ağlamak rahatlatıyor lan salya sümük

1 saat kadar ağladım. kuş gibi hafifim şimdi. rahat bi uyku çekmenin zamanı geldi. 1 aydır uyuyamıyordum amısını gibim

çok karışık dertlerim panpa. girdin mi çıkamazsın şimdi.

olm çok uzun sürer hem nereden başlıcağımı da bilmiyorum çok karışık dıbına koyim

bari şuan ki durumumu özet geçeyim. geçmişin dıbına koyim. evet beyler başlıyorum.

22 yaşındayım. lise mezunuyum. 8 yaşımdan 18 yaşıma kadar köpek gibi çalıştım. derslerim hep iyiydi. üniversite sınavını ilk girişimde kazandım ama 2 işyerimiz batmıştı ve 1 dükkan kalmıştı. babam ben 5 yaşında iken öldüğü için gibe gibe o dükkana bakmam gerekiyordu ve üniversite işi de suya düştü. 1 sene kadar işlettim sonra sattık.

bu arada annem o kadar iyi, azimli ve güçlü bir kadındır ki hiç kimseye boyun eğmemiştir. kendi hayatını bizim için feda etmiş bi insandır. inişli çıkışlı anlatıcam beyler bi bugün bi geçmiş karıştırıcam işte kafama göre. herneyse ben lise 1 e gidiyorken annem birisi var dedi tanıştırmak istedi. o kadar delirdim ki ama tuttum kendimi. eğer bu kadın yıllarca kendini bizim için harap ettiyse benim onun hayatına 1 zerre kadar karışma hakkım yoktur. herneyse tamam dedim. hiçbirşekilde hiçbirşeylerine karışmadım ama hayatım o andan sonra başka bi döngüye girdi.

lise de kendime kapandım sigaraya başladım. alkole başladım. işten eve evden okula okuldan işe. hayat döngüm bu olmuştu. karı kız düşünmüyordum. resmen aklımı dış dünyaya kapamıştım. hiçbirşeyin önemi yoktu artık benim için. hiçbir hayalim yoktu. resmen uzun soluklu bi pgibolojik bunalıma girmiştim

lise sona geldiğim dönemde eve ara sıra gidiyordum artık. annemi görüyordum kardeşimi görüyordum 1 gün kalıp çıkıyordum. 1 gün baktım kavga ediyolardı o huur cocugu ile annem. olur dedim karışmadım. bu olaylar uzadı adamı işyerinde öldürmeye kalktım bıçak falan çektim. uzun soluklu baya tartıştık. sonra gibtir ettim bunu işyerinden. o günden sonra korkmuştu ve bi süre sonrasında da eve gelmemeye başlamış. herneyse bi süre sonra ayrıldılar zaten. o ara dükkanlarımız battı. annem başka biyerde işe girdi. ben de 1 sene son dükkanı işletip sattım. eski işyerlerinden kalan borçları ödedim. işte bu andan sonraki yaşamım tam bir karartı beyler... yaşamaya dair ne bi istek vardı içimde ne de başka birşey. hayallerim herşeyimi yıllar önce bırakmıştım zaten ben. annem için 1 kez sustum o suskunluk da bana hiç yaramadı . olamazdı beyler. kabullenemezdim bu yaşananları. hiçbirşey olmamış gibi gurursuz bi adam olamazdım ben.

hala da kabullenmiş değilim hiçbirşeyi. annemin kardeşimin yüzüne hiçbirşey olmamış gibi bakıyorum. hiçbirşeyimi vermemiş gibi gülüyorum. yeter ki üzülmesinler olm. kimseye ihtiyaçları olmasın. hissetmesinler istiyorum

herneyse. 18 yaşımdan sonra öyle bi duruma girdi ki yaşantım. 1 senem sokaklarda heba oldu. 1 sene esrar içtim. unutmak istedim herşeyi. hiçbirşeye başlamak istemiyordum. ne çalışmak ne de para kazanmak. ne yapabilirdim ki zevk almadığım bi hayat için. nasıl bi dünya kurabilirdim kendi içimde?

hayatım böyle soru işaretleri ile dolu işte benim. çok şeyden vazgeçtim. yıllardır çabaladığım şeylerden vazgeçtim. ama çok iyi piştim beyler. bu olaylardan 1 sene sonra ablam evlendi. annem ile yalnız yaşamaya başladım. sorunlarımız hiç bitmedi. hiçbirşey olmamış gibi yaşıyordu herkes ama ben kaldıramadım sindiremedim hiçbirşeyi.

20 yaşıma geldiğim de az da olsa toparlanmaya başlamıştım. ilk yaptığım şey askerliğimi ertelemek oldu. okumayı hiç düşünmedim. kafamın içindeki hiçbirşeyi temizleyemedim. eskisi gibi olmama imkan yoktu. uzaklaşmak istedim ama uzaklaşamadım. yalnız bırakamdım annemi. yalandan bi işe girip çalışmaya başladım. günlük 15 lira alıyordum. 20 yaşımda günde 15 lira gibi bi paraya heba ediyordum kendimi lan. 1 sene mi de böyle devirdim. arkadaş çevremi tamamen silmiştim. sindiremediğim şeylerden dolayı kendimi suçlu hissediyordum. resmen yalnız bi adamdım. şuan ki yalnızlığımda bu yüzdendir

ama siz varsınız beyler. bunları yine bu sözlükte mesajdan bi kıza anlatmıştım. ama o zaman daha ayrıntılı yazmıştım. ilk ona dökmüştüm içimi . şimdi size döküyorum beyler. her ne kadar yüzeysel olsa da döküyorum işte. tekrar girmek istemiyorum ayrıntılara. kendime gelemiyorum sonra. herneyse 21 yaşıma geldiğimde şehir dışına çıkıp çalışmaya başladım. 7 ay çalışıp geriye geldim. şimdi bi dükkan açma hazırlığındayım. bi yandan askerliğime 1 sene kaldı ve üniversiteyi kazanmak istiyorum. askerliğimi erteleyebilmek için. kısıtlı bi bütçem var. beynim pgibolojim hala gibik bi durumda. birşeyler yapmaya çalışıyorum ama sürekli biryerlerde tıkanıyorum.

kısacası hayata isteksiz bi biçimde tutunmaya çalışıyorum beyler. hiç bi hayalim yok benim. hepsini gömdüm. hiçbirşey de istemiyorum bu hayattan. ciddi anlamda istemiyorum . hiçbirşeyde de gözüm yok. sadece zaman geçiriyorum. kısıtlı düşünüyorum. bazen düşünemiyorum bile. düşünmek istemiyorum belki de ama gibe gibe yaşamam gerektiği gerçeğini de çıkarıp atamıyorum zihnimden.

öyle gibik bi durumdayım işte beyler. herkes uyudu mu uyanıyorum . yalnız kalıp vakit geçiriyorum. hiçkimsenin beni anlamasını da beklemiyorum. bekleyemem zaten. ulan eskiden yaşam dolu bi adamdım ben etkinlik kaçırmayan herkesin gönlünü yapmaya çalışan bi adamdım ama o adamdan eser kalmadı şimdi. bittim beyler. bana en güzel hediye kısa bi hayat olurdu herhalde. umarım canınızı da sıkmamışımdır. yüzeysel bi hayat hikayesi işte. şimdi okuyup üzüleceksiniz belki de 5dk sonra herşey biticek sizin için. girip yatağınıza rahat bi uyku uyuyacaksınız. sabaha da hiçbirşey hatırlamayacaksınız. ama ben bununla yaşıyorum. benim hayat dediğim ama söyleyemediğim şeyin içinde sağdan sola savrulup durucam. nereye kadar gider hiçbir fikrim yok ama bıraktım beyler. çok zaman önce bıraktım ben herşeyi. gidip oradan geri alabileceğimi de sanmıyorum. vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkürler. iyi geceler