ayşem evlendi kaldık mı yine yalnız

67 doğumlu bir yazarım belki babanız belki abiniz yaşındayım.
çok sevdim , delice sevdim şuan sigara ile sevişirken yazıyorum bunları..
insan sevdiği zaman çok net hatırlıyor sadece gözlerinizi kapatın ve sevdiğinizi hatırlayın.

lise çağlarımdı o zamanlar okulda parmakla gösterilen bir kız vardı "Ayşe" ay gibide suratı vardı tabii.
eee meğersem parmakla gösterilen birde ben varmışım benzerlikya işte.
bir arkadaşımı görmeye yan sınıfa gitmiştim.
saçma sapan gençlik muhabbetleri yaparken
muhabbet nasıl döndü bilmiyorum ama doğum günlerimize geldi.
Ben 7 ağustos doğumluyum dediğimde.
ince ve büyülü bir ses arka tarafdan aa bende dedi.
herkes ona dönünce ay gibi suratı pembeleşti bizi dinlediği de ortaya çıktı tabii.
o an aklıma eşlerin birlikte doğdukları ama acılara göğüs germeleri için tanrı tarafından iki parçaya ayrıldıkları ve birbirlerini aramaları için öylece salıverildikleri aklıma geldi.
istediğim şey ise 1 hafta içinde oldu onunda bende gönlü vardı belliki..
Ayşe herkes için Ayşe iken benim için ayşem olmuştu.

birlikte yürümeler boy gösterdi el ele tutuşmalar kuytularda görüşmeler.
seneler kovaladı birbirini o zamanlar lise o kadar uzun değildi.
çok güzel anılar yaşadık
adalara gittik birlikte kafasına çiçeklerden taç yaptım .
Beşiktaşımın maçlarına gittik . o zamanların efsaneleri stankovic sinan ali feyyaz ile resimler çekindik.
ne hoştu ikimizde beşiktaş taraftarıydık holigan bile sayılırdık.
o zamanlar bi bayandan beklenenden fazlasını veriyordu bana.
son senemizdi.
ilişkimiz çok güzel giderken okuldan atılan hüseyin diye bir serseri dadandı Ayşeme
bu serseri can düşmanım gibiydi karıştığımız mevzular yüzünden okuldan atılmıştı.
birgün yolda yürürken kendisinden omuz yedim
o acıyla tek yumrukla yere serdiğim hüseyine bu kız aklından bile geçmeyecek diye bağırıken dünya yerinden oynuyordu.
lisenin bitmesine aylar kala benden iyice soğuyan ayşeyi farketmeye başladım
beni deli gibi seven ayşem değildi bu bildiğin ayşeydi
sonra ayrıldı benden nedenini bilemedim ağladım sızladım rakıyla arkadaş oldum.
yine birgün bu gibtiğimin ızdırabına içerken arkadaşım tarafından iteklendim kalk şu masadan ayyaş oldun kalk parka gel ve gör.
gittim . bi kaç erkek ve bir kaç kız.
içinde ayşede var hüseyinde. ee kambersiz düğün olmaz.
gittim bağırışlar çağırışlar ellerindeki beyaz gazozu yere vurup yüzlerine çekirdekleri fırlattım.
sevgilimisiniz lan derken.
ayşe ayağa kalktı gider misin lütfen arkadaşız sadece arkadaşız dediğinde bir şey diyemeden arkamı döndüm.
eee yürüdük orda dosta düşmana karşı.
o zamanlar kısıtlı her şey tabi rakı bile bulmak zor ama buluyoruz içiyoruz.
Ayşemin iyi bir dostu vardı adını hatırlamıyorum evimin bahçesinde buldu beni
Ayşe dedi oda kötü hüseyinle görünmeyi ondan nefret et diye istedi
Senden ayrılmasının sebebi hollandaya gitmeleri babası işlerini orda devam ettirecekmiş.(Babası hayvancılık ile uğraşıyordu)
ok gibi fırladım ayağa olur mu dedim öyle şey nerde ayşem derken.
gitti dedi .. gitti hollandaya
yığıldım tekrar e dedim niye söylem...
derken ağzıma tıktı lafları böyle olmasını o istedi seninleyken giderse daha çok acı çekecektin. ayrıldıda gitti..
ah bilmezler ki ben ne acılar çektim öyle gitmesine.
sonra öğrendim ki hüseyinde yolcu etmeye gelmiş dostluklarının hatrına
yarime yan gözle bakan adam yolcu etmiş..
ya ben?