kandırmışsınız

liner'la tıkadınız gözyaşlarınızı,
arsızlığınızı örtmeniz artık normal karşılanıyor.
depresyona giren siz olacaksınız,
kederi de depresyon sanmışsınız, satmışsınız.

bgün chok üzqnüm .s.s :(, suni hisler bağlarından...
ynmadki deeerli * ), haberler kül olan dağdan...
kardeşlerimle takılmacalarr ;););), utanıyor sizi yaratan...
hızımıza yetişene aşk olsun hehehe, ha gibtir oradan...

anlamadan öleceksiniz.

hepiniz.

kandırmışsınız

ne diyor bu yarram

konuşmayı da mı unuttunuz?

fotoğraf varken resim çekmek saçma,
no yerine nö diyenler neyse ki azınlıkta.
sen insansın, neden konuşman kısaltma; ameka?
ömer seyfettin yok mu da yerini aldı kezban pucca?

genç yaşta yüklenildi sizlere,
hepinizin yükü ağır.
yetmez gibi sosyal medya vurdu sizlere,
artık o kulaklar sağır.

yağdır allah yağdır ancak ben ateist oldum anne,
yeğdir artık boş laftan peynir gemisini itelemek.
yinelemek istemezsin hataları, sakınırsın bilerek;
asalaklar yaşar ancak başkasının sırtına izinsiz binerek; sen insansın.

sen, insansın!

mekanik senden güzel konuşur, kulakları yok bile,
senden güzeldir şivesi, dudakları yok bile.
say hi to Galaxy, say hi,
bu tarzı sen seçtin madem, senin haline vay...

insansın sen, ağız sende.

dil de, beyin de.

umarım...

konuşmayı da mı unuttunuz?

rötuş demek ayıp olur

ben giderim adım kalır, siz gidersiniz hesaplar,
ben batarsam kimse takmaz, siz batarsınız hesap var.
ahı gibilip vahı kalan milyonlarca surat var,
görsellerin filtrelerinde ilgiye aç gri hayatlar.

ne papatyanın beyazlığı,
ne samanların kuru sarısı.
artık... teknolojinin waffle'ı,
artık... sevdaların reklamı.

uykunun en derin hali;
şuan yaşanan,
diziye, sinemaya özenerek yaşamak;
şuan uyunan.

tat almış karizmayı vurmuş mavi duvara,
kedi yavrusu değil bu insanlar!
taş almış masumluğu, vurmuş kendini baltaya,
nedir bu şimdi? nereye gitti asil sıfatlar? (taş marilyn)

iki katın egosu beş kat dışarı verilir,
dışarının aldığıysa bunun beşte biridir.
kimse bilmez empati nedir, ne değildir;
karşındakinin egosu seninkinden derindir.

boyama gözleri, boyama.
bir gün karşına çıkacak, unutma.

unutma.

rötuş demek ayıp olur

takip etme dedin takip ettim bana yapamazsın deme teyzolu yaparım

oysa ne boşmuş içlerindeki.

seslerini titreten duyguları değil,
gözlerini ıslatan damlalar tuzlu değil.
yalanlarla dolu tripler, yoktan yere sorunlar,
taktan yine ütopik umutlar, samimi değil.

olmayan sesler duyduklarını sandılar,
olmayanın farkında değiller.
birer kalbe, birer beyne muhtaç onlar,
gurur yoksunu, samimiyetsiz muallakler.

sokak köşesine özenip keyfi latte'de aradılar,
ihtişam gereksiz deyip pastel renkleri unuttular.
osurukla boya boyanmayacağını bilmeyenler;
hayallerini sadece kurarak kendilerini avuttular.

şimdi ayaklarda biraz durgunluk gerek,
başı yastığa koymak yerine bin duvara vurmak gerek.
kalabalık bu kadar standartken,
birilerinin farklı olması gerek.

çık; balkon yasak sana sokaklarda dumanlan,
yık; hayallerini kaydet de engelleri katlet.
yük; aklını kullan ayaklarına devretme,
tut; eğer alacaksan hayvanı, kavra kuyruğundan.

oysa ne boşmuş içlerindeki.

bu bir hikayeden öte bir terapidir benim için. isteyen takip edebilir ama tavsiye etmem yine de takip etmenizi. anlamsız gelecek çünkü size. kafama estikçe yazarım ben. part part gideceğim.

he; ne diyo bu oç diyorsanız şimdiden özet geçeyim; gri rengi acı bir renktir ve popüler kültür grinin en renkli halidir

--

bakıyorum ki hayaller.

bekliyorum...

gri bulutlar betonlarla kesişiyor; eriyorum.
beyaz gömlek, deri çanta; ağlayamıyorum.
gözü mor, hissiz, çaresiz; bekliyorum.

ağlayamıyorum...

3 öğün yemek, 5 saniyelik nefes; eriyorum.
makyajlı suratlar, boş beyinler yok olsun; bekliyorum.
hiç saatlik uyku ve 1 sigaralık huzur; ağlayamıyorum.

eriyorum...

özgürlüğü satın almak, müziksiz yol almak; bekliyorum.
kırık cam parçaları yaş olmuş; ağlayamıyorum.
ellerimde şehrin tozu, beynimde motor sesi; eriyorum.

bakıyorum ki hayaller.