az önce nişanlanacağım

kızdan ayrıldım, daha doğrusu ayrıldık. Bu kafayla dışarı çıkarsam ya bi yerden atıcam kendimi, ya karakolluk olacam, yada gibtir olup gidicem dıbına kodumun memleketinden. Biliyorum sürekli bu tarz başlıklar açılıyor, ama sizden ricam beni az dinleyin, varmı derdime ortak beni dinleyecek kardeşim

@6 dinlemek zorunda değilsin kardeşim. Allah sizden razı olsun, sadece son günleri anlatıcam fazla kafa şişirmiycem.

7 aydır birlikteyiz, ben hala kabullenmiyorum ayrılmayı. Geçen gün patlak verdi bu durum, sebebide kuzeni yavşağın teki.ben kızla çıkmaya başladığım ilk günden beri ne başkasıyla konuştum nede başka bi kızın eline elim deymedi kardeşlerim. Adı zeynep. Kapalı namazında niyazında zeynebim.ilk başlarda çok zor oluyordu, nasıl davranacağını ne yapacağını bilemiyorsun. Gözlerine bakamayacak kadar çok seviyorum, ilk günki gibi. Neyse konuya giriyorum kardeşlerim. Kuzeniyle önceden tanışmışlığımız var, sevmeyiz birbirimizi.

Zeynebime sürekli beni kötülüyormuş şerefsiz, sonradan haberim oldu tabi bundan. Nasıl anladım derseniz 2 haftadır soğuk davranıyordu zeynebim. Dershane çıkışından aldım zeynebimi, şerefsiz kuzenide yanında o sıra,3 yıldır biyeri kazanamıyor gerizekalı. zeynebimin babası yok, vefat etti.O yüzden çok sorumluluk hissediyorum, bugün verseler bugün evlenirim onunla. Fırsattan istifade bu zütveren kuzeni güya babalık, abilik yapıyor. Evine bırakmalar, dershaneye zütürmeler, kız benle birlikte olmadan önce aramıyormuş bile huur çocuğu.

@8 kardeşim edebinizle durun şurda yav.Ben burda özelimi anlatıyorum seni adam yerine koyupta. Allah vermesin başınıza şayet verirse görürsünüz dünyanın kaç bucak olduğunu.

@12 edit: hayır kardeşim alevi değilim.
@14 kardeşim o benim için neyse bende onun için oyum, mesajları atmayı düşünüyorum birazdan.
@16 bu 7 ayın mazisi var kardeşim.

devam ediyorum..

dershanenin önünde duruyorlar, zeynebimin yüzü asık. bu kansız kuzenide yanında imalı imalı bakıyor, (kaç defa çektim bunu kenara ulan bi sıkıntın varsa benle hallet ne diye zeynebi bunaltıyorsun diye) yine bişeyler anlatmıştı anlaşılan zeynebime.Bu sefer farklı, gülyüzlümün suratından düşen binparça.Çektim kenara:
"zeynebim ne oldu" dedim, 1 dakika boyunca baktı öyle bomboş yüzüme,7 ay oldu ama hala gözlerim titriyor ona bakarken.. Biyere oturalım sakin biyer olsun konuşcaklarım var dedi, peki diyebildim anca. O an ağzıma ne gelse düğümleniyordu kelimeler .

Dershanesinin yakınlarında biyerde oturduk, arkadaşları hocaları hepsi bizi biliyordu, ailelerin rızasıyla olmasada yüzük taktırıyordum. Anneme teyze değilde anne derdi zeynebim. Elinden hafifçe tuttum dikkat çekmeyecek şekilde, önce elini çekti gözleri doldu zeynebimin. Daha sonra tuttu elimi. Halit dedi. kuzeninin ismi halit, "nolmuş halite" dedim. "sürekli senin hakkında olmadık şeyler söylüyor, ben inanmıyorum ama rahat bırakmıyor anneme şikayet ediyor" dedi. Annesiyle aram çok iyidir ayırmam kendi annemden."sigara içmeni bile öyle anlatıyor ki anneme" kendisi alkolik huur çocuğunun ama beni böyle kötülüyor."annem sınavlardan sonra beni ildışına yolluyacağını söyledi" dedi zeynebim. Konuşamadım önce, elim titremeye başladı..

göndermem seni hiç biyere dedim ilk, sonra bunun bi manası olmayınca "nereye" diye sorabildim. çünkü dayısıda huur çocugu, bu kanını gibtiklerim kızı koruyorum diye işkence ediyolar. izin vermezlerdi karışmama."çanakkaleye göndercekler teyzemin yanına" dedi. Olmaz dedim tekrardan, zaten planlıyordum söylemeyi, sımsıkı tuttum elinden ve "seni istemeye gelicez" dedim. sınavdan sonra hemen yüzük takmayı planlıyordum. artık dayısıda kuzenide karışamıycaktı zeynebime.tam o sıra annesi aradı zeynebin. bu halit denen köpek aramış annesini, zeynep dershaneden çıktı, arkadaşlarıyla geziyor diye..

eve bırakıyım dedim, "kendim giderim" dedi zeynebim. Hiç böyle dememişti daha önce. Yanlış bişey mi yapmıştım, heyecanlanmışmıydı yoksa. giderken gözlerini sildiğini görebildim anca.Bir yanım kırılmıştı, tutmuyordu. Diğer yanım öfkeyle doldu, aklıma gelen ilk şeyi yapıcaktım. Gittim halit itinin yanına. Dershanenin önündeydi köpek. çektim bunu kenara."lan sen ne karaktersiz insansın huur çocuğu, ne istiyon lan kızdan " dedim. gülmeye başlayınca geçirdim ağzının ortasına kansızın. piskopat gibi gülüyor hala, ayırdılar bizi. tuttum yakasından. ne istiyon olum niye uğraşıyorsun kızla dedim."niye onla uğraşıyım, benim derdim senle" dedi. beynime kan sıçradı, ama bi yandanda sakin olmam lazım."naptım ben sana şerefime namusuma öldürürüm seni" dedim."o kız sana yar olmuycak olum" diyince ağzına sıçtım orda. o gece ilk defa karakolda kaldım..

babam geldi o gecenin sabahında karakola, çağırmamıştım oysa ki. zeynebim haber vermiş. şimdi bide babama anlatacaktım olanları. yaşlı başlı adamı karakollara getirttirdim zoruma gitti, bi kere abimi evden almıştı polisler kaza yaptığında, babamın yüz ifadesi aynıydı. çıktım karakoldan ardarda 4 sigara yaktım. daha önce babamın yanında hiç içmemiştim sigara, saygıdan.telefonu istedim hemen zeynebimi aradım. meşgule attı.bi daha aradım bi daha.. o gün ulaşamadım. ertesi gün evlerine gittim. halit iti çıktı, sonrada dayısı. kansız planlamış sanki bunca şeyi. zeynebim arkadan sadece ağlıyarak bakıyordu. gitmedim evlerinin önünden, polis çağırırım dedi dayısı. tam o sıra zeynebim aradı. "lütfen git"..

zeynebim bana böyle demezdi, halit puştu sıkıştırmıştı kesin. yemek yiyemiyordum, patronu aradım. işten çıkmak istediğimi söyledim. "ne oldu" demeden yüzüne kapattım adamın. babam yüzüme bakmıyor, annem sürekli ağlıyor. aradım zeynebimi, telefonu açtı. "güzelim noldu neden açmıyorsun" dedim "yarım saate evden alırmısın beni" dedi. sesi titriyordu..

@38 kusura bakma kardeşim, bak şuan bile iyi değilim 1-2 saatlik uykuyla ayaktayım belki. telefonu kapalı zeynebimin bi yandan ona ulaşmaya çalışıyorum

babamdan arabayı isteyemedim, can yoldaşımı, kardeşimden ayırmayacağım adamı aradım, iyi kötü şahini var onu verdi Allah razı olsun. aldım zeynebimi evden."noldu güzelim" dedim. hiç bir şey demedi. ağlamaya başladı. o an böyle şarampole süresim geldi arabayı. vermesinler lan bizde beraber ölürüz gibisinden saçmalıklarla doldu kafam. az ilerde durdum sarıldım zeynebime. her hıçkırığı kalbime iğne gibi batıyordu. Biraz sonra sakinleşti, anlatmaya başladı.

"ben yoruldum" ilk cümlesi buydu."dayım bir daha o çocuğu görürsem evden çıkartmam seni dedi" annesi zaten bir ayağı çukurda bir kadındı.bu son olaylardan dolayı durumuda hiç iyi değildi."böyle giderse sınavıda beklemeyecekler." dedi. öyle erkekler ağlamaz felan diyen kardeşlerime sesleniyorum. kız bi hareket yapsa köpek gibi ağlayacaktım orda. tuttum kendimi fırsat vermedim duruşumdan..

"yollayamazlar hiç biryere seni, bak haftaya istemeye geliyoruz alıcam seni" dedim. gülümsedi, yine ağlamaya başladı. halit iti babasına(zeynepin dayısı) söylemiş bu mevzuyu. zeynebim saf temiz kız. kafasına vur ekmeğini al. ağzından laf almak kolay. dayısıda bu mahalleye dahi adım atmıycak dedi. birdi iki oldular huur çocukları."halledecem ben zeynebim" diyebildim anca. eve bıraktım. akşamında annesini aradım. ayşe teyze dedim. "efendim oğlum" dedi. kadının sesinin burukluğundan anladım olacakları.ben cümleye girmeden "olmaz oğlum, boşuna ailene birşey söyleme" dedi. dünyam karardı. "ayşe teyze bi saniye" demeden telefon kapandı, aradım kapalı, zeynebimi aradım kapalı. denize düşen yılana sarılır.. o huur çocuğu haliti aradım en sonunda..

@46 kardeşim kaçır da nereye kaçırıyorsun. beş kuruş para yok güveneceğin, tutunacağın dalın yok.. boş laf karın doyurmuyor..

2 defa çaldı telefon, açtı en sonunda. "lan huur çocuğu niye açmıyorsun" dedim. kahkaha atmaya başladı. öyle sinir gülüyordu ki nerde olduğunu bilsem ölümü elimden olurdu."nerdesin lan" dedim "söyle alıyım seni konuşcaklarım var" dedim sonra. gelir mi huur çocuğu. üstüne üstlük "zeynebin yanındayım" demezmi. başladım ben sövmeye buna. en sonunda yüzüme kapattı telefonu.

kafayı yedim, gözlerim kararıyor derken bela bizden uzak dururmu. çocuğun kaportayı vurdum. Allah razı olsun 1 kelime dahi etmedi. 2 gün geçti aradan bu 2 gün içerisinde ne bir gram uyku ne başka bişey.tek dostum sigara, ardı arkası kesilmiyor. bugün mesaj attı zeynebim. "üzme beni lütfen böyle olması lazımmış" diye. zeynebim yazmaz bana böyle şeyler. biliyorum yazmaz. arıyorum hala açmıyor telefonu. o huur çocuğuda açmıyor.Bu başlığı açtım, burda kafam dağılsın diye.

Allah sizden razı olsun kardeşlerim, derdimi dinlediniz ortak oldunuz, anlatmaya kalksan daha çok şey var, ama kimseyi meşgul etmiycem.Ne yapacağımı bilmiyorum bildiğim tek şey ilerleyen saatlerde burda oturmayacağım. ya o halit köpeğini vurucam yada kendime bişey yapıcam. Kardeşim Allah kimseyi sevdiğinden ayrı koymasın. Rabbim bana verdi size vermesin bunu, dua edin kardeşinize belki olur. Hayırlı geceler hepinize, kendinize dikkat edin..

@53 ne fesat adamlarsınız, o niyetle söylemedim..