aşk intikam ihanet kuşku hepsi bu hikayedebeyler

rezerve

hızlı panpa hızlı

neslihan reyiz gibti lan

beyler şu son seti izleyip geliyim ben kusura bakmayın gelince her şeyi anlatıcam hızlı hızlı

reserved

amcık bizde izleyip yazıyoruz hadi

hem izleyip hem yazamıyon mu bizim gibi harbi tam küfürlüksun

yenildik aq

geldim beyler başlıyorum hemen hızlı hızlı

hadi lan maç bitti anlat az daha

bir kaç gün böyle geçti işte, besteyle aramız iyi gibiydi çok yakın davranmıyordum ama o beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyordu bu da hoşuma gidiyordu galiba benim. çünkü sevdiğiniz bir insanın sizin için çırpınmasından daha güzel hiç bir şey olamaz gavatlar. mükemmel bir duygudur o lan, giblendiğini bilmek falan. Bakın etrafınıza bir dıbına koyim, kaç kişi sizi gibliyor? Kaç kişi sizi -cidden- gibliyor beyler? Aileniz vardır, bazılarınızı ailesi bile giblemiyordur belki lan. Beni babam giblemiyordu mesela beyler. Oluyor böyle şeyler, elimiz parada doğmuyoruz, parayı geçtim önemseyen babanız bile olmuyor. Lan öz babanız bile sizi giblemiyorsa ne anlamı kalıyor bu dıbına koyduğumun hayatının. Kolay değil hiç beyler, o yüzden bu bestenin beni giblemesi, belki yalandan, ama yine de mutlu ediyordu lan. Çocuklar gibi amk, yeri geliyordu sevgiliydik, yeri geliyordu arkadaş, yeri geliyordu annem babam oluyordu. Yalandan da olsa yapıyordu amk, sorguluyordum, ama üstüne gitmiyordum. Kaybetmekten korkuyordum bu ilgiyi, zütüm yemiyordu. Bir kaç kız gösterdi o ilgiyi bana beyler, ben ne yaptım, hepsini üzdüm lan. Babam yüzündendi belki de amk. Onun yüzünden kadınlara karşı böyleydim, ama beste değiştirmişti o yargımı. Ona karşı hep savunmasızdım ben beyler, her zaman. Her dediğine inanıyordum ulan, tıpkı küçük çocukların onlara ne verirseniz verin hiç düşünmeden aldıkları gibi. O bana neyin sözünü verse inanıyordum beyler, tıpkı küçük çocukların anneleri onları gece yatağa bıraktığında ertesi güne kalkamayacaklarına dair bir şüphesi olmadığı gibi. Beste benim için bir kızdan çok daha fazlasıydı her zaman beyler, o çok başkaydı her zaman.

bunu da maçı izlerken yazdım bi yandan beyler ayıp olmasın size diye

Ebeni gibeyim senin derinden vurdun ulan, gece gece yapılır mı adama bu dıbına koyduğum.

neyse beyler benim doğum günüm geliyordu, beste çok büyük hazırlıklar yapıyordu "gerek yok" diyordum ama yapıyordu . ben bu günü gökçeyle yüzlerce kez hayal etmiştim doğum günümde neler yapıcaz diye ama gökçe olmayacaktı doğumgünümde yanımda. beste herşeyi kendi ayarlıyordu parti ayarlıyordu bilmiyor ki o partilerden nefret ederim, gökçe kadar bilmiyordu o beni. partiler bana düşmanca gelirdi çünkü, ben küçükken de hiç doğum günü partisi kutlamazdık beyler, annem hep pasta alalım diye ümitlenirdi bir hafta kala doğumgünlerime. ama alamazdı, çok çile çekti benim için annem. yeri geldi bir şey yemedi ben aç kalmayayım diye amk. babam küçükken beni hiç giblemezken o hep üstüme titrerdi. ama doğumgünlerimde hiç pasta alamadı bana, hiç parti yapamadık. dıbına koyduğumun çocukları her doğumgününde 20 30 kişi toplarken ben annemi öpüyordum sadece. ha bilin ki beyler, o binlerin partilerinden çok daha değerlidir bu benim için, ama insanın içinde de kalıyor amk. doğumgünleri o yüzden bana hep o günleri hatırlatırdı, hala hatırlatır, hala sevemedim hiç, hala annemin "bu sefer de bir şey alamadık çocuğa" üzüntüsüyle yatağa gittiğini düşünerek nefret ederim doğumgünlerimden beyler.

dinliyo musunuz beyler ?

doğum günüm geldi benim beyler, parti hazırlamıştı benim için beste, biraz hoşuma da gitmişti aslında sonuçta beste ile yalnız kalıp gökçeyi hatırlamaktansa sevdiğim insanlarla olacaktım, bu beni iyi hissettiriyordu biraz daha. hem dediğim gibi, içimde de kalmıştı lan hep. bir yanımda ekgibti bu çocukça şey yani, içten içe seviniyordum anlayacağınız. her neyse beyler benim telefonum çaldı, konuşmak için dışarı çıktım, arayan kimdi dersiniz, tabi ki gökçeydi..

Dinliyoruz ulan da son iki partta naptın sen dıbına koyim içimi dağladın bin kurusu

devam devam çok heyecanlı

"sen beni sevdiğini söyledin ama kalbinde hep beste vardı senin . ben senle çok mutlu oldum sende mutluydun biliyorum beni seviyordun ama aşkın besteydi . neyse uzatmanın anlamı yok. senle ben bu geceyi onlarca yüzlerce kez hayal ettik ama bu gece ben yanında yokum sen besteylesin mutlusun, seni seviyorum şapşal doğum günün kutlu olsun. kendine iyi bak." aynen aktardım beyler, bir iki değişik kelime vardır belki. aynen bunları dedi ve kapattı telefonu. ağladım lan, resmen çöktüm yere, ağladım bir süre, o sözleri duymak adamın dıbına koyuyor be oğlum. o kız beni cidden sevmişti, o kızla neler yaşamıştık, bu sözleri sadece o söylemiyordu, onla yaşadığımız her saniye söylüyordu bunları, bağıra bağıra söylüyordu, kurduğumuz her hayal söylüyordu bu sözleri, anlamam için kafamın içinde defalarca bağırıyordu o hayaller bunları. sonra yağmur yağıyordu o hayallere, akıyordu bütün mürekkepler kafamın içinde, gidiyordu bütün hayaller, simsiyah bir tablo kalıyordu hep en sonda, beyazı bile akıyordu ulan. beyaz bile çok görülüyordu bana bu gibik dünyada dıbına koyayım, herkes üstünü çeşitli renklerle donatabileceği beyaz tablolara sahipken, benim bırakın renkleri, beyaz bir tablom bile yoktu dıbına koyayım. Benim hayatımı hep başkaları renklendiriyordu, gittiklerinde ise geriye hiçbir şey kalmıyordu. Sadece daha fazla siyahlık, daha fazla karamsarlık, bu sefer gitmemişti ama. Ben bırakmıştım, daha fazla renge sahip bir kız için belki de, veya daha az renge de sahip olsa da hiç kimsede olmayan bir renge sahip olduğu için. Annemin sahip olduğu renge sahip olduğu için belki de.

Bildiğin ağlayabilirim bile amcık herif seni bu yapılır mı ulan insana, bir gün dertleşelim senle tekrar söylüyorum dıbına koyim çağır bir yere dünyanın öbür ucunda olsan gelicem rakın biran her gibin benden olucak.

bestenin dıbına koyim sana bişey olmasın panpa