insanı karamsarlıkla ümit arasında bırakıyor.
Arafta kalıyorsun.

Acaba?
Kelimesini çok sık düşünüyorsun, kullanıyorsun.

Resimlerini hafızana kaydediyorsunuz.

Hele ki başka biriyle görürsen aşık olunan kişiyi çok değişik duygular içerisine giriyorsun, göğsüne değişik şeyler oluyor. Göğsün sıkışıyor.
Yaşamak istemiyorsun .

Sanki en sevdiğin birini kaybetmiş gibi üzülüyorsun, geleceğe ait tüm planlar yok oluyor. Anı yaşayıp anın acısını çekiyorsun.

Bu dönemde bolca hayaller kuruyorsun, rüyalar görüyorsun.
Uyandığında gerçek olmadığını görünce canın iyice yanıyor, 2 gün etkisinden çıkamıyorsun.
Kendini eve kapatıp günlerce o rüyayı düşünüp ağlıyorsun.
Dakikalar saatlati saatler günleri günler ayları kovalarken sen günden güne eriyorsun, yarım kalan hayaller, tükenmişlikler, karşılığını bulamadığın sevgiden.

Tartıya bakıyorsun aşırı kilo vermişin, zayıflamış, çökmüşsün .
Ama hala aklında yâr türküsü ..

Bir de gerçek olduğunu düşünsene?
Sevdiğinin elini tutmuşsun kalbin gün güm atıyor. Bu sefer göğse dolan aşk acısı sıkıntısı değilde sevinç darlanması geliyor.

O ne güzel darlanmadır.

Güzel günler bizim olsun.
Aşkla kalın sevgiyle kalın aşkınızın peşinden gidin dünya bir duraktır, ahiret ise asıl varacağımız yerdir, hayat kısa .