ayrılık

çok güzel bir düş sokağı sakinleri şarkısı.

bu fikri başımdan atabilmirem

Aman ayrılık

Okan o nasıl şiir okumaktır ebemizi gibtin

naptiniz lan bu baslikta, sayfa sayfa dert yazmissiniz. ben dert yazmayacagim, bazilari gibi edebiyat da parcalayamayacagim, oyle yeteneklerim yok cunku. duz bir herifim. cok fazla ayrilik da yasamadim zaten ama yasadigim 1-2 tanesinden edindigim dersleri ve cikarimlari yazacagim simdi buraya. evet beyler bayanlar, nedir ayrilik? temelde iki seyin/kisinin birbirinden ayrilmasidir. aileden de olur, arkadastan da, sevgiliden de. ama temelde ayrilik dedigimiz zaman akla sevgili ile olan geliyor o yuzden ben de ona degineyim istiyorum. en baslarda cok can yakiyor haklisiniz, eliniz gidip duruyor telefona. yazmak konusmak istiyorsunuz, sanki o kisi olmazsa yasayamayacakmissiniz gibi. neden? cunku tum hayatinizi 5-10 gun once bile onun ustune kurmussunuz, hayatiniza oyle devam ediyorsunuz da ondan. o olmasa her sey yikilacak, yaptiginiz tum planlar elinizde patlayacak ve yasamanin anlami yokmus gibi. guzel bir muzik duydugunuzda akliniza geliyor, onunla dinleseydik ehe ehe. guzel bir sey iciyorsunuz, keske burada olsaydi birlikte icseydik. ama o yaninizda olmuyor, ayrilmissiniz cunku. kendi basinizasiniz artik. tek basinizasiniz. her seyi tek basiniza yasiyorsunuz, guzel sarkilari da tek basiniza dinliyorsunuz guzel seyleri de tek basiniza iciyorsunuz. peki ne yapmak gerek bu duruma gelmemek icin? kimseyi hayatin merkezine oturtmamak gerek. herkes kendi basina bir birey, karsinizdaki kisiyi sevin, opun, koklayin. ama hayatinizin merkezine almayin kim olursa olsun. evet bencilce ama bu duruma gelmemek icin once ben, sonra o demek gerekiyor. sonra gelip gelip aglarsiniz bu baslikta.

realistik duygular rekords sundu.

Kalana değil, gidene koyar

geçen yıl bugün ayrılmıştı benden.. tam bir yıl oldu..amk

Her bir dertten ala ayrılık. Yaman ayrılık

fikrimden gece yatabilmirem

...
Edit:2
2 ay olmuş, geçmek bilmeyen 2 ay.

8 aydan daha fazla olmuş gerçekleri öğreneli. Kabullenemedim, aslında dürüst olucam kendime karşı; evet, evet bana öyle bir şey söyle ki, seni haklı bulayım istedim. Yapmamıştır diye onlarca hatta yüzlerce kılıf aradım. Sonra inandım, affetmek istedim. Ama durduramadım bu gibtigimin kafasını durduramadım. Susamadım, sana hesap sormadannduramadim. Belki son kezdir, gördük artık birbirimizi bir daha olmaz diye düşündüm. Ama değil, bak aylar geçti. Ben ne başka bir ele ne de dudağa değdim. Oysa sen, kim bilir sen. Bu 244 gun de seni düşünmediğim tek bir gün, tek bir Allahın günü bile yok. Buna karşılık, beni düşündüğün tek bir gün yok. Allahım bana böylesine bir mutluluğu yaşatıp, vuslat sona erdikten 1 gün sonra neden.. Allahım neden. Caresizim. Çünkü artık bitti. Öldük birbirimiz için. Mesele hayatımı senin üzerine kurmuş olmam, ya da yeni birileri gelince seni ozlemeyecek, acı çekmeyecek olmam değil. Bu amina kodumu dünyasında son nefesimi verene dek, senin ismini duyduğumda, sana benzeyen senin gibi konuşan , senin yasadigin o yerin ismini her duyuşum da; Acaba şimdi nasıl? Diye merak edip, kendime sorup .hiç bir cevap alamayacak olmam mesele, asıl mesele bu. Şu an düşündüm de geçmişte işlediğim günahların bedelini ödüyorum sanırım. Bilmiyorum ne nedir ama. Yüce Allahtan şunu diliyorum, ellerimi açıp gözümden yanağıma damlayan gözyaşları hatrına; adımı sayıklayarak göç bu dünyadan, son görmek istediğin son kişi ben olayım.

Onsuz yedinci ay olmak üzere ve ben alışamadım hala sesini duymamaya, yüzünü görmemeye. Biraz zor olsa da unutursun demiştin. Oysa ben her gün seni yaşıyorum hala. Diğer yarım seni çok özledim.