anana musallat oldum

Masanın üstünden telefonumu aldım ve hemen yola koyuldum. Geç kalmıştım. Ama oraya vardığımda daha gelmemişti. Aradım. 15 dakika sonra orada olurum dedi. Bende nasıl olsa karnım aç diyerek yürümeye başladım. Yolun sonunda yeni açılduğını düşündüğüm lokanta gibi bir yer buldum. içeri girdim. Biraz rutubetli bir yerdi. Yemeklerimi alıp boş bir masaya oturdum. Ama yemeklerde değişik bir koku vardı. Üstüne mekandaki müşterilerin hepsi siyah çarşaflıydı. Sadece oturuyorlardı. O an o kadar açtım ki yemeğin değişik kokusuna rağmen iştahla yedim. Ama şehriye çorbasında ağzıma küçük sert parçalar geldi. iyi pişmemiştir deyip onu da yedim. Yanındakş böbreği de göndüm. Ama ondan da değişik iplikçikler çıkıyordu. Onların kıl olduğunu sonradan anladım. O an için ucuz yemek bu kadar olur heralde mantığıyla hepsini bitirdim

O sabah çok erken uyanmıştım. Ağzımda yoğun bir tat fakat ne tadı olduğunu bilmiyorum. Hemen kalktım. Belim tutulmuştu. Ağrı ve sızıyla kendimi duşa attım. Duş dediysem de bir tane duş başlığı ve perde. Ev kira olduğu için masraf da etmedim. Öğrenciyiz zaten. Ailemin verdiği parayla geçinmeye çalışıyoruz. O kadar durumumuz da yoktu ailemin. O yüzden bende part time işte çalışarak bir miktar da kendim kazanmaya çalışıyordum

Devamı için rez alın pampalar. 1-2 kişi olsa bile anlatıcam. Hikaye kurgu olduğu için hayal gücümün yettiği yere kadar devam edicem.

Neyse biz bir 2-3 saat gezdik. Onu çok seviyordum. 6 yıllık bir birlikteliğimiz vardı. Artık ciddi düşünüyorduk. Ona son bir kez sarılıp evine bıraktım. Onun apartmana girişini izledim. Sonra bende evimin yolunu tuttum. Yolda giderken kimseler yoktu. O anda aklıma sabah bulduğum kağıt geldi. Cebimden çıkardım. Kare içinde ismim. Etrafında da kırmızı renkle yapılmış bir çember vardı. Çemberle karenin arasında da değişik semboller vardı.Bir kenarı yanmıştı kağıdın. Anlam verememiştim. Buruşturup yere attım. Atmamla birlikte boynumda bir nefes hissettim ve kafama aldığım darbeyle yere yığıldım. Çok korkunç bir hayal görüyordum. Ailem ve selin kırmızı çemberin içindeydi. Ama bu kırmızı çember bir domuzdan akan kandan oluşmuştu. Gözlerine baktım. Yoktu. Ama kan ağlıyorlardı. Gözlerinden bildiğin şelale gibi kan akıyordu. Ama buna rağmen kahkaha atıyorlardı. Çemberin etrafında da 3 metreye varan siyah varlıklar vardı. işte o an neler olduğunu anladım. Yaklaştım ve arapça bir şekilde bağırdılar. Arapça bilmememe rağmen “öleceksin Adem oğlu” dediklerini anlamıştım. Ve içlerinden biri gelip uzun tırnaklarını karnıma sapladı. Tam o anda derin bir kulak çınlamasıyla uyandım

Devam et huur

Uyandığımda etrafta hiçkimse yoktu. Saate baktım. Şaka heralde diye düşündüm. Daha 1 dakika bile geçmemişti. Etrafıma bakındım. O kağıttan eser yoktu. Ceplerime baktım. Yoktu. Bir an içimi huzur kapladı. Kurtuldum diye sevinçle eve doğru yol aldım. Hızlı ve mutlu bir şekilde eve girdim. Keşke girmeseydim. Kağıda çizilenlerin hepsi salonumun duvarındaydı. Üstelik karenin içinde benim resmim. Asıl korkunç olan ise gözlerimin olduğu yerler yanmış. Ama sadece gözlerim. Yüzümün diğer kısmına dahi sıçramamış. Hemen fotoğrafını çekip evden çıktım. Yolda arkadaşımı aradım. Sağolsun kırmadı ve o gece onlarda yattım. Arkadaşım da dininde biridir. Ona da bu olanları anlattım. Tam da fotoğrafı gösterecekken başımdan kaynar sular döküldü.

Devam et moruq

Devam et okurum

Gençler kızla buluşmaya gidiyorum. Akşama yazarım. Beklemede kalın

Ya amk böyle işin. Uzun bir part atıyordum. Telefonunşarjı bitti. Partta gitti

Mümkün olduğunca seri part atıcam pampalarım. Beklemede kalın

Anahtarımı aldım. Cüzdanımı da aldım. Kapıyı çektim. Bir kat indim ki telefonumu evde unuttuğumu farkettim. Hemen yukarı çıktım. Kapıyı da açtım. Ama açmamla şok olmam bir oldu. Salonun ortasında bir kağıt vardı. Ama nasıl olabilirdi. Heralde akşam içince saçmaladım deyip pantolonumun arka cebine attım. Ama bilemezdim ki o kağıdın beni uyardığını.

Pampalar bi duşa giriyom. Ondan sonra devam ederim

Neyse çıktım lokantadan. Çıkarken bütün çarşaflılardan arapça olduğunu sandığım değişik bir ses geldi. Açıkçası biraz ürkmüştüm. Hızla ordan uzaklaştım. Selin de mesaj atmıştı. Onu meydanda gördükten sonra hemen yanına gittim.
(+) :selin
(-) :nakreb

-Çok bekledin mi
+Yok ya daha yeni geldim. Sen nerdeydin?
Şurda iki sokak ötede bi lokanta açılmış. Orda karnımı doyurdum.
-Tamam hadi

Aramızda bu kısa diyalog geçtikten sonra güzelce gezdik. Tabiki bir kız olduğu için birsürü kıyafet mağazasında takılıyorduk. Sonra oyun salonu gibi bir yer bulduk. Orda masa hokeyi oynadık. Tabiki bile bile onun kazanmasına izin vermiştim. Çok hırslı bir kızdı. Kaybedince o üzülüyor. Onun üzülmesine de ben üzülüyordum. Onunla ciddi bir gelecek düşünüyordum. Ama aramızda çok büyük bir engel vardı.

Edit:Bu engeli ilerde anlarsınız zaten

Buz gibi bir duşun ardından sabah kahvaltımı yapmak için buzdolabına baktım. Baktım da içinde bir dilim peynir bile yok. Küfür ede ede kapağı kapattım. Üstümü giyindim. Baktım biraz para var. Dışarı çıkacaktım. izin günümdü zaten. Sevgilimi aradım. ismi selin olsun.
(+) :selin
(-) :nakreb

-Alo hayatım nasılsın?
+iyiyim sen?
-iyi bende. işin var mı?
+Yok. Bende seni arıcaktım. Dışarı çıkmak için. Çıkalım mı?
-Bende onun için aradım zaten. 13.30da x meydanında ol
+Tamam bitanem. Öptüm

Aramızda bu konuşma geçtikten sonra istemsizce yüzüm güldü. Seviyordum bu kızı. Hemen hazırlanmaya başladım. Güzelce giyinip parfümümü sıktım. Saçları da yaptıktan sonra hazırdım.

Amk duvara anlatıyom. Ne şuku var ne de rez alan. Yazmıyom lan

Üç kişi varmış en azından devam ediyorum onların hatrına