Ay aslında ışık saçarmış ve dünyanın, atmosferin içinde yer alırmış
Sonra buluta yaslanmış dinlenmek için
Bulut kaybolmuş, ay nehire düşmüş, ışığı sönmüş ayın
Leylek gelmiş ayı, uzaya taşımış, ay o günden sonra ışığını hep güneşten almış, ve ay eski görkemini yitirmiş

Ve ay bir daha asla ışık saçamayacağını bildiği halde herşeye rağmen umudunu yitirmemiş.
Aradan günler, haftalar,aylar, yıllar geçmiş artık ay durumu kabullenip bir daha ışıl ışıl parlayamayacağını anlamış. Ve o günden sonra geceleri aya baktığımızda uyuyan bir ay değilde gözünden yaşlar dökülen bir ay görmeye başladık. Sözümüz şudur ki KAHPESiN BULUT !