önce basit bi konuyu büyüttü durduk yere, "ne desem boş yaaa", "tamam ben haksızım özür dilerim", "sinirli değilim ben" vs. saçmalayıp durdu. konu cidden büyük değil, hatta "şu an şaka mı yapıyorsun çözemedim" bile dedim o ard arda cümleleri yardırırken. yazmadım bi 10 dk, şirinlik yaptı hemen. sonra "uyuyalım mı yaa?" dedi, olur dedim iyi geceler. "seni seviyorum : ) : ) iyi geceler : ) : )" dedi ve çıktık.

dengesizlikte kendini aştı a. k. bütün enerjimi alıyor lan. nasıl bi kafa bu yareppim, gibiyim böyle ilişkiyi afedersiniz.

beyler bu kızın beni sevdiğine inanıyorum ama çok da sevmiyor gibi geliyor. 2-3 hafta önce "sanırım aşık değilim sana ama seviyorum ve senden ayrılmak istemiyorum" dedikten bi hafta sonra "aşkım" diye hitap etmeye başladı tekrar. dengesiz sevgili volüm 2. yanımda heyecanlansa ben bunu direkt anlarım, insan gerçekten sevildiğini hisseder bence, bundan şüphe duyuyorsa ortada bi takluk var demektir. ben hiç öyle miyim? nerdeyse bi sene olacak, ben yanında hâlâ heyecanlanıyorum, ağzından güzel bi şey çıkınca seviniyorum, otururken beni değil de etrafı seyredince üzülüyorum falan.

şeytan diyor bırak gitsin, bu dengesizliği hayattan soğuttu. çok sevmeme rağmen katlanamıyorum artık böyle şeylere.