Bir ağustos böceği ve bir karınca varmış. Karınca birkaç ay sonra kış geleceğini bildiği için tüm gün eşek gibi yuvasına yemek kırıntısı taşıyormuş. Fakat her gün yemek taşırken tüm gününü şarkı söyleyip zütünü büyüten ağustos böceğini görüyormuş.

En sonunda sabredememiş ağustos böceğinin yanına gitmiş ve:

-Selamün Aleyküm Ağustos. Kardeş alınma ama bak ben tüm gün eve ekmek zütürmek için zütümden terler akıyor fakat birde sana bakıyorum her gün klarnet çalıp karı kızla dolaşıyorsun sen neyine güveniyorsun? Kış gelince ne tak yicen? , demiş.

Bunun üstüne ağustos böceği karıncaya dönüp demiş ki:

-Aleyküm Selam. Birincisi o klarnet değil kaval amk kürdü. ikincisi ben neyim AĞUSTOS böceği yani yaz hayvanıyım. Ben yazın yaşayıp kışın ölcem zaten niye boşuna amele gibi çalışayım? Şimdi gibtir git Kara Fatma gelcek.

Bunu duyan karınca kendini serin sulara bırakmış fakat yoğunluğu sudan az olduğu için ölmemiş huur çocuğu...