ağlaya ağlaya yazdım lan bu şiiri okuyn mk

tıklamayın beyler çok uzun bunu yazmış

Bu kafiyeyi sana uygun bir zamanda söylemek için yazdım.
Her şey bittiğinde
Bıçağın kopartıp attığı bir parçam gibi
içimi kanata kanata kayboldun..
Bütün şarkılar bizi anlattı..
ve bugüne kadar yazılmış tüm içten dizeler
Tüm göz dolduran cümleler
Bir melodi eşliğinde
Kulaklarımdan ruhuma işledi..
Tüm ayrılık şiirleri bize yazılmıştı
Kalemin siprivri ucu gibi bir bir kaderime battılar
Ve tüm yalnızlık şiirleri
Tüm özlemli kafiyeler beni bana anlattı..
Bu kafiyeyi kendime tek başıma ne kadar çok çabaladığımı hatırlatmak için yazdım.
Bütün bir hikaye kitabı elimde kalan
Bir daha anlatılmayı bile hak etmeyen bir dinlemeyişti bu
Her şey bittiğinde
Aklımda soru işareti olarak kalan şey
Tek bir şey
Yanlış neredeydi ?
Kaldırımlar ayağımın altından akıp giderken
Gece gündüze çıkmazdı ve akrep yelkovan sözleşirdi sen aklıma gelince
ve Tek bir şey
Yanlış neredeydi?
Sana yalan söylemeyeceğim bu sefer
Şişeler neden bu kadar küçük ? ve
Sigaralar neden bu kadar çabuk bitiyor ?
diye de sorardım kendime
Sormam gereken asıl soruyu farkettim sonra
Tozlanmış şişeler ve içlerindeki mayhoş kokulu bu boşluk
Senin boşluğun muydu ?
Yoksa
Benim mi ?
Bu kafiyeyi hayatımdaki herşeyin çok zor oluşuna yazdım
Sonra soruyu tekrar sordum
Yanlış neredeydi?
Sen de mi ?
Ben de mi ?

Boşluğun içinde boş karanlıkta tekrar sordum kendime soruları
ve tüm şarkıları tekrar dinledim
Sözleri anlamlı tüm şarkıları ve tüm şiirleri
Zamanın hızına dayanamayıp artık aynı anlamlara çıkmayan herşeyi
tekrar geri sarıp oynattım yine..
Anladım..
Belki de sorun ne sendeydi ?
Ne de bende
Ne de bu unutulmaya terkedilmiş hikayemizde..
Her şeyin önemi azalmaya başlar
Bunu sen de benim kadar iyi bilirsin
Bu içimizdeki bitmek tükenmek bilmez
Boşluktan bahsediyorum
Geceleri rüyalarımızda bize fısıldayan
Boş caddede ışıkların altında gezerken yüzümüzü okşayan
Hiç bir yeri doldurmayan
ve hiçbir şeye yer bırakmayan
şu koca boşluktan bahsediyorum
Bu kafiyeyi ruhuma kazınmış boşluk hissini kendime hatırlatmak için yazdım..
Sana o sorunun cevabını vereceğim
Yanlış neredeydi?
Sen de değildi..
Ben de de..
Herşey önemini yitirdi işte
Birbirimizi tanımadan önce olduğu gibi
Hayatımız koca bir saçmalığa dönüştü
ve ruhumuzun şimdi bize hissettirmediği acılar geldi
ve gerçek bu
Yanlış boşlukta
Yanlış
Bu şiirin bu kadar kurulmuş cümlelerle bile içimden en küçük birşeyi bile anlatamayışında
Bu kafiyeyi kendime başından beri ne kadar çaresiz olduğumu hatırlatmak için yazdım.
ve artık şunu biliyorum ki
Ne kadar çabarsan çabala nafile
Düşmem gerekiyordu
Herşeyi unutabilmek için
ve herşeyin önemini yitirmesi için
Önemimi yitirmem gerekiyordu
Sonsuz bir düşüşü durdurmaya çalışmanın herşeyi daha zora sokmaktan başka bir faydası yok
Bu kafiyeyi hayatımda hiçbir zaman yüksekte olmadığımı kendime hatırlatmak için yazdım..
Sana hiçbir zaman yalan söylemedim bitanem
ve seni en temiz duygularımla sevdim
hala da seviyorum..
ama düşüyorum..
ve bu son kafiyeyi benim için döktüğün gözyaşını ikimize hatırlatmak için yazdım..
Toprağın olmak varken mezarın oldum
Yağmurun olmak varken gözyaşında bir damla oldum
ve çiçeğin olmak varken diken oldum yüreğine yaralar açtım
Yanlış nerede ?
Boşlukta..

08-12-2013