ayrılık

8 aydan daha fazla olmuş gerçekleri öğreneli. Kabullenemedim, aslında dürüst olucam kendime karşı; evet, evet bana öyle bir şey söyle ki, seni haklı bulayım istedim. Yapmamıştır diye onlarca hatta yüzlerce kılıf aradım. Sonra inandım, affetmek istedim. Ama durduramadım bu gibtigimin kafasını durduramadım. Susamadım, sana hesap sormadannduramadim. Belki son kezdir, gördük artık birbirimizi bir daha olmaz diye düşündüm. Ama değil, bak aylar geçti. Ben ne başka bir ele ne de dudağa değdim. Oysa sen, kim bilir sen. Bu 244 gun de seni düşünmediğim tek bir gün, tek bir Allahın günü bile yok. Buna karşılık, beni düşündüğün tek bir gün yok. Allahım bana böylesine bir mutluluğu yaşatıp, vuslat sona erdikten 1 gün sonra neden.. Allahım neden. Caresizim. Çünkü artık bitti. Öldük birbirimiz için. Mesele hayatımı senin üzerine kurmuş olmam, ya da yeni birileri gelince seni ozlemeyecek, acı çekmeyecek olmam değil. Bu amina kodumu dünyasında son nefesimi verene dek, senin ismini duyduğumda, sana benzeyen senin gibi konuşan , senin yasadigin o yerin ismini her duyuşum da; Acaba şimdi nasıl? Diye merak edip, kendime sorup .hiç bir cevap alamayacak olmam mesele, asıl mesele bu. Şu an düşündüm de geçmişte işlediğim günahların bedelini ödüyorum sanırım. Bilmiyorum ne nedir ama. Yüce Allahtan şunu diliyorum, ellerimi açıp gözümden yanağıma damlayan gözyaşları hatrına; adımı sayıklayarak göç bu dünyadan, son görmek istediğin son kişi ben olayım.

nasıl hecelersen hecele hep aynı acıtır...

geçen yıl bugün ayrılmıştı benden.. tam bir yıl oldu..amk

Her bir dertten alâ ayrılık

ayrılık.. aileden.. arkadaştan..sevgiliden.. zor her çeşidi zor...

insan beklediği birşeye hazırlıyor kendini fakat yine de bana mısın demiyor ayrılık. Aslında bu 2 yıl önce beraber aldığımız bir karardı. Sadece 2 yıl dile getirmedik ikimizde ta ki sen söyleyene kadar. Ayrılık acıdır,insanın midesine kramplar sokar. Uyuyamazsın uyursan da uyanamazsın. Uyanmak istemezsin aslında çünkü güzel günleri görürsün rüyanda.

Mesela izmir de geçirdiğimiz günleri görürsün. Bara oturduğumuzda senin ne kadar mutlu olduğunu, sarhoş olup el ele birbirimize sarılarak yürümemizi. Öpüşmemizi. Ya da istanbul da seni beklerken telefonda beni gördüğün an “aşkım” demeni. O kadar güzel bir tondur ki o mest eder adamı, atamazsın kulaklarından. Ya da beni gördüğün zaman gözlerinden okunan mutluluğu görürsün.

Ama olmadı. Olamadık. Biz hiçbir şey olarak başlayıp herşey olacaktık ama olamadık.

Bugün gerçekleri,olması gerekeni konuşma zamanı, ama neden? Ne güzel kandırıyorduk kendimizi. Evlenecektik. Çok mutlu bir hayatımız olacaktı, ama şimdi sen bıçağı sokman yetmiyormuş gibi birde çeviriyorsun artık “seni sevmiyorum” derken. Mesafe miydi tek sebep. Sevgi olunca mesafe mi kalırdı.

Sana bir hikaye anlatmıştım. Çocuk kıza kalbini veriyordu. Peki şimdi nasıl geri alacak o kalbi.

Aslında anlatacak çok şey var ama yazamıyorum. Bu yazıyı da sana gönderemedim sevgili.

Herşey olarak başlayıp hiçbir şey olarak bittik biz.

Hoşça kal.

Edi büdü: http://www.youtube.com/watch?v=vgNv-67UysU

http://www.youtube.com/watch?v=8uLOdDUYVH0

Her bir dertten ala ayrılık. Yaman ayrılık

fikrimden gece yatabilmirem

Adamı gibip bırakiyor be.

reserved

niye böyle şeyler yazıyonuz lan tak kafalar :(

pakize suda mahfettin beni o nasıl bir yazı

http://inci.ca/uot2i5sfh _

cem adrianın yorumuyla dinleyin bir de

Rashid Behbudov'un söylediği mükemmel şarkı.

Onsuz yedinci ay olmak üzere ve ben alışamadım hala sesini duymamaya, yüzünü görmemeye. Biraz zor olsa da unutursun demiştin. Oysa ben her gün seni yaşıyorum hala. Diğer yarım seni çok özledim.

ulan bu barış manço işini biliyodu hakaten

ayrılık insanın bazen hiç istemeden başına gelen bir olaydır. benim için sevdiğini kaybetmekten başka bir şey değildir. 10 seneden sonra sevdiğin hayatının geri kalanını paylaşacağın insanın bir daha dönmemek üzere gitmesidir. dersin ki başkalarının bildiği ayrılıklardan olsaydı keşke, başka türlü gitseydi bir gün yolda karşılama ihtimalim olsaydı da karşılaştığım gün acıdan geberip sabaha kadar içerdim dersin. başka türlü gitseydi başkasıyla mutlu olsaydı da böyle ayrılık olmasaydı dersin. ama öyle gitmemiştir işte. ona kavusacağın günü beklersin bu ayrılık gerçekten bitecek mi diye düşünürsün. ne yapacağını bilemezsin...

Sadece paylaşmak istedim.

Ayrılık
aman ayrılık

Öncelikle Selamlar.
ilk Sevgilim Henüz 15 yaşındayım Tabi Kız Benden Bi Yaş Ufak Neyse Cıkmaya Başladık Tabi Ozamanlar Herşey Lay Lay Lom Geziyoruz, Sahile Gidiyoz ,Sabahlara Kadar Konusuyoruz Sanki Hic Ayrılmıycakmısız Gibi Bir Gün Yaz Günü Aglayarak Geldi Ve Bana Mahalleden TaşınCagını Söyledi Bende Olsun Sanki Uzagamı Gidiyorsun Birsey Olmaz Dedim Ve Devam Ettik Fazla Uzaga Taşınmadılar Mahalleden 1 saat Mesafesi Var Neyse Gel Zaman Git Zaman Oldum 19 Yaşında Ve Kızı Eve Ailemle Taşınmaya Getirdim Keşke Getirmeseydim Ondan Sonra Olan Oldu. Getirdikten Sonra zütürdüm Evinin Önüne Kadar Ve Babası Bizi Görmüş. Bir Daha Bulustuk Sonra Yine Evine Bırakıcakken Babası Ve Dayıları Gördü Tabiri Cailse Eşşek Sudan Gelene Kadar Dövdüler Ve Beni Hastanelik Ettiler Tabi Ben Hastanedeyken Kızı Apar Topar Akrabasına Verdiler Telefonunu elinden Almıslar ve istanbuldan Gitmisler Ve Suan Duydumki. Bir Kızı Olmuş Ve Hayalini Kurdugumuz ismi Ona Koymuş işte Bu Aşktan Geriye Kalan Tek Şey Hayaldeki isim Oldu Siz Siz Olun Asla Sevmeyin Sevmeyi Bırakmıyolar :(