açlık oyunları inci sözlük vs ekşi sözlük

ülke içerisindeki gerginliğin tavan yaptığı bir dönemdeydik. oldukça sağlam arkadaşlıklar kurduğum, reelde görüştüğüm olsun olmasın birçok dostumun bulunduğu sosyal platformda, inci sözlük'te yazardım.

espriler ayarlar laflar muallakler homofobikler şakirtler laikler ateistler onlar bunlar gül gibi geçinir gider, saatler süren tartışmalarla dolu binlerce entry girilmiş ekşi sözlükten farklı olduğumuzu bilirdik.

neredeyse her biri kendini cool göstermek adına kasan, karı kız düşürmek için ateist olduğunu ilan edenlerden farkımızsa kin tutmayışımızdı. bir önceki başlıkta ana avrat dümdüz gidip küfrettiğimiz adama, başka bi başlıkta hak vererek doğru söylüyosun panpa derdik.

yine sıradan bir gündü, dalga gırgır geyiği yaptığım sekmeden, az da olsa gündemi takip edeyim diyerek ekşi sözlüğe girdim, olağandışı haberlerin yorum kaynağı olan bu tak çukurunda birçok şeyi öğrendiğimden haber konusunda hakkını yemezdim. mısırda hristiyanlığa geçti diye kafası kesilen adamdan tut, zütüne jop sokan polise kadar en ekstrem haberler dahi buraya düşerdi.

bakındım, mause'un tekerleğini aşağı çevirdim, ve tartışılmaya yeni başlanmış bi konuyla karşılaştım. kaynağı doğrulanmış bir habere göre, londra olimpiyatlarının son gününde ingiliz hükümeti, sürpriz bir kulvarı ortaya çıkarmış, ve açlık oyunları romanından esinlenilen bir grup sporcunun, belirli kuralları bulunan bir arenada yarışacağını müjdelemişti. ilk tepkim noluyoruz amk oldu, diğer ülkelerin de gizliden gizliye bu durum için sporcu, daha doğrusu savaşçı yetiştirdiğini gördüğümde oha dedim. bildiğin, birçok silah alet edevatın bırakıldığı bir arenaya salınan yarışmacılar, gerek saklanmak, gerek hayatta kalmak olsun birçok duruma göğüs gererek yarışacaklardı.

ölüm yok deniyodu, ama kazalar olabileceği ima edilmişti. dünya ne hale gelmiş amk dedim, girdim inciye. başlık açtım nedir bu olay beyler diye, baktım bizimkiler yardır yardır yazmış zaten düşüncelerini, hatta komplo teorileri dahi türemiş, haklı olarak illüminati'yle ilişkilendirilmiş olay.

sazan avi.dir beyler dedim, kimi desteklemiş bu durumu kapışsınlar amk hangi ülke daha erkekmiş görelim demişler, savaşta türk ırkının politikaya oranla çok daha kuvvetli olduğunu söylemişler, anasını giberiz demişler bi nevi. kimi de hasta mısınız amk insanlık dışı bu roma imparatorluğu mu bu demişler, hangisine hak vereceğime karar vermeden önce tüm detayları irdelemeye karar verdim. yine de baktım saat 4 olmuş, günler torbaya girmedi dedim vurdum kafayı yattım.

kalktım, bi kahvaltı yaptım, giyinip dışarı çıktım. gazetelerin manşetlerini şöyle bi göz gezdirdim bizim büfenin önünde, ve hayrete düşerek alayının bu yeni uygulamayı desteklediğini gördüm. beş altı tanesini çekip aldım, verdim parasını, bindim 90'a, geçtim en arka köşeye irdelemeye başladım. kordonda ağacın dibindeki bi banka ulaşana kadar yarısını bitirmiştim, diğer yarısını da orda bitirdim. her gazete, her yayın organı bu tutumu, gerek diplomatik sorunların kanla çözümü yönünden, gerekse yalnızca heyecan verici bir spor olması yönünden desteklemişti.

vay dıbına kodumun dünyasına bak dedim kim bilir kaç kere, köşe yazarlarını inceledim, eleştiren birkaçının isimlerine dikkat ettim, ve gazeteleri kapatıp koydum bi köşeye, okuyan gelir alır okurdu. açtım telefonu serdar'ı aradım, nerde kaldın dıbına koduğum dedim, görüyorum lan seni sola bak dedi, baktım harbiden de orda. gelip oturdu, selamlar sabahlar geçtikten sonra böyle böyle noluyo olm dedim, ben de bilmiyorum usta dedi. hani dünya barış örgütüdür çevrecilerdir yarak kürektir birinden de tık yok, niye insanlar buna tepki göstermiyo anlamadım dedi. o günü geze toza muhabbet ede ede geçirdik, çok da ciddiye almadık elbette biri çıkar engellerdi. dönüşe alsancaktan bindim, eve ulaştım, kahvemi yaptım oturdum bilgisayar başına, müziğimi açtım, inciye girdim.

açlık oyunlarının muhabbeti dönmeye başlamıştı bile, kitlesel afyondur kan dökmek ya dedim, sonra geyik amk dedim katıldım ben de. keserim biçerim diyenler mi dersin, bizim ekibi övenler mi dersin, diğerlerini gözünde büyütenler mi, bi dünya tahmin, sanırsın dünya kupası. üç gün içerisinde başlayacaktı yarışma, geçen iki günde merakla bekledim ben de, abartılacak bi şey olmadığından emindim. ne de olsa yıl 2012'yi amk.

oyunların başlamasından bi gün önce, olaya karşı çıkanların köşe yazılarını okumak için aynı gazeteleri aldım geldim geçtim balkona. işin ilginç boyutu burda başladı. tamdıbının konuyla alakasız yazılar yazdığını gördüm, ek olarak birkaç küçük ülkenin liderlerinin kayıplara karıştıklarına dair diğer haberlere de göz gezdirdim. dedim herkes mi uyudu amk, orta sayfalara bakmadan kıvırdım koydum kenara gazeteyi. açıp baksaydım, 'yeni dünya düzeninin yeni geleneği' olarak lanse edilen muhabbete karşı çıkan diğerlerinin de kayıplara karıştığını görürdüm.

yarışmanın sabahı televizyonu açtığımda ulusa seslenişe denk geldim, başbakanın türkün gücünü överek olimpiyatlarda kazanılan madalyalarla övündüğünü ve diğer olası yarışmacılara başarılar dilediğini gördüm. hasgibtir dedim, direk olayların içindeymişiz de haberimiz yokmuş.

sonra girdim ekşiye, bizimkiler kimmiş neymiş bi bakayım dedim, bi yandan da televizyon açık. açtığım ilk kanalda yarışmanın canlı yayınına denk geldiğimi, ve kanalın trt olduğunu fark edemeden sayfalara göz gezdirdim. en güvendiğimiz, görünüşe göre en hayvani adamımız turgut denen bi istanbulluydu. adam spartacus'teki, spartanın yüzünü ikiye bölüp beynini yere döktüğü hayvana benziyodu. diğer yarışmacı ankaralı bi kızdı, adı didem. saçları at kuyruğu yapmış üstü çıplak altta kısa bi şortla yarışacağını gördüğümde oha dedim ne sansür ne başka bi olay, karının memeler gün gibi ortada. son aday izmir'den çetin'di. kısa boylu, çevik görüntülü ama anlamsız bakışlı, çirkin bi çocuktu. dedim bula bula bu maymunu mu buldunuz izmirden. bu arada her ülkeden üç yarışmacı, toplamda 10 ülke vardı, ve bu ülkeler arasında olduğumuz için gururlansa mıydım emin değildim.

var mı lan dinleyen, sonra mı devam edeyim

17.00'da devam edicem beyler.