyim ayrıntılı şekilde analiz yapacağım devam et sen panpa

Babanla karsilastin dimi panpa

Nerdesin.amk beklemedeyiz

la olm nerdesin

bunlar kalktı gitti. ceyda ee napıyoruz dedi. senle konuşmak güzel ya zamanın var mı diye sormadım ama konuşmak istedim biraz daha. baktı saatine. bi 1 saat daha kalabilirim ama eve bırakmak şartıyla ?dedi. eee tamam bırakırım dedim. 1 bucuk saat daha konuştuk mal mal. pek özelime girmedim. ailemden falan bahsetmedim. o da bahsetmedi zaten. lüzumsuz şeyler konuşuldu. bi ara sevgilin kızmasın sonra dedi.yok kızmaz. kızamaz dedim. niye ya? kıskanmazmı hiç? dedi. yok dedim. sevgilim yok. gülüştük. hadi yaa niye? dedi. yok işte dedim. niyesi falan da yok. hiç bişey yok. yine gülüştük. resmen benim ona sormamı bekliyordu sevgilin var mı vs vs. sezdim. ama sormadım.

12 den sonra başlıyorum. 50 dediysek 50. (:

Karesin çok yavaş yaiyosun biraZ hızlı ol amk

hadi lo başla gari