En sevdiğim.

Ertesi gün oldu cumhuriyet meydanında buluştuk ilk kez görmüştüm teyze ağladı saatlerce ağladı bende ağladım oturalım dedi bir yerde(acaba neden ağlıyordu)
Geçtik oturduk ve bana sadece sus beni dinle dedi.
E:Buyur teyze
T:şimdi duycakların ne bilim seni maffetcek ama bunları duyma yaşın geldi.
E:anlama...
T:sus! Sadece dinle. Sen 3 aylıkken baban iflas etti seni yetimhaneye bıraktık yolda bulduk diye. Senin nasıl geliştiğini merak ettiğimiz için yetimhanenin numarasını almıştık.

Başımdan kaynar sular aktı daha detaya girmicem babam beni hiç görmeye bile tenezzül etmemiş annemi hep engellemiş. Ve annem en sonunda bana anlatmıştı. Annemle babamın haberi olmadan gizlice buluşurduk annemle. 21 yaşına geldim artık. Samsun ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde sağlık memuruydum. Annem termede yaşıyordu. Ve o güne kadar hiç sorun yoktu. Asıl hikaye başlıyor.

Seri atıyor kesin eskilerden

babam farketmesin diye ben aramazdım o arardı her gün. Bugün hiç aramadı mesaj bile atmamıştı.

Ne oluyordu acaba br şey mi oldu acaba diye içimi yiyiyordum. Belkide telefonu bozulmuştur diyerek uzandım koltuğuma aldım çekirdeğim ile kolamı açtım samsun aks yi. Samsunsporun hazırlık maçı vardı. Oda ne altyazıda bir yazı vardı...

Buraya kadar notlarımdan copy pasteydi sadece hayatımın öncesiydi asıl hikayeye şimdi başlıyorum.

Terme de cinayet. Genç kadın bilezikleri alınarak evinde öldürülmüş. Hayır ya annem olamazdı. Kesinlikle olamazdı.

Bekledim öylece. Ve o isim yazdı. O anda ne yapıcağımı şaşırdım. Kendim sağlıkçı olduğumdan direk hastanee gittim baya kötüydüm evdeki her şeyi kırmıştım

Şuku ya trende derdim yok ama okuyan yoksa boşa yazmıyorum okuyan olursa yazmaya devam ederim

Resme 3 posta

primci yavşak seni

Rez

gözümü açtığımda arkadaşlarım yanı başımdaydı. Sabah olmuştu neden hastanedeyim ve düşündüm o an aklıma geldi. Herkes ne oldu diye merak ediyor. Ama ben soğukkanlı olmalıydım normal ölüm değildi bu.

Arkadaşlara benim bişeyim yok deyip tramvayla hemen eve geçtim. Aldım telefonumu ve haberleri okuyup mahalleyi buldum. Bindim motorgibletime ve termeye doğru yol aldım.

Termede annemin yaşadığı mahalleye gelmiştim. Mahallede kahvehaneye oturup bir çay söyledim.

Kahvedekileri dinliyordum.

"Kimin yaptığı belli değil, kocası, kocasının kardeşlerini ve evin etrafındaki(evler müstakil) 10 hanedekileri sorguya almışlar."

Ordan biri bence kocasıdır dedi. Ben düşünmeye başladım. Babam benim yüzümden mi annemi öldürmüştü?

Babam beni tanımıyor hiç görmedi ben ise resimlerden tanıyorum. Kahvehaneden çıkıp annemin evine doğru yürüdüm.

rez inş çok uzatmazsın uzun hikayeleri sevmiyom

Beyler şuanda duygulandım baya yazarken antidepresanlarımı alıp devam etcem yazmaya. duygulanmanın nedenini sonda anlarsınız spoiler vermek istemiyorum

Annemin evine geldiğimde etraf kalabalıktı. Yavaşca ilerledim kalabalıktan. Etrafda gelen sesleri dikkatlice dinliyordum. işte duyduklarım:
"Sorguya aldıkları herkesi dün gece serbest bırakmışlar."
"Demekki onlar yapmamış"
"Dışardan biri yapmış çocuklarımıza dikkat edelim.
"Kadını kapının önünde öldürmüşler kapıyı açar açmaz bıçaklanmış"

Ben emin adımlarla polis şeridinin önüne geldim ve düşündüm.

Polisler eğer bunları bıraktıysa bunlar değil tamam ama annem niye birine kapıyı açsınki tanımadığı. Annem dinine bağlıydı. Bileziklerini nerden görmüştü adam. Bu kesin tanıdıktır dedim içten içe

Ve o anda arkadan ses geldi kadının cenazesi yolda geliyor cuma namazından sonra defnedicez.

yazmayı düşünüyon mu

Yanılmışım. Eğer dün otopsi bittiyse polisler katili biliyor. Başka biri varmı onla beraber diye bıraktılar. Sorgu görenleri bir amcaya sordum 4 kişi dedi ve saydı "kadının kocası, kocasının kardeşi,iki ev aşağıdaki komşusu ve iki ev üsteki komşusu."

Tamam buldum 4 kişiden biriydi. Etrafımı incelemeliydim. Cumaya kadar vaktim vardı. Eğer cenaze namazına gitmezsem dikkat çekerdi. Büyük ihtimalle biz defnederken adamı alcaklar. 2 saatim vardı

Önce babamı bulmaya çalıştım o kalabalıkta. Buldum babamı ağlıyordu sadece. Sonra kafama dank etti

Ulan aptal baban olsa niye bilezikleri alsın. Babamın kardeşi desen o zaten yapamaz zengin bir adammış bir bilezik için yapmaz. Kesin komşulardan biriydi. Önce alt komşunun evine gitmeyi düşündüm. Eğer polisler beni bu adamın evine girerken görürse suç ortağı olarak algılar ama alamaz bizi. Neden mi ? Adamı linç ederdi o kalabalık. 2 saatim vardı.

Evi iyice süzdüm 2 katlı bir ev. ve bir kadın ile adam içeri girdi kapıyı kapattılar. Evin arkasına doğru bakındım ve merdiven gördüm ikinci katın balkonuna atladım. Kapı kilitli şansıma sokayım diyip indim aşağı. Etrafa biraz daha bakındıktan sonra bir baktım adam evin arkasındaki pencerede sigara yakmış. Ben gizlice pencerenin yanına doğru geldim pencerenin altına geçtim. adam içeriye bakıp konuşuyor sigara dumanını dışarı üflüyor.