/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 101.
    +1
    Rezervasyon
    ···
  2. 102.
    +1
    Evet beyler son partları atıyorum biraz geç oldu ama kusura bakmayın
    ···
  3. 103.
    +2
    denge merkezim
    kaybolmuştu sanki ellerim titriyordu aşk gerçekten var mıydı yoktu ne yazık ki yoktu o zamanlar tüm
    dünyaya lanet etmiştim anlamıştım bazı anlamsızlıklarımı günler geçtikçe ne kadar kendimi bitirsem
    de bir çıkış yolu olmadığını hayata devam etmem gerektiğini görmüştüm eski benliğimde .ayık
    gezmesem de yinede düşünebiliyordum hayat bana bir tokat atmıştı hayatımın en büyük şerefsizliği
    ile karşılaşmıştım kendi canıma bile kıyacaktım bu durumumdan dolayı ailem bana daha yakın olmaya
    başladı kendimi toparlamanda uzun zamandır tatmadığım anne sevgisinin çok katkısı oldu bana
    nasihat veren kucaklayan bir anne hayatımı toparladı azda olsa artık eylülü düşünmemeye başladım
    alkolü azalttım günler geçtikçe anladım eylülsüzde yaşayabiliyormuşum artık eski bene dönmüştüm
    rahat hiç bir şey takmayan
    ···
  4. 104.
    +1
    insanlara güvenimi yitirmiştim ama bir arkadaş edindim kendime gerçek
    dost diyebileceğim kötü gün dostlarından onunla paylaştım hayatımı sorunlarımı dertleri karşıt
    görüşlerimiz olsa da tartışırdık hep en iyi dostum o oldu bu hayatta ona eylülü anlatırım ama
    sarhoşken ayıkken anlatmazdım yaşadıklarım aklıma gelmesin diye. anlatırdım gözlerinin ne kadar
    güzel olduğunu sarı saçlarını ne kadar sevdiğimi ama hep mişli geçmiş zamanda çünkü geçmişte kaldı
    sevgimde geçmişte zaten onu severken ben ben değildim ki en yakın dostuma ismi furkan, furkana
    anlatırken de bir yabancı gibi anlatıyordum kendimi. furkan ın da yaşadığı acı olaylar vardı oda
    anlatmayı severdi ikimize de iyi geliyordu . tam 3 ay geçmişti ben okula tekrar başladım hayata
    atıldım eylülden 2 aydır haber almıyordum aramıyordum sormuyordum merak etmek istemiyordum
    tam 3 ay sonra bir haber geldi beni ikinci kez yıkan
    ···
  5. 105.
    +2
    eylül ölmüş kanseri atlatamamış oysa ki iyi
    gidiyordu ayrılmadan önce iyi diyordu bana.. haberi ilk aldığımda sonbaharda ölmek üzere olan bir
    ağacın dallarında kalmış son bir yaprak düşmek üzere gibiydim ben... eylülün ölümü beni düşürdü
    artık ne bir ağacım vardı tutunduğum ne bir canım. dizlerimin üstüne çöktüm ellerim ensemi kavradı
    kafam önde bir ileri bir geri... bir hayat daha solmuştu habersiz gitti ben onun yanında olamadım
    daha çok gençti. furkan da duymuş haberi beni buldu hemen kaldırdı yerden, oturttu bir kenara hiç
    konuşmuyordum furkanda konuşmuyordu cenaze ne zaman dedim furkana sadece cenaze ne zaman diye sorabildim ikindi namazından sonra dedi sabah sularında hayata gözlerini yummuş ben bir saat
    sonra öğrendim. öğlene doğru cenaze evine gitmeye kara verdim nasıl gidecektim nasıl dayanacaktım
    sokaklar artık boş birer dünyaydı benim için sesim boğuk sersefil ruhum adaletini gibeyim dünya
    adaletini gibeyim...
    ···
  6. 106.
    0
    Devamı az sonra
    ···
  7. 107.
    +2
    düştüğüm derin bir kuyu ben çıkmak için çabalasam da ellerim kanıyordu artık
    canım hiç acımadığı kadar acıyordu kıymetin ne değeri var ölüm en soğuk içini titreten hayat bir oyun
    oynaya bildiğin kadar oyna sonu hep ölüm dünya hep yabancı hep farklı dersler imtihanlar yıllar
    öğretmenim olsa da bilmediğim tatmadığım acılar .. cenaze evine gittik furkan beni hiç yalnız
    bırakmadı ağlayan gözler en son eylülün akrabasının cenazesine gitmiştim ya ağlamıştım eylül ağlıyor
    diye şimdi de ağlıyordum eylülün annesini buldum ayakta durmaya mecali yok gittim yanına sarıldık
    gözyaşları omuzumu ıslattı en acı duygu evladını kaybeden bir annenin sana sarılması seni evladı gibi
    görmesi o boşluğu doldurmaya çalışması sıkı sıkı sarılması işte insanın kalbinde hissettiği bir acı içini
    yakan nefesini zorlayan dayanamadım çıktım cenaze evinden çıkarken annesi ayaklandı bekle dedi
    bekledim elinde siyah bir kitapla geldi verdi bana eylülün dedi sadece, neydi bu peki neydi çıktım
    uzaklara gittim biraz, ağlama seslerinin duyulmadığı uzaklara oturdum bir kaldırımın kenarına kitabı
    açtım ilk sayfasında eylül ve ufuk yazıyor küçük küçük kalpler bu ikimiz günlüğüydü yazmış her anımızı
    tüm sevgi cümlelerimi yazmış hiç birine tarih koymamış ama sonsuza dek sürsün diye...
    ···
  8. 108.
    +1
    her sayfasını
    okudum orada ağladım gözyaşlarım yaprakları ıslatıyordu bazı sayfalarına resimlerimizi yapıştırmış.
    son sayfalarına yaklaştım ve artık sayfaların üstünde tarihler vardı ayrıldıktan sonra tarih atmış hep
    tüm sorularımın cevabını almıştım o günlükte ayrıldıktan sonra hep beni ne kadar çok sevdiğini
    yazmış madem seviyordun neden bıraktın beni eylül okumaya devam ettim okudukça içim
    parçalanıyordu kör bıçak saplanıyordu her cümlede beni bırakmış üzülmemem için onu unutmam için
    o öleceğini biliyormuş bana hep iyi bahsedilen hastalık aslında çok kötüymüş kötü huylu bir
    tümörmüş temizlesen de tekrar büyüyormuş doktorlar hep yaşdıbını 1 saatte olsa uzatmak için
    çabalamış hep .eylül öleceğini biliyormuş son sayfalarına hep gözyaşları ile ıslanmış mürekkepler
    akmış bana öyle cümleler kurmuş ki okuduğumda benim ona sevgim çok küçükmüş gibi oluyordu
    onun sevgi cümleleri o kadar güzel ki benimkiler onun yanında sadece iltifatmış gibi her kelimesine
    beni aşık eden harfleri boğazımda düğümleyen hani demiştim ya aşk yok diye yanılmışım arkadaşlar
    yanılmışım aşk var sonsuza dek olacak ama aşk bir kişiyle doğru kişiyle bir defa yaşanır bazen acı
    sonlarla biter bazen ayrılıklarla işte hayat bazen en güzel şeylerden bile vazgeçmeyi gerektirir aşk var
    bence en güzel duygudur aşk hiç bitmesin istersin seni hapseder kölesi olursun ama kurtulmak
    istemezsin...
    ···
  9. 109.
    +1
    ellerinden seni bırakınca aşk ölmek istersin ama hayat devam eder unutmayı denersin...
    günlüğün en son sayfasında sadece bir cümle yazıyordu seni üzmemek için... beni üzmemek için terk
    etmiş onun her saniye öldüğün görmemem için beni terk etmiş ama sevgisi hiç bitmemiş . furkan beni
    buldu cenaze namazı için camiye gittik orda muratı gördüm oda ağlamış oda seviyordu eylülü
    anlaşılan ne o bana bir şey dedi ne ben ona cenaze namazını kıldım ayaklarım bedenimi zor tutuyordu
    hayatım boyunca en çok ağladım o zamana geldik eylül gömülüyordu toprağa beyazlar içinde biz
    evlenecektik ulan o beyaz gelinliğini giyecekti şimdi üstünde bir kefen çöktüm mezarının başına
    ellerimle attım toprağını göz yaşlarımla ıslanmış gömüldükten sonra bir saat mezarının başında
    bekledim ağlamam durmuştu sadece baktım mezarına en son furkan aldı beni zütürdü uzaklara
    unutmaya çalışıyorum ama o günlük hep yatağımın yanında nasıl unutulur ki hayata bir ucundan
    tutunmaya çalıştım hep o öldükten sonra annem için ailem için hayatı bırakmadım bir köşesine hep
    kalbimin bir köşesinde ona olan aşkım hep hayallerimi süslüyor ondan başka birini de sevmedim
    sevgili yapamadım ilerde nasıl olur bilmiyorum ama hayata döndüm daha çok sosyalleşiyorum şunu
    anladım aşk gerçekten varmış.
    SON...
    ···
  10. 110.
    0
    Beyler daha uzun yazmak isterdim hikaye kurgudur yaşanmamıştır hepsi hayal gücümün ürünü beğendiyseniz bana ne mutlu elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım eğer nick altıma birşeyler yazmak isterseniz (bkz: pazarda ananas aldiran adam) eğer beğenmediğiniz bir yer varsa veya tavsiye edebileciğiniz daha iyi nasıl yazılır şeklinde başlığın altına yazın ben cevaplarım bir daha ki hikayelerde görüşmek üzere
    ···
    1. 1.
      0
      kanka mezar başında 1 saat zor beklersin orda hoca dua okur, mezar biraz da çöker farklı olaylar yaşanır yani seni bekletmezler başında en azından beni bekletmemişlerdi
      ···
      1. 1.
        0
        Knk gittin takıla takıla buna mı takıldın uzaktan izledim bir çam ağacına yaslanarak gölgesi beni içine çekmiş görmüyor dünya gözü bedenimi
        ···