azmu hamam edelim

Aşağıdaki şiir, edebiyat tarihimizin saygın şahsiyetlerinden Sümbülzade Vehbi Efendi'nin müstesna bir eseridir. Şiirin hikayesi ise şöyle: Bir gün padişah Vehbi Efendi'yi yanına çağırır ve: "Bana öyle bir şiir yaz ki bir mısrasını okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise ödüllendirmek gelsin" der. Ve işte sonuç aşağıda:

Azm-u hamam edelim, sürtüştürem ben sana, Kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.

Lal-u şarap içurem ve ıslatıp geçirem, Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahsan.

Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır? Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.

Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam, Bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan.

Salınarak giderken arkandan ben sokayım, Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.

Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam, Sahtiyenden çizmeyi, olasın yola revan.

Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarıda hiç, Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.

Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim, Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.

Herkese vermektesin, bir de bana versene, Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.

Sen her zaman gelesin, ben Vehbi'ye veresin, Esselamun aleyküm ve aleykümesselam.

@2 geçti canım, hadi bakalım

Yukarıda adıma atfedilen şiire cevaben :

Süslü kelam edende adam mı sanırsın kendin,
Ey noksan akıllı, benzetmiş kendini sultana,
Sen değil, toplanıp gelsede senin yedi ceddin,
Bir kuburu doldurmazsınız, yapma boşa tantana.

Ben bilmem ki senin dinin tutup istismar edeyim,
Müslümanım diyenlerden çıkar âlâ din bezirganları,
Mabaddan bana moskofçu diyenin yedi ceddini gibeyim,
Yobaz katil ne bilirmiş evlat acısıyla yanan anaları,

Hadise diyerek meşrulaştırdın zaten, diyemedin gene katliam,
Lakinle başlarsa cümle, anlaki var altında bir gizli şakşak,
Zulümden nasiplenmek sizin işinizdir, divana kaldı benim davam,
Görmedi yeryüzü milyon sene, toplaşıp çocuk yakan bunca yavşak.

Adın onüç santim veya ovru her ne gibimse değil umrumda,
Kararmış beynin, paslı canın taşıyan cisim aynı değil mi?
Bilesinki tüm kara yobazlar toplanıp tepinse de yurdumda,
Türk gençliği cumhuriyeti size teslim edecek kadar sefil mi ?

bilirim hatırlatman yersiz, gelir soyun yezid ve yavuzdan,
zaten beklenir böyle dizeler ancak sen gibi bir yobazdan,
ismail ile başka bir alevi katlini hatırlatman pek ironik,
yazmasan bunu belki inanırdık sahte gözyaşlarına dravdan.

gördümki zütünden hakkımda fikir uydurmak alışkanlık olmuş sende,
Nerede demişim her sünniye yobaz diye , göster hani nerde ?
lakin yobaz ise kişi sahiden sakınmam asla sözümü, bu hakikattir,
bir atasözü der ki iti ne kadar yıkasanda gene ittir, gene ittir.

bilesin ben ne dersem yüzüne derim, asla sığınmam moderasyon ardına,
gene uydurdun bir zırva, yalancının sözlük sunucusu girsin ardına.
mesaj yağmuruna tutan ben değilim, lakin yapanın da vardır hakkı ,
bir öyle, bir böyle kelamların dizsem varır karşı dağlar ardına.

elbet veririm cevabın, zulüm karşısında susan zalim kadar namerttir,
sevapla günahla işim yoktur, insan olmak ki o en büyük ibadettir,
bilirsin ki aslolan iştir kişinin , her ne kadar dese de dilin dost,
bize büyüklerimiz böyle öğretti, olmaz şakirtten dost, ayıdan post.

yavşak diye yakanlara dedim ki alın üstüne eğer senin yoldaşlarınsa,
namazda saf, sohbette dem tuttuğun, karındaşların, dava arkadaşlarınsa,
kelamım çok açıktır, bulamazsın içlerinde takkiye, yalan vede dolan
ne dersem sözümde derim, korkum yoktur, ağzımdadır beynimde olan.

ceddinden miras yalanlarından sıkıldım, ne moskofçuyum ne de mümin,
Benim hayat felsefeme yetmez ne beynin, ne de çok sandığın ilmin,
eğer doğru bir insan isen, ihtiyacın yok puta, şamana, islama,
önce insan diyebilene lüzum yok , sırtını başka yere yaslama.

demediklerimi de yakıştırmışsın kendine, hay ağzına sağlık,
şerefsiz dememiş idim amma ne yapalım söylemişsin artık,
yezidin damarı olmasa sende bilmem saçarmıydın salyaların,
keşke uçurulmasaydı da sokaydım gözüne ama yok artık o başlık.

tuhaf bir mahluksun, kendince ilan etmişsin şahsını galip,
tutarsız söylemlerinle kendini haklı görmen pek bi garip,
koyun belleme bizi zinhar eğer ki gördüysen başım yumuşak,
Ser verir yobaza gene mağlup olmayız, zulüme başımızı eğip.

her söyleneni neden üzerine alınırsın eğer ki yoksa yaran,
demişim ki yobaza it, değil isen nedir sana giren çıkan,
her fırsatta ismaili, mezhebimi alır ağzına kusarsın kinin,
behey gafil söyle böyle mi emrediyor senin hoşgörü dinin ?

sözlüğü de yalancıya sokmuştum ama onu da alınmışsın üzerine,
bu kadar yara nedendir, gocunur, dert edersin herşeyi kendine,
terbiyeme laf edene, kara katliam için yazdıların hatırlatayım,
eğer buysa senin terbiyen, terbiyene de, zihtiniyetine de sokayım.

sivas katliamı hep dilimde olacak, ta ki son nefesim verinceye ,
ki torunum dahi bilecek ömrünce dikkat etsin kara yobaz dinciye,
samimiyse eğer katledilen canlar ardından duyduğun bu derin acı,
sen de anlat, lanetle bu katliamı, özür dile yazdıklarından inciye,

ben kalleşmiyim ki tutayım yazdıklarından sonra uzattığın dalı,
dost tutmam yiten canlarıma laf eden, dalga geçen bir andavalı,
gayrı edeceğin laflar incitmeye yetmez beni ki diyeceğin dedin,
Küfür incitmez beni ki seninle olduk ilk acı laflarından davalı,

mezhep kavgası etmeyelim diyen sensin lakin sensin ağzın dolduran,
her seferinde aşağılayıp mezhebime erenler katili yavuzla saldıran,
bir dizende saldırırken bir diğerinde barış çağrısı nede tuhaftır,
bilesin ki bu mezalimi meşru göreni affeden hayvan oğlu hayvandır.