açım beylerr gelinde sikilmiş hayat görün

beyler dün daha yazamadım kusra bakmayın bugün devam edip bitircem.

kısa keserek bazı yerleri hızlıca anlatarak geçiyorum. tren vardı sonunda istanbula. herkes işlerin iyi gideceğini hesap ediyordu ama beklenen olmadı. koyunların bi kısmı yolda telef olmuştu kalanıda zaten hastaydı. bugün yarın ölürlerdi babam bunu benden iyi biliyor ama kabullenmek istemiyordu. tabi bunu anlayanşarda almıyordu hayvanları zaten. mahvolmuştuk bizler için o hayvanların değeri nedir bilemezsiniz tüm sene onlara gözümüz gibi baktık geceleri bile başlarında durduk sonuçta o yıl ki tüm paramızı o hayvanlardan kazanıyoduk o para olmazsa tüm sene ne yer ne içerdik.

babam böyle olmiyacağını anladı ve beni bi tamircinin ysnına vermek istedi. hiç olmazsa orda bi işe yaramıyorum bari iki kuruş para kazanayım diye

gittik işte dükkana. anlaştık falan adam zaten köylümüzdü o sayede bulduk işi. babam adamın kulağına bir şey fısıldadı

-kusra bakma biraz yarım akıllıdır ama idare et

çok gücüme gitmişti o andan sonra bi karar aldım.

birde abime değinmek istiyorum. abim koyun en becerıklılerındendi sevılırdı baya zaten herkes onun hatrına bana tahammul ederdi. koye donunce ona nişan yapacaktık zaten geliş amacıda hediye falan almaktı kıza.ama istanbul aramızdan ilk once onu batağa çekmişti. abim sürekli kumar oynuyor icki ıcıyordu. babam onu o aralar hep pavyon tarzı yerlerden toplardı

bi süre sonrafa doğru durust haber alamadık gidişi babama çok koymuştu. tıpkı sürümüz gibi ailemizde dağılıyordu artık.

bende daha fazla bu hayata tahammul edemezdim bende kaçmalıydım.o günü hic unutmam kalabalık bi yerde yürüyorduk babam önümde ellerini arkasında birleştirmiş sinirli sinirli yürüyordu bende hemen arkasında.bi anda verdım kesın kararımı sağdaki dar ara sokaktan sapıp tüm hızımla ilerledim bir an arkama bile baklamadan. topallayarak kaçtım tüm geçmişimden. babam beni kaybettikten sonra sağda solda kosturup benı aradı yoksa en azından kurtulduk bir boğazdan diyerek yoluna devam mı etti hala bilmem

enteresen bi olayı anlatayım. kaçtıktan hemen sonra emınonu tarafında iş arıyodum aslında iş nasıl aranır onu bile bilmiyodum.ama yenı bır hayat kurmakta kararlıydım. sokakta duvara yaslanmış bi adamın yanına gittim bizim oraların insanı olduğu bellıydı. dahada yakınına girince pis tipli biri olduğunu anladım.ama belkı yardımcı olur dıye konuşmaya başladım.

-şey kardeş ben iş arıyordum da buralarda bana göre iş varmı

-heee vaaar

-nedir?

-e orospilik yaaaaaap ehehehehehehehehehehheheheahahahahahahah

bugün hep inci sözlükte bu tür laflara sıkça rastlanır.bu cümleyi burda her görüşümde o günü o adamın bana katıla katıla gülüşünü ben arkamı dönüp yürüdüğümde ise topal bacağımı görüp gülüşünü bir kat daha arttırması gelir aklıma

birçok sıkıntı çektınten sonra sonunda bi iş buldum.bi lokantada garson yaptılar beni. soyle diyeyım hayatımın en guzel gunlerıydı. bütün gün hic durmadan kosturur çalışırdım. hatta benı o hızda görenler sakat bacağını amelyat ettirmiş galiba derlerdi. sadetim uzun sürmedi tabi. size hayatımı giben adamı yani necmiyi anlatmak isterim. tabi bu konuda tereddutluyum çunku o hayatımda gorduğum en ilginç ve pis adamdı

necmi tecrubeli garsondu ama serserinin tekiydi.bu muallaknin hep yaptığı korkunc birşey vardı. necmi be diğer arkadaşları lokantada ne zaman aşcıdan yemeği teslim alsa musteriye goturmeden yemeğe ya sümük sürer yada tükürürdü. sonra müşteri dürümünü yerken bir koşede sinsice gulerek olayı izlerlerdi. çoğu zamanda kim daha cok pislik yapacak diye yarısırlardı. bizde korkudan diyemezdik bişey

dinleyen varmı ki lan cok sıkıldım bole tek yazmaktan

o aralar işler iyi gidiyo zaten. benımde kendıme guvenım baya artmıstı.bir gün bu muallak necmi çorbaya tükürdü.o canıma tak etti işte. bağırdım lan napıyon şerefsiz nimet değilmi o.herkes şok olmş şekılde dondu bana.

kimsenın cesaret edenediğini ben yapmıştım. necmi çok sinirlendi. giberim bacağını deyip itti beni. yere kapaklandım. güldü herkes. beyler şunuda belırteyım burda biçok ınsan 7 yasında klavyenın basındayken ben vecerıksız de olsam bahçelerde çapa yapıyodum. sizin haftada 2 saat yaptığınız sporu biz köyde günde 8 saat yapıyoruz. yani koylu adamdakı bilek kimsede yoktur. bende bunun farkındaydım

kalktım zorla ayağa yurudum necmının ustune. napacan laaaan sakat dedi necmı.tam o anda indirdim burnuna yumruğu. necmı once büyük bi inilti çıkardı sonra dizlerının ustune çoktu burnu kanlar ıcındeydi.ben kazanmıstım kavgayı haşat olmuştu muallak.iyi yapmışım dimi?

nah iyi yapmışım amk olaydan sonra benı de necmıyıde attılar işten.o yine buldu bi iş ama ben yıne kaldım sokaklarda.

yine başlamıştı eziyetli hayatım.bu arada size berfini anlatayım. berfinin babasıyla benımkı ben doğunca sözleşmişler cocuklarımız birbiriylen evencek diye. beşik kertmesi mi dersınız neyse ne artık.ama zamanla berfın çok guzel bi kız olunca babası gittikçe pişman oldu. etrafta ulannn ulann güzelim kız o bacağına sıçtığımın topalına gidecek söz verdiğime yanıyom gerı de donulmez der hayıflanırdı.aç sefıl dolastığım gunler aklıma hep kız gelirdi

kısa kesip bitircem zaten pek okuyan yok.o günlerde hayatımın en utanc verıcı olayını yaşamıştım. insanalar coğu zaman bana sakat der aptal derdı ama bu seferki farklıydı.ne iş içindi hatırlamam ama bi sebeple karşı tarafa geçmıştım. akşam donmem gerekti ama vapur ıcın param yoktu. hala o akşam bilet parası için iskeledeki simitçi çocuktan borç istediğimi unutmam.

o aralar berfının haberını aldım yaşlı davar tüccarının tekyle evlendırmışler be gittikten sonra.ah yavrum sen ne anlarsın davarlara bakmaktan eziyet eder o adam sana sürekli.ne olurduda bir araya gelebılseydık ama olmadı bizim suçunuz değil...

bir süre sonra tanıdıklar abimi gorduklerını soyledi yakınlarda dolanıyomuş.onu yıllardır gormemiştim. gorulduğu taraflara gittim onu bulmam zor olmadı. yanına gitmedim uzaktan izlemeye başladım. üstü başı benden perişandı o köyün en delikanlosı ne hallere düşmüştü onuda mahfetmişti istanbul. yürürken çöplerede bakmayı ihmal etmiyordu.o günden sonra onu bir daha göremedim. yıllar sonra 1999 depreminin ölüm listelerinde soluk bir isim olarak kaldı abimmm

SON