ağlayarak anlatıyorum beyler gelin

rezerved

rezerved

rezerved

devam panpa.

elif.. beni en çok etkileyen yazım budur beyler ona göre

merhaba elif,
bugün salı. balım diyemedim canım. çünkü bugün gördüğüm elif benim aşık olduğum, uğruna herşey yapabileceğim elif değildi… ne yaptın kendine ? neyin var senin balım ?
belki sözümü dinlemeyip bugün okuyacaksın… i̇lk defa 1 günde 2 yazı yazıyorum.. niye mi ? i̇çimdekileri sığdıramıyorum kendime. elif ne oldu sana böyle ?
dün aklımda çıkmıyor elif.. “bundan sonra konuşmayalım artık. sevme hiç. bakma bana. konuşma. i̇stesende yapma bunları. mesaj atma.” buda ne demek oluyor elif ? !
bunlardan sonra atmam, konuşmam,bakmam,i̇stemem zaten.. sen kaybettin elif.. artık senden tek istediğim, kendine dönmen. en azından “bal” olarak kal.. bozulma sakın..
son sözlerime üstad’ın bi şiirinden devam edicem…
geçti, istemem gelmeni / yokluğunda buldum seni / bırak vehmimde gölgeni / gelme! artık neye yara

biz ayrıalamayız. (gördüğünz gibi 2 günde bi barışıyoruz filan)

merhaba balım,
bugün çarşamba. barıştık ! barışmamız bizim dışımızda gerçekleşen olayların suçu mu ? sınavın iptal olması ve okula gitmek zorunda olmamız, seni uyandırmak için yaptıklarım ve seni metroda beklemem. bu gerçekten seni şaşırtan bi süpriz olmuştu hadi itiraf et : )
karşında beni görünce sevincin gözlerinin içinden okunuyordu. belliydi en baştan barışacağımız. hangimizin daha uzun yaşayacağına karar veremeyen bizim ayrılmamıza da izin vermiyor gibi.. ne dersin ?
tekrar yakınlarında olmak ve özlemimi gidermek gibisi yok. sana sımsıkı sarılmak, “yeter beee” diyene kadar öpmek istiyorum. canım benim.. * belki bana karşı koyuyorsun, tavrını ortaya koyup beni uğraştırmak istiyosun ama olsun.. şu gitme fikrini hiç beğenmesemde, sana ait olduğu için saygı duyuyorum.
artık gitmeni düşünmeyeceğim, seninle geçirdiğim zamanın tadını çıkaracağım. gözlerinin hala beni araması da çok hoş. :d
kalbimi al, şarkılarımızı al hadi seni ver banaaaa. * balımm…

blog yazma dedik amk, olay anlat

beyler öyle böyle değil lan yanında yürümek ona sevdiğimi özlediğimi söylemk çok iyiydi. birden aramızda var olan sorun yok olmuştu. bu konuda zaten çok iyiydik. fazla ayrı kalamıyorduk hemen halloluyordu. pollyanna mod : off

bi şekilde gidip köpek gibi özür diliyo uğraşıp didiniyordum ve sayemde tesadüf dediğimiz şeylerden çıkardığım fırsatlarla barışıyorduk. bilmeniz gerekn şeyler bu kadar. bide sınav güzel geçmişti. yani sanırım. öyle bişey işte.

ben yatıyorum beyler yarın okumaya devam ederim hadi görüşürüz. reserved.

rizörv

ee panpa size havaalanından elazığa gideceği günü anlatmadım. beyler o gece hiç uyumadım bildiğin sabah kaçta gideceğni nerden gideceini söylemiyor bana. uçak olduğunu bile bilmiyorum. zor zar gizemi ikna edip konuşturdum. sabaha kadar planlar yaptım düşündüm ettim. uyuyamadım. sabah uyanamam da geç kalırım göremem diye korkuyordum amk. kalktım annmee sabahın köründe arkadaşa fformat atmaya gidiyorum dedim çıktım evden. minibüse bindim trafik kaza sabahın köründe amk nasıl küfür ediyorum. 9 da cıkmışım lan evden. sonunda o malum metroya gittim ordan havaalanına hiç gitmemiştim daha önce atatürk havaalanıa beyler saat 11 deki uçağa binecek. arıyorum karışık bi yer zaten. elifede yazıyorum arada napıyosun nerdesin kimler vvar filan. görürüm belki diye arıyorum amk heryerde kocaman yer danışma nah böyle kalabalık gibsen soramam 1 saate off amk saat 10:30 nerde bu kız nerde ?

ne olmuş lan hiçbişi okumadım öyle bi uğrim dedim new york memphis maçına bakıyom da mola girdi

devam panpa işim gücüm yok

yok amk orda yok burda yok şurda yok yok oğlu yok. ona seni görüyorum dedim. hani nerde dedi. nerdeeee dıbınakoyim görsem keşke. o sırada telefonu elimde gören bi karı çevirdi kontorun varmı ? bedavam vardı birini arıyomuş verdim aradı. cebime 5 tl koydu. havadan 5 tl hiç unutmam amk. istememiştim zorla koymuştu. aslına bakarsan resmen beni oyalıyordu. bu bizi daha önce çoğu kez ters köşeye yatıranın işiydi.. bizim üzerimizde daha ne planları vardı bir bilseniz.. dıbına koduğumun uçağına erkenden binildiğini nerden bileyim. arıyorum cevap yok mesajlara cevap yok. 2 saat sonra.. ben hala havaalanındayım. indiiik çok rahattı ya. kız uçmuş gitmiş ben hala arıyorum.. giden gitmiş morug gibeyim böyle hayatı..

beyler ben şuan çok doldum. duralım biraz sohbet filan edelim. sizde yazın bişeyler konuşalım amk başladığım zaman okursunuz. az dinlenek :(

olm şu an hala görüşüyo musun o kızla

devam et amk

devam panpa devam

tamam şimdi gibtir et blogu, devam et hikayeye

peki son 4 bloğ kalmıştı onuda sonunda şaaparım. bu arada son yazdığım bloğdaki yazının olayını anlatayım. beyler şimdi bizim bi inklap sınavı vardı neyse hoca iptal etmiş ertesi günde kimse okula gitmiyor dıbına koyim. beni erkenden aradılar kalktım filan ama elifin haberi yok telde 5 kuruş yok şarjımda bitti. elif zaten yatarken teli kapatır. cebimde 2 tl yemek param var. gittim bi kontorlü telefon yerine elifin evinin numarasını gizemden almıştım daha önceden. aradım ordan annesi açtı. bende ne desem amk bilemedim aynen şöyle oldu :

"-alo"
"- alo buyrun"
"-inci hanımla mı görüşüyorum ?" aynen doğru okudunuz annesinin adı inci. ne bekliyodunuz ki amk ? huur çocuğu işte..
"- evet benim siz kimsiniz ?"
"-ben elifin okuldan inklap öğretmeni abdullah" soyadını unutum binin ama onuda söylemiştim.
"- buyrun hocam"
"- bugün sınav var dünkü sınav iptal oldu gelmemiş çoğu kişi evlerini arıyoruz"
"- tamam hocam göönderirm birazdan"
"- kesin kaldırın ama girmesi gerek"