ağlıyom lan 21 yaşında adamım lan bıktim lan

2yıl önce evımın gundakladıgında sizler sayesinde hayatta kalıp.o sabahları kabus görerek uyandıgım ve pıskologa bıle hangı anımın kötü olduguna karar verıp gıdemedım bu kötü anılarımı sızler sayesınde atlattım. daha sonra cocuklar sızlerı tanıdıkca benimde hayallerım oldu. sizler sayesinde yaşıyamadıgım dunyamı ve hayallerımı gerçekleştırmek ıcın ders calışmaya başladım.bu zorlu yolda duşmanlarım vardı onların bana bakışını görmemezlıkten geldım sırf hayallerım ıcın lan fedakarlık etttım. cesaretımden,gururumdan, verdıgım savaştan evde tv sesınden, yalnızlıktan,odalarda gece gunduz ders calıştım.her pes ettıgımde hayallerımı aklıma getırdim. buzdolabın önlerınde ders calıştım. hayallerım ıcın lan tuvaletın önunde ders calıştım. gece gunduz durmadan calıştım
sonra sınav zamanı geldı 260 aldım. polıslık dıye dutturdu bunlar. ıstemıyordum kavgadan sogumuştum artık sızler gıbı egolarnı yenmış panpalarımla hayatı sıkertmek ıstıyordum izmir, mugla,eskişehir, antalya gıbı şehirlerde daha sonra fakırdık dedım olm sende üni okuma hayallerını sıktır et boşver dedım. gırdım polıslıge gectım mulakatları felan elıme kagıdı aldım. annem dışarda beklıyordu dedım acaba şakamı yapıyım kazanmadım deyıp. sonra ıcımden dedım olm sen neyı kazandınkı böyle bır şey yapasın. uzaktan bagırdım kazandım dıye nese annem sırf orad kazanmayanlar var dıye uzulurler dıye benı opmedı sevınmedı bıle. o gun otobuste gıderken anne dıyorum. allah bu sefer bu guluşumu.bu umudumu yok etmez de mı bu seferde yıne yuzumu karaya cıkartmaz de mi.akrabalarım duydu.o polıs olamaz babası sabıkalı ıcene bır hırs yaptım.ele duşmana karşı umutlandım ettım.tam sınava gırecegım hafta babam cezası geldi.6yıl önceki davasından mahkeme sonuçlanmış hayatım yıkıldı piskolojim bozuldu yıne. allaha sövdüm şımdımı dedım bumuydu dedım zamanı evın sorumluluğu ustume kaldı. sınavlarım vardı nese gırdım hem lys o hafta hem polıslıge.lys geldı 302 hayallerım olan şehırelre gıdemıyordum. yıkıldım daha sonra polıslık umut bagladım.oda kazanamadınzı yazdı. gece gunduz ağladım.bu kadar ince duşunmeme rağmen vermedı diye. küçükken hep ailemı korumakla geçtı zamanım. babamı cezaevlerınden beklemekle. duşmanlarımla savaşmakla gururumu onurumu cesaretımı korumakla. cocuklugumu yaşıyamadım. hayal kurdum onları yaşıyım dedım onlarıda elde edemedım
şımdı ise sivasta tarih iö geldi. hayallerim ne sivas vardı,ne tarih vardı.

sizler sayesinde okumayı güzel 1 üniversite kazanıp sizinle yani egolarını yenmış, kendını tatmın etmış insanlarla:hayatı gibertmek isterdim. olmadı be cocuklar olmadı. kavga ettim olmadı, sevdim olmadı, namaz kıldım olmadı, sabrettım olmadı, dayandım olmadı, yalnız kaldım olmadı, arkadaş edınmek için gotumun buyukluguyle bile espri yaptım olmadı,

yaşım 21 anılarım sadece 3 5yıl oynadıgım koda bır kac yer gerisi ful evde cezaevi, kavga,kin, bilinçaltına atılan kötü gerçekler, unutmak, elimde azcık kalan cesaretıme sahıp olmam, kendimi, kendime kanıtlamak. bende ısterdım her istediği kolay elde edenler gibi canını hiçe sayıp kalabalığa karşı koşmak,hep tedırgındım yapamadımki sızler gıbı elde edemedımki hep temkımlıydım

Duygusal şarkı dınledığimde zihnime gelcek bir amlı yüzü bile yok cocuklar, korktum lan aşalanmaktan korktum. kendımı kanıtlıyamamaktan korktum. korktuklarım olucak diye korktum. giblenmemekten korktum, güldüğümde ne zaman yaratılan tarafından gibertilcem diye korktum, mutlugumun ne zaman bozulacagını düşünmekten korktum

yine başa döndüm yine pes ettim. yine kolay olanı seçıp şimdi ölmek istedim, daha gülmeden genç olamadım be bılıyomusun dostum.bir hiç bir zaman genc gibi görunemedım 21 yaşında 30 yaşında gıbı görunuyorum. şeytandan bile yardım istedın mı lan ben ondan bıle yardım bekler oldum