en güzel zamanlarımdı... bir
akşam eylül uyumuş ben kitaplar aleminde kaybolmuşum cümlelerin ardı arkası kesilmeyen.. o akşam
telefonuma bir mesaj geldi anlam veremedim sadece eylülden ayrıl enin için kötü olur yazıyordu ilk
aklıma cenk geldi ama buna cesaret edemezdi zaten telefon numarası da o değildi. sen kimsin diye
mesaj attım ve daha bir sürü ama cevap gelmedi. aradım açmadı eylüle hiçbir şey söylemedim aradan
bir hafta geçti yine aynı numaradan bir mesaj daha son kez söylüyorum eylülden ayrıl yazıyordu yine
cevap yazdım yine cevap gelmedi anlam veremiyordum. bu konuyu eylül ile konuşmaya karar verdim
bir hata yapıp eylülü kaybetmek istemiyordum. kendimi kurdum eylüle bu konuyu nasıl anlatacağımı
düşündüm ve bir akşam eylüle mesajları gösterdim hiç bir tepki vermedi şaşırmadı meraklanmadı
geçiştirici cümleler kurdu numarayı tanımadığını büyük ihtimalle bizi kıskanan birinin yaptığını
vurguladı ama ben gözlerinden anladım bir gariplik olduğunu bana yalan mı söylüyordu...

keşke o
akşam hiç yaşanmasaydı derim kendi kendime keşke göstermeseydim o mesajları o akşamın
sabahında uyandım yanımda bir boşluk vardı eylül hep benden sonra uyanırdı kalktım mutfakta yoktu
salonda da seslerime cevap vermiyordu tüm odalara baktım her odada adımlarım daha da
hızlanıyordu ama evde yoktu aradım telefonu kapalı mesaj attım markete gidebileceğini düşündüm
bekledim bekledim... gitmişti ama nereye 2 saat haber alamadım dışarı çıktım her yeri gezdim
gidebileceği her yeri yoktu ama nereye gitti habersiz sabahın köründe içimi bir korku kapladı beni terk
mi etmişti düşünceler girdap oldu onsuz 1 hafta geçirdim ailesini aradım sadece halini hatırını sordum
eylülün gittiğinden bahsetmedim çaktırmadım ama evine de gitmemiş tüm arkadaşlarını buldum ama
yoktu gözlerim hep ağlamaklı geceler uykusuz geçti ne bir haber ne bir ipucu.. hayat bana zindan
olmuştu her gece soğuk suyla duş aldım akan sular gözyaşlarıma karıştı...

cenk i de buldum
konuşturdum ama yok. . tam bir haftam onu aramakla geçti. uykusuz bir gecenin yarısında kapı çaldı..
yalın ayaklarımın mecali kalmamıştı yürümeye, saçım sakala karışmış.. ufak ve yorgun adımlarla
kapıya yöneldim. kapı kolunu çevirdim karşımdaydı eylül gelmişti yüzü düşkün gözleri şişmiş o sarı
saçları dağılmış ağlamaktan harap olmuş ben bin beteri... hiç konuşmadan baktık öylece birbirimize
saniyeler dakikalarla kavga etmiş sanki durmuştu zaman o bir dakika bana bir ömür oldu mimiklerim
sevinmek istiyordu bedenim sarılmak ruhum hiç birini dinlemedi ayaklarım boşaldı çöktüm kapının
yanına ellerim başımda ağladım çocuklar gibi. eylül karşıma oturdu kafasını duvara yaslamış derin
düşünceleri göz yaşlarında boğulmuş ikimizde ağlıyorduk benim aklımda tek soru vardı neden gittin ?
seller akmış elmacık kemiklerimden dudaklarımı ıslatmış dilim tutulmuş o soruyu yöneltmeye
çalışıyordum hıçkırıklar ardında yarı anlaşılır yarı anlaşılmaz neden gittin eylül dedim neden?

ayağa
kalktı oturma odasına gitti peşinden gittim o oturdu elleri alnında ben ayakta bitkin. gitmem gerekti
dedi seni üzmemek için daha ne kadar üzülebilirdim ki.. her şeyi anlattı bilmediğim geçmişini bana hiç
anlatmadıklarını eski aşkını... çok iyi tanıdığım eylül geçmişin çok iyi bildiğimi sandığım o kusursuz kız
sanki bir yabancıyı anlatıyormuş gibi anlatıyordu eskileri . hatalarını... eylül geçmişte birini sevmiş her
şeyini ona adamış. belki benden çok sevmiştir . ismi muratmış bana mesajları atanda murat tüm bu
yaşadıklarımın sebebi de murat geçmişte iki sevgili murat ve eylül benim hayatımı karartan.. büyük
bir aşk aldatılma ile son bulmuş eylül affetmiş benim dokunmaya kıyamadığım eylüle şiddet bile
uygulamış eylülün o sevdiği adam hayatını cehenneme çevirmiş eylül vazgeçmiş murat vazgeçmemiş
aradan yıllar geçmiş hala eylülün peşinde. ve anlatmaya gözyaşlarımın yetmediği bir sürü acı yaşamış
eylül peki evden neden beni bırakıp gitti

o mesajları görünce muratla tekrar konuşmak istemiş
aramış buluşmuşlar bana söylemeden eylül murat a her şeyi anlatmış bizi anlatmış arık peşini
bırakmasını istemiş sert bir dille uyarmış murat dinlememiş tek dediği benim olacaksınmış eylülün
anlattıklarına göre... insanlar neden cinayet işler anlayabiliyordum o an tek isteğim murat ı bulmaktı
eylülden öğrendim başka bir şehirde yaşıyormuş eylüle gitmem gerektiğini söyledim eylül çaresiz beni
tutamayacak kadar güçsüz kalmış bana sadece dikkat et dedi o akşam hiç gülmeden sarılmadan
öpüşmeden her şeyin düzeleceğini eylüle anlatarak ağlayarak geçirdim . sabah oldu muratın yanına
gidiyordum ne yapacağımı bilmeden yabancı bir şehir e akşam üzeri muratın oturduğu semti buldum
evini buldum evde tek kalıyormuş karanlık bir köşeye çektim arabayı muratı bekledim her evin
önünden geçen birini gördüğümde muratı aradım zaten telefonu açmıyordu hiç

.sabaha karşı elinde
içki şişeleri uzun saçlı bir genç eve doğru geliyordu yeniden aradım muratı o uzun saçlı cebinden telefonu çıkarttı kapatmasıyla arabadan inmem bir oldu hızlı adımlarla üstüne yürüdüm o murattı
eylüle bu acıları yaşatan boş gözlerle bana bakıyordu öylece bu kim edasıyla. güneş doğmak üzereydi
ama hava karınlık bir sokak lambası altında murat ve ben... karşısına dikildim benden uzundu yine tek
kelime etmedim kafa attım burnu kırıldı kanlar içinde yere yattı ben çenesi dağalana kadar dövdüm
dakikalarca ellerim uyuşana kadar yüzü kandan görünmeyene kadar sesi kesilene kadar bayılmıştı hiç
karşılık bile veremedi bende oturdum asfalta o ölü mü baygın mı umurumda değil o anda bir polis
arabası yanımıza yanaştı komşular seslerden polisi aramış beni göz altına muratı hastaneye murat
şikayetçi olmamış benim hırssım geçmemişti babamlar geldi beni aldı karakoldan ,eylülü aradım iyi
olduğumu söyledim o günden sonra muratı uzun bir süre görmedim aileme olanları anlattım bana çok
kızdılar ama kim takar.

Akşam üzeri 3 part daha atarım rez leri alın

beyler okuduğunuzu belli ederseniz bende partları atarım okuyan yoksa sonra atacam partlar hazır kendinizi belli edin

dönüş yaptığım gibi eylülün yanına gittim. sarıldık öpüştük tıpkı eski günler gibi
onsuz tek bir nefes bile haramdı eylülüm tek aşkım. ailemde eylülü öğrenmişti tanışmak istiyorlardı
biraz toparlanınca pgibolojimiz düzeline eski günlere dönünce bu konu hakkında eylüle ailemin senle
tanışmak istediğini söyledim eylül çok sevindi yüzünde güller açıyordu bende onla beraber hayata
daha sıkı tutunuyordum. eylül çıkılması zor bir yokuştu beni çok yordu o yaşadıklarımız ama pes
etmedim eylülü hep sevdim tanışma günü geldi çattı çocukluğumun geçtiği o eve uzun zamandır
gitmemiştim ailemden ayrılmış kendi hayatımı sürdürüyordum. eylül heyecanlıydı evimiz lüks üzerine
kurulmuş müstakil bir ev zenginliği yansıtıyor ama ben hiçbir zaman paraya önem vermedim hiç
kimseyi para yüzünden kırmadım zaten yaşam standartlarımda lüks değildi bana yetiyordu her ne
kadar paraya önem vermesem de yine her şeyin ucunun para olduğunu biliyordum. kendi paramı
kazanmıyor ailem sayesinde geçiniyordum...

kapıyı çaldık eylül ile el ele annem ve babam bizi
karşıladı ve uzun bir muhabbete daldık annem sordu eylül cevapladı babam sordu cevapladı sorular
ve yanıtlar la dolu bir gece oldu annem eylülü çok sevdi eylülde ailemi sıcak bir ortam vardı tam
istediğim gibi o akşam orda kaldık sabah evimize döndük eylülle ufak atışmalar yapıyorduk
eğleniyorduk gülüyorduk mutluyduk hiç olmadığım kadar hiç yanımda gitmesin istiyordum... artık
değişik aktiviteler peşinde koşmaya başladık ve tatile çıkma kararı aldık hazırlıklar yapıldı güzel bir
tatil merkezinde bir otele yerleştik ben turistlere muhabbet ediyordum eylül turist kızları
kıskanıyordu birbirimize türlü gıcıklıklar yapıyorduk çok eğleniyorduk

eylül beni değiştirmişti daha çok
sosyalleşiyordum konuşma tarzım bile değişmişti dört bir yanım eylül kendimi unutmuşum... kendime
soruyordum ya sıkılırsam sonra kızıyordum kendime saçma sapan şeyler düşünme diye ... en güzel
rüyam eylüldü hiç uyanmak istemediğim. ama bu aşk başımı döndürüyordu gözümün önünde bir
perde misali gerçek dünyaya bakmamı engelliyordu bunu fark ettim

Yeni partlar 1 saate gelecek

Yaşıyosanız haber verinde partları atayım

yine düşünceler girdap oldu
eylülle hep sevgili kalamazdık ona evlenme teklifi etmeliyim diye düşündüm. birazda dünyadan
bahsedelim aşk duvarları kalksın dünyaya bakalım her insanın yüzünde bir maske güler yüzlü gibi
gözüken gerçekler acı verir her maskenin altında bir kin bir öfke türlü oyunlar komplolar düzeni içinde
yaşdıbını sürdüren iyiler kötüler çıkar savaşları ölü bedenler tecavüzler o kadar büyük sıkıntılar var ki
dünyada yürek kaldırmaz en büyük acılar can dayanamaz gerçek dünya bir maskenin altı kin ve öfke
alkolikler eli bıçaklılar. tabi hep bir köşede iyilerde var dünyayı ayakta tutan bu karmaşanın içinde
benim sadece eylüle bağlanmam dünyamın eylül olması gözümün başka hiç bir şey görmemesi işte
ben eski ben değildim aşk böyle bir şey

eylülle tanışmadan önce rahat umursamaz hiç bir şeyi kafama
takmaz bir yapım vardı ya aslında her şeyin farkındaydım farkında olmam benim duygularımı
genişletti sinirlenmenin bir çıkış yolu olmadığını kalp kırmanın sadece beni üzdüğünü çıkar uğruna
savaşmanın sadece canlar yaktığını bir hiç uğruna üzülmenin paha biçilemez göz yaşlarımı elimden
aldığını insanların dünyanın gerçeklerin farkındaydım bana yapılan yanlışlara yanlışla karşılık vermeyi
öğrendim rahattım ben bendim kimseye benzemeye çalışmadım hep kendim oldum kendim istediğim
gibi ama aşk beni bambaşka birine çevirdi ellerimde yaralar ve diş izleri ben gerçek ben değildim

ben bunları düşünüyordum bunları
biliyordum ama eskisi gibi olamıyordum şiddete meyilliydim yine otelde eylüle sarkıntılık eden birini
dövdüm o tatilde çocuğun aslında bir suça yoktu genç kanı kaynayan bir çocuktu kızlarla muhabbet
etmek isteyen eylülü de yalnız bırakmıştım o arada bu genç eylüle sarkıntılık yapmış ben bu ikisini
görünce yine deliye döndüm çocuğu oracıkta dövdüm ama pişmandım ben ne yapıyordum ben
kimdim kıskançlık sinir öfke kin hemen kendime bir çözüm yolu bulmalıydım kendimi düzeltmeliydim
bu olaydan sonra otelden çıkmak zorunda kaldık tatil bitti evimize döndü eylül tatilde yaşananlardan
dolayı bana kızgındı ama belli etmemeye çalışıyordu..

eylül bana iyi mi geliyordu yoksa kötümü kolera nın sözleri akılma geliyordu sen güldürdün beni ağlattın yaktın beni gül mü diken mi bu zakkum
mu şeker mi çok sevdiğim bir şarkı hep öyle kalacak... hepsi bir kenara eylüle çok bağlıydım çok
bağlanıyordum ama bu böyle olmazdı bir karar aldım kendimce ve bunu eylül ile konuştum ondan bir
hafta izin istedim kafa dinlemek için tüm bu olanların bana ağır geldiğini anlattım şehir dışına çıkıp tek
başıma düşünecektim eylül ile beni kendimi hayatı ailelerimizi uzun uzun düşünecektim doğru mu
yapıyordum eylülden izin aldım ve 1 haftalığına şehir dışına çıktım bir otele yerleştim o otel
odasından hiç çıkmadım 3 gün zaman akıyordu çok hızlı bir geleceğim vardı artık bir çizgi
belirlemeliydim sadece 3 gün düşündüm ve eve döndüm erkenden..

eylülsüz dayanamıyordum
kararımı vermiştim zaten hayatımı düzene sokmak üniversitemi bitirmek daha sonra iş sahibi olmak
ailemden yardım almadan hayatımı sürdürmek eylül ile evlenmek istiyordum. ama ilk hedefim eylüle
evlenme teklifi etmekti ve bu konu hakkında yoğunlaşmaya başladım hayatımın kadınına en güzel
evlenme teklifini etmek istiyordum ama aklıma hiç bir şey gelmiyordu hep klagib şeyler geliyordu ve
daha sonra ilk karşılaştığımız ona aşık olduğum onu ilk gördüğüm yer aklıma geldi bir sokak
lambasının altında bir yaya geçidi hiç bir lükse gerek yoktu herkesin içinde bağırarak diz çökerek ona
evlenme teklifi etmeme gerekte yoktu türlü organizasyonlar yapmamada kimse olmayacak gece saat
11 de ben ve eylül. o sokak lambasının altına diz çöküp ama fısıltıyla benimle evlenir misin diyecektim
iki elimde bir yüzükle. neden hiçbir organizasyon yapmıyorum diye sorarsanız işte bu gerçek benim
hayatta sadelikten yanayım rahatım kafaya takmam kimse gibi olmam hep kendim olurum...

Evet beyler bu akşam başka part atmıcam yarın bayram eğer bu akşam yazabilirsem yarında bir kaç part atmaya çalışırın bide ölü gibi durmayın mq duvara anlatıyomuş gibi oluyom ses verin

Gençler sizin için bu akşamda uyumucam yazacam len yarın seri partlar atarım

kördüğümlerim sökülüyordu yavaş canımı yakarak tırnaklarım kanıyordu ama her şeye değer diye
düşünüyordum gerçekten değer miydi ... en yakın zamanda hayallerimi gerçekleştirmek istiyordum ilk
işim güzel bir yüzük almamdı çok pahalı değil normal bir şey . eylüle her baktığımda yüzümde güller
açıyordu artık bir sevgiliden öte hayat parçam evleneceğim kadın olarak bakıyordum ona, daha kibar
daha samimi daha içten yanaşıyordum onunda hoşuna gidiyordu... eylülün en çok saçlarını severdim
kokusunu o hafif kabarıklığını küt kısa bir saç çok seviyordum onun bu halini. her seferinde de
söylüyordum ellerimle saçlarını dağıtıyordum kızıyordu her seferde peşinden tatlı bir gülücükle her
kavgamız gülücüklerle bitiyordu ne kadar ciddi olsak da..