azm u hamam edelim

sürtüştürem ben sana,
Kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.

Lal-u şarap içurem Ve ıslatıp geçirem,
Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahsan.

Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?
Lale ile sümbülü kakülüne nEvcivan.

Diz çökerEk önüne ılık ılık akıtam,
Bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan.

Salınarak giderken arkandan ben sokayım,
Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.

Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,
Sahtiyenden çizmeyi, olasın yola revan.

Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç,
Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.

Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim,
Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.

Herkese vermektesin, bir de bana versene,
Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.

Sen her zaman gelesin, ben Vehbi'ye veresin,
Esselamun aleyküm ve aleykümesselam.

soruyorlar:
--neyzen, çalarken mi neşelenirsin, yoksa neşeli olduğun zaman mı çalarsın?
maliye bakanı hakkında yolsuzluk dedikodularının dolaştığı bir dönemdir.
neyzen: " maliye vekili değilim ki,çalarken zevk alayim "

örnek alma çiçek çiçek gezen arıyı
sonra pilin biter gibemezsin karıyı

olmuşu varken yeme meyvenin hdıbını
helali varken gibme namahremin dıbını

güvenme her dostunun yoğurduna sütüne
sonra sokarlar kazığı ta zütünün dibine

aldanırım sanma sendeki ala işe,
gönlümü kerhane mi sandın ey fahişe,
ne gelirdin dünyaya, ne olurdu kaderin
gibmemiş olsaydı valideni pederin.

taka tak deme tak ar eyler,
senin gibisi taka düşse onu da mundar eyler,

azadeyiz dünyanın kasvetinden, gamından
çünkü hür olarak çıkmışız anamızın amından.

insanoğlu tuhaftır her sözü pek kaldırmaz,
muallak dersin kızar da,
gibersin hiç aldırmaz..

neyzen bir gün istiklal caddesine gidip var gücüyle bağırmış.

-hey huur çocukları!

bütün herkes dönüp baktığında tekrar bağırmış,

-amma da çokmuşsunuz be!