azicik icimi dokeyim belki akil veren olur

diyecegim o ki, lise yillarinda erkeklerin dayatmasiyla kol killarini ve biyiklarini almasi gerektigini fark edenlerimiz var. ben oldum olasi kil olayini sevmedigim icin makasla keserdim kucukken, o ayri. ama erkeklerin etrafindaki kizlara 'ayyy cok cirkinsin, hic cool degilsin cansu gibi etek giymiyorsun ruj surmuyorsun' tak atmalariyla eziliyor kizlar. kizlar kizlarin dusmani oluyor bu yuzden. erkeklerde cinsel durtuler daha erken uyandigi ve etraflarina hormonlariyla bakmaya basladigi icin, hemcinslerim bunlardan 'haberdar' edilenlerden oluyoruz cogunlukla.

biz hala karsimizdaki erkegin gozlerine bakarken, onlar artik bizim goguslerimize dudaklarimiza bakmaya basliyor ve turkiye gibi bir toplumda zaten kiz cocugunun yetistirilme normlarini az cok herkes kendi kardesi yoksa da elbet sulalesinde gormustur. kadinlarin uyanisi cok daha gec donemlere rastliyor.

neyse, ne diyecektim ben asil... en saf hallerimizleyken toplumun dayatmalari ve begenilme cabalariyla baska insanlara donusuyoruz. cogu kez farkinda bile olmadan. ama hep ayni insan kalarak yapiyoruz bunu. kiyafetler degisiyor, sozcukler degisiyor ama ruh hep ayni.

saf duygular kaybolmaya ne zaman baslar? sanirim kendimizi birine begendirme cabalarimiz bunlarin baslangicinin tespiti icin guzel bir referans noktasi olurdu. cunku o saniyeden itibaren isin icine bir kendimiz olmama, suslerle kendimizi oldugundan guzel ve istenebilir kilma isin icine girer. ruj, far, pudra, parfum bunun somutlanmis sekilleri; hal ve tavirlarda soyut halleridir. insan bazen kendi olmaktan o kadar cikar ki, durumun ardindan fark eder bunu. cunku oylesine ister ki karsisindakini, onun istedigi biri gibi olmak zoruna gitmez ve o insan da insanligin her hali gibi icinde hep vardir zaten.

sonra biraz daha buyuduk, biz buyudukce her sey kuculdu sandik. dunyada her sey biz kucukken daha buyuk gorunuyordu sanki, ama buyudukce her sey elimizin altinda ve her seye hukmedebiliriz, ipleri elimize alabiliriz sandik sanirim. yaniliyorduk oysa ve sanirim yanildigimizi ilk gosteren seylerden biri de baska bir insanin duygularinin iplerinin elimizde olmayan bir durum oldugunu gormemizdir. elbet sus pus hal tavir vardir ama, konu duygular olunca akildan cok kalp konusmalidir. aksi takdirde sonu daha erken husran olur. ilk minyatur hayatla karsilastigimiz anlardan biri belki de ilk reddedilisimizdir.

kucukken sac cekmeyle, kovalasmayla baslardi ask hikayeleri. yalin ve masum. inkar edilirdi cunku bir sonraki adim bilinmezdi, e ikimiz de seviyoruz dersek ne olacak? filmlerdeki gibi opusulmezdi cunku korkulurdu. onlar hep buyuk ve toplumun kabul ettigi iliski turlerinden birini yasayan kisilerdi. daha o zamanlardan bilncaltimiza gonderilen mesaj da bu.. ask dersek buna, askin en kucuk doneminin en tatli donem oldugu konusunda herkes az cok hemfikir olurdu sanirim. her an elinin altinda olma, ulasma kavrami olmadan ve heyecanla yasanan.. yarin krese gelecek mi? yarin benimle oynayacak mi hahah.. yarin giderken bana el sallayacak mi? sozcuklere degil, tavirlara ihtiyac duyulan donemlerdi onlar. hala oyle mi, net degilim zamane cocuklarna sormak lazim bunu.

@22de yazdiklarimdan anlasilacagi uzere gercek hayata geri donduruldum sevgili incici dostlarim. se7en sagol kusum dinledigin icin, cidden. suan ates basan ama ankara soguguyla uyandirilmis bir haldeyim. havalar cidden sogumus, aman tanrim.. bu ne soguk.. dun gece bodrumdan hayalini kurdugum sicak yatagim nerde? yok.. neyse, baska bir yalniz gecede
devam edecegim bu hikayeye.
guzel geceler panpalarim benim, yarin daha guzel olsun!

ve sizinle hayatimdaki ilk cinsel deneyim benzeri sayilacak seyi anlatayim simdi. yillarca cocukca sevdigim lise askimi (sevgili degil, ama karsiliksiz oldugundan degil iste cocukca yasamaktan sac cekismekten kaynakli) unutmaya calisirken geldi basima bu olay. yani bu erkege igib yakmis olmam, cagirmis olmam asla mumkun degil. zira mecnun gibiyim.

merak ettim panpa neyse sen uyu ben sabahcıyım

@27 daha sonra daha acik yazarim panpacim da tabi incideyiz sana takip et beni desem olmaz haha ben de sana 'amaann bosver(!)' desem ayip olmaz sanirim * iyi geceler panpacim yat uyu!

panpa okudum ama kafam karıştı 'özet geç bin' desem ayıp olur mu

sadece @1 i okudum da aynı tarifsiz acı bende de var, içimde sürekli yanarak büyüyen bir alev topunun varlığını her an hissetmek gerçekten zor ve yıkıcı. ancak ayakta durabilmek de bana gurur veriyor.

reserved

@1 Klagib ne gibimi yapsam rahatsızlığını yaşıyorsun tespit bu.Böyle süslü, sepetli,bol benzetmeli cümleler kurmak insanı bu rahatsızlıktan kurtarmaz. Yaptığın sadece kendi boşluğuna, çıkarsızlığına bir kılıf bulmaya çalışmak. Böylece kendi gözünde kendini güçsüz görmeyeceksin,aaa nedenin var ondan böyleyim diyeceksin. Belki ne saçmalıyorsun yannanım diyorsundur ama bu işler böyle. Senin şu an ucunu gördüğün o pgibolojik sallantıların dibini gördüm çıktım.Tek çare zaman diyeceğim, söveceksin.Ben de zamanın da bunu diyenlere çok ağır küfürler ettim.Ama harbiden zaman amk her takun ilacı,bir de kendini kullandırtmadan, dikkatli yaşamak. Yoksa her gibtiğim, seni ufacık bile olsa mutlu eden başlangıcın sonu daha da derin sarsıntılar oluyor.O yüzden, kendini salmadan, iyice araştırıp tanıyıp bir paylaşımcı bulman. Erkek olur, amlı olur fark etmez, önemli olan birine anlatıp içinden atabilmen. gibtiğim pigibiyatırlarının da yaptığı bu,yatırıp para kaldırmak. Sana kolay gelsin diyorum. Eğer bir şey yazarsan yarın okurum artık,şu an nöbetteyim.

Özet:yannanı yemişsin, ağlayanın yok..!

güzel arkadaşım belli duygusalsın. o yüzden sana küfür etmeyeceğim. bu başlığa gerçekten sana bir iki tavsiyede bulunmak için girdim. ama birden bire karşıma zencinin yarrraaaaaa kadar uzun bir yazı ile yüzyüze geldim. sonra hadi okuyayım dedim. ama olmadıı, olmadı... bir taraftan dumanın haberin yok ölüyorum unu dinlerken senin yazını okumak çooook saçma geldi güzel kardeşim. o yüzden özet geç. sadece derdin ne onu de.

evet saatin gecenin ikisi olmasi munasebetiyle dertlesecek insanlarimin horul horul uyumasi sorunsaliyla yuzlestim once. evet kalite yuksek, kaldiramayacak olan gitsin. gozlerimden yaslar akiyor suan beyler. hani bir anda olur, gerci size pek olmuyor sanirim cunku hangi erkege sorsam 'en son ne zaman agladigimi hatirlamiyorum' cevabini aliyorum. kucuklukten gelen baskilardan mi bu yoksa bizim fizyolojimiz cogu kez sozcukleri daha cok kullanan taraf biz olmamiza ragmen, sozcuklerle kendini ifade edemeyecek raddeye daha kolay gelip aglamaya daha mi musait? bunu dusunecegim, orasi baska ama bir ic buruklugu duyuyorum ruhumda. cok fena bir sey. tarif edemiyorum. ergen diyenler kapasin cenelerini, yasim dusunecegin kadar kucuk degil kabul cok buyuk de degilim ama hayata dair ilk sorularini erken sormus biri olarak soyleyebilecegim sey sanirim ruhumun cok daha buyuk oldugu.

hahahhaha her türlü huurluğuyla övünürken gün gelir insan kendini ağlarken bulur işte.

ama kısa sürer bu avuntuyu bulursun yine başkalarının altında..

samimiyetsizliğin sınırı.

bende az önce sıçtım iyi gelio

@33 sozlugun en buyuk huur cocugu olmak nasil bir duygu acaba, en iyi sen bilirsin. gibtir git yavsak.

reserved