Buluşacağım günü iple çekiyordum 3 gün sonraya randevu vermiştim ona çünkü ekgiblerim vardı bir ara yediğim içtiğim ayrı gitmeyen evli gibi takıldığım arkadaşlarım karıya giderken ben kapıda beklediğim günler aklıma gelmiyor değildi kendimi mi üzecektim acaba onu görünce hayat bana ne gösterecekti o gün pusudaydım.

Buluşma günü gelip çatmıştı. Aradım hazır mısın 1 saate ordayım demiştim ki aslında kapının önündeydim zaten kendimi hazırlıyordum. Tamam demişti ancak bir şartı vardı hiçbir konuda ısrar etmeyecektik birbirimize hala onu sevdiğimi düşünüp geri dönmesi için yalvarmamı bekliyordu herhalde benle buluşmasındaki nedende tamamen bana kötü gününde yazdığında yardımcı olmamdı ona.

Sabah erken kalkıp hazırlanıp gitmiş kapıda beklemedeydim. Bir sigara sönüyor diğeri yanıyordu iki dudağımın arasında kafamda ise deli deli sorular beni yiyip bitiriyordu adeta. Bu halim onu nasıl etkileyecekti acaba allak bullak olmuştu kafam buluşmasam mı diye düşünmeye başlamıştım alttan alttan.

Derken mesaj attı evin önündeyim diye. inmemişti ama inecekti birazdan. Fazladan kask almıştım hiç binmemişti motora ama ikna ederdim sıkıntı yoktu. Demir kapılar açıldığında yüreğimdeki o hızlı hızlı pompalanan kan beynime vuruyor tansiyonumu düşürüyordu.

O tam çıktığında motoru çalıştırmıştım. Sağa sola bakıyordu beni arıyordu gözleri. Yıllarca başka yere bakamayan o gözler şimdi nerede diye acaba diye balıyordu garipti. Gaz verdim döndü baktı ve çevirdi kafasını tekrar verdim iyice devirlendirdim apaçi gibi ama bu kızgınlığımdı ona stresliydimde aynı amanda. Tekrar baktı ve korktu gibi oldu bu sefer kaskı çıkardım ve eydim kafamı tekrar devirlendirdim motoru saçlarımın arasından gözetliyordum baktı ama tanıyamadı. Gözlerini alamamıştı ama bu sefer sanki tanıdık gelecektim ona gibiydi saçlarımı geriye doğru atarken o göz göze gelişimiz herşeyi unutturdu resmen bütün ona sinirimi, kırgınlığımı, nefretimi ama olmamalıydım öyle bakıştık sadece 2-3 dakika kadar.

O sahneyi hayatım boyunca unutamayacağım ama o sahne için 6 ay çalışmıştım ben didinmiştim tam 6 ay. indim motordan sarılmalı mıydııım, öpmeli miii, el mi uzatmalııı hiçbişey bilmiyordum sadece elimdeki kaskı verdim al da gidelim otururuz biyerde ne konuşacaksak konuşur sonrada dağılırız.

Çok şaşkındı o terkettiği ben yoktu karşısında sanki kaybettiği ben vardı gibiydi bense ona küçümser bakışlar atmayı tercih ediyordum. Motora binmeyi hemen kabul etmişti şok olmuştu çünkü kaskı taktım ve yola koyulduk. Sakin bir yerde oturup çay kahve içecek konuşacaktık.

Yol gözümde gittikçe inceliyordu istemeden hızlanıyor arkamda sevgisi bitmiş eski bir sevgili sineğimdi öyle hitap ederdim. Sakin bi kafeye oturduk şehirden uzak, deniz kenarında ikimizde derin bi nefes almış birşeyler düşünüyorduk aklımız karışık.

Ceketimi eldivenimi ve kaskımı çıkardım onunkinide çıkardım vücudum yüzüm iyice çıkmıştı meydana. Bi süzdü beni şaşkındı biliyordum ama direk söyleyemiyordu anlamıştım farklı hissediyordu.

Karşılıklı oturup her zaman ki gibi iki orta dedi birisi şekersiz olsun artık kullanmıyorum demiştim garson'a aslında yoktu öyle birşey konuyu değişime getirmeye çalışıyordum.

Öylede olmuştu görmeyeli baya değişmişsin, hırs mı yaptın dedi şakayla karışık. Sinirlenmiştim ama belli etmemiştim edersem öyle olduğunu düşünecekti gerçekten. Hafif bi gülümsemeyle yok biraz düzene girdi hayatım sadece cevabını verdim.

Sadece boş konuşmuştuk amacının hatırlanmak olduğu gayet de belliydi bilirsiniz kızlar değişiktir unutsa bile unutturmamak isterler. Tek amacı bu gibiydi ama hayatıda iyi gitmiyordu bunu benle bağdaştırıyor ve kendi hatalarını da kabul ediyordu aynı zamanda.

Sorununu sorduğumda tekrar aynı şeyi söylemişti başkalarıyla denemiş ancak cinsellik sezdiği için konuşmayı kesmişti en kötüsüyse şu cümlemdi;

Erkekler cinsellik ararlar yapacak bişey yok bu seni sevmeyecek anldıbına gelmez. iyice genişlemiştim ben ki zamanında onun için ne mafya hikayelerine karışmış olarak bunları diyecek kadar ne yaşamıştım.

Hüzün veriyordu bunlar. Eski sevgilime yeni ilişkileri hakkında tavsiye veriyor oda dinliyordu. Ama merak ettiğim bişey vardı kimdi bunlar, konuştuğu kişileri bilmek istiyordum.

Öğrenecektim ama iyice emin olmalıydım bana fikirlerinde pişman olduğunu sezdirmeliydi. Aslında belliydi değişimim çok hoşuna gitmişti bakışlar geri gelmişti anlardım. Ancak engel oluyordu bişey oda bendim olmayacaktı yapamazdım.

Konuyu oraya getirdim başta söylemek istememişti ama sonuçta öğrenirim ve o zaman da neden söylemediğim için çok sinirleneceğimi biliyordu sakin halim canavara dönüşecekti emindi kendi ağzından duymam çok daha iyi olur diye düşünmüştü.

Kim bunlar diye son kez soruyorum dediğimde emindim söyleyeceğinden. Birini tanımazsın ama diğeri ortak arkadaşımız dediğinde içten içe çıldırıyordum böyle beyler sıcak bi buhar bulutu içimde geziyor gibiydi bakışlarım değişmişti kim di o kişi?

Utana sıkıla söylemişti ama kafam bi gidip geldi kulağımdaki o uğultu beynimin içinde sanki çınlamalar vardı bi gittim geldim çok yakın olmasamda takım arkadaşım birlikte top koşturduğumuz o deplasmanlara birlikte gittiğimiz yenildiğimizde birlikte üzüldüğümüz attığımız gollerde birbirimize koştuğumuz batu'nun adını söylemişti anasının amıydı sinirden çıldırmak üzereydim. Telefonuma sarılıp arkadaşlara haber verdim çaktırmadan.

Ama sorun şuydu onunla neden konuşmuştu onu düşünememiştim sinirden eve gittiğimde aklıma gelen bu konu apar topar geri dönmeme sebep olmuştu. Arkadaşlara swarmdan nerede olduğunu sordum bi arkadaşının evindeydi. Kapının önünde beklemeye başladım bu sırada batuya ne yapacağımızı tartışıyorduk gruptan. Onun başı dertteydi artık ama eski kız arkaşımada sormalıydım neden konuştuklarını ihanetti bu

Beklemedeyken arkadaşının evinden arkadaşıyla birlikte çıktılar kızın arabası vardı bindiler hatta eski arabasını satmış önce anlayamamıştım takıldım peşine başka kimse yoktu yanlarına kız arkadaşıma( sinek diyorum eskiden öyle hitap ederdim ) sinek sağda oturuyor arkadaşıda kullanıyordu kırmızıda durduklarında yanlarına yaklaştım. Son ses müzik dinliyorlardı dik dik suratlarına bakarken gerildiler farketmediler ben olduğumu sonrada anladılar.

Pencereyi açmasını ve aşağı inmesini söyledim hemen demin güzelce konuştuğumuz o insan deliye dönmüş gibiydi ne istiyosun gibi sözlerle gitmemi söyledi ve kaçmaya başladılar peşlerinden devam ettim illaki duracaklardı.

ilerde durup ne istediğimi sordular. Arkadaşları fikirlerini değiştiriyordu eskidende böyleydi insanlara kolay inanan birisiydi. Onun mesaj atması ayrı bir mesele sen konuşmayı neden uzattın diye sordum.

Arabaya bindik ikimiz tartışıyorduk. Bana;
(Batu ankarada bilkentte okuyordu) sinekte aynı ünivrsiteye geçiş yapmıştı. Batunun bu yüzden yazdığını başlarda arkadaş gibi yazıp sonradan niyetini belli etmeye başladığını söyledi yalan söylemezdi emindim yalan söylemeyeceğini 3 senem geçmiş sonuçta tanıyordum onu.

Niyetini belli eden batuya potansiyel sucsuzun eski arkadaşısın benimle bu seviyede konuşman doğru değil dediğinde batunun eskiden benim onunla iddia üzerine yazdığımı belirtmiş. Halbuki öyle değildi.

4 senelik bi çocukluk aşkım vardı platonik ona aşıkken, platoniğimin arkadaşıydı sinek bana sineği platoniğim ayarlamıştı tamamen karışık bir durumdu ve buda başlı başına bi olaydı. Bu kadar şey yaşamışken artık insanlara nasıl inanacağımı güveneceğimi bilemiyordum.

Batunun ağzındaki baklayı almak için konuşmayı devam ettirdiğini ancak batunun ; potansiyel sucsuz yok artık daha güzel değil mi konuşmamız? Sözleri üzerine sinek konuşmayı kesmişti.

Anlaşılmıştı batuya ders zamanı gelmişti iyice bilenmiştim.

içeri girdiğimde L şeklinde bir masada oturduklarını gördüm. Başta ben tek girmiştim herkes kapıya yığılmış bekliyordu. Zaten önceden içerde bekleyen bi arkadaşımız vardı. Bize rapor veriyordu. Herşey planlıydı.

(B: batu P: ben)

P: gel bakalım batu efendi
B: ooo kardeşim sana da haber verecektik geldik ya kutluyoruz işte ya nasılsın ne var ne yok görüşmeyeli.
-Ananın amı var diyecektim ama direk kavgaya girişmedim.
P: Çok konuşmaya gerek yok batu. Bugün beni arkamdan vurduğunu öğrendim. Nasıl bunu öğrendiğimde ağzına sıçacağımı anlamadın ki?
B: Yok boolum öyle değil durum een yanlış anlamışsın senin kız iyice sapıttı orda

Deyince ben iyice çıldırmıştım. Ben sanki bilmiyordum öyle bi tak olmadığını ortak tonla arkadaşımız vardı. Sonuçta sadece sineğe güvenip buraya gelmek olmazdı bu kadar toplanıp mekan dağıtacaktık. Kavga olmadan geri mi dönecektik batunun bi sözüyle. Benim kız babaannesiyle kalıyordu zaten ankarada babası ve annesi ayrı. Babasıda ankaradaydı ki babası akçı yavşağın teki gözünün önünden ayırmadı onu.

Bu sırada millet içeri kasklarla haydarlarla giriverdi. Benim emrim bekleniyordu artık. Ellerimi başımın arkasına koydum ve şimdi kim kimi gibiyor bakalım diyerek birbirimize girdik babası ahmet abi misali şişeleri fırlatıyordu ancak şişelere gelene kadar heryer heryerdeydi zaten. Sandalyeler havada uçuşuyordu. Abartmıştım hak etmişti ama sonradan pişman olacağımı biliyordum tek tesellim bu benim namus meselem olmasıydı.

Batunun arkadaşlarıda içeride olan 4-5 müşteride korkup kaçıp gitmişlerdi zaten. Durumu dayak yemekten harap olmuş baruyla babasına tek tek anlattım babası da haklı olduğumuzu anlayıp batuya sinirli bir bakış atıp içeri git demişti.

O baba çaresizliği hayatımda en utanç verici şeydir. Babasıda yavşağın tekiydi ama babaydı sonuçta. O adamın oğlumu lütfen bırakın demesi bile yetmişti bana o midesiz bana o hainliği yaparken sıkıntı yok ben yapınca sıkıntıydı bu durumda ayrı bi olaydı ama batu dersini almış gibiydi. içerde taşağı geniş bi abimiz ben yakın arkafaşım mert ve batunun babası masanın birini düzeltip sandalye çekip oturduk.

Durumu 10 15 dk konuştuk ve dağıldık. Dövdüğümüz yanımıza kar kalacaktı artık bulaşmaya zütleri yemezdi. ibreti alem olacaktı bu durum. Öyle her kuşun etinin yenmeyeceğini anlayacaklardı.

Peki bu meseleler yaşanırken asıl amacımdan çıkacak mıydım? Sinek evvelki gün mesaj atmıştı çok sinirliydi belliydi.

O taksi hemen geliyorum dediğinde acele etme demek vardı içimde gidicekti birazdan hayatımın en büyük parçası. Miniğim o kapıdan son kez çıkacaktı. Fotoğraflar anı olarak kalmayacaktı sadece hepsine birer anlam yüklenmişti artık.

Birbirimize son kez sarılmayı çok göremezdik ikimizde son kez diye kollarımı açtım yenik düştüm yeniden. Koştu minicik ayaklarıyla taksi gelene kadar sarıldık belkide konuşmadık ağladığımızı bile belli etmemek için sessiz davranıyorduk akıyordu yaşlar ıslanıyordu boynumuz birbirimizin yaşlarıyla hemde tek bir damlası bile inanılmaz manalı olan gözyaşları.

Taksici kornaya bastığında silmiştik gözyaşlarımızı ben adım atamamıştım yine giden o olmuştu bitmemişti yine bi hikayenin sonu mutlu. Sevinemedi yine dinleyen, izleyen, okuyan.

Giderken son kez bakışı arkasına son kez dönüşü içimi eziyordu abi ya. Gitmişti ağlamayacaktım hüngür hüngür. Bindim motoruma açık efes aradım geç olmuştu satan herkesi denemiştim 6 ay sonra içmeyen ben bugün zil zurna olucaktım ki acıyla içersen sarhoş olamazsın bilincindeydim bunun fazla fazla aldım şişede durduğu gibi durum durmaması umurumda bile değildi yolda da ağlamamak için tuttum kendimi evde harap edecektim kendimi.

Eve geldiğimde sarıldığımız yerde kalakaldım 10 dakika belki durdum orda sonra dikmeye başladım içki denen mereti. Haykıra haykıra, salya sümük gurur dinlemeden erkek adam ağlamaz demeden ağlamıştım evet hemde bir kız için. Yine uyandığımda sesim kısılacaktı önemli değildi be.

Dağıttım heryeri şarkılar daha sesli ağlatıyordu elimin tersi heryere deymişti, yerdr paramparça porselen tabaklarının üzerinde yürüyordum şimdi sadece aldığım kilolarla değiştirdiğim hayatla kalmıştım başbaşa bide motorum vardı. Neredeydi o arkadaşlar? Neredeydi beni boşver diye teselli edenler sana kızmı yok be diyenler?

işte şimdi soruyorum size ben daha nasıl sevebilirim ki birini siz ki gerçekliğine bile inanamayan yazdıklarımın? Biri bana seni seviyorum dediğinde nasıl inanayım ki şimdi? Bakmıyorum arkama artık desemde arkamda bi gözüm daha var gözetliyor sineği...

Sinek bi gün birlikte bu günlere zor günlerdi diyeceğiz biliyorum çünkü biz bir ağacız ben gövdesi sen dalları sen yoksan ihtişamsız kalırım keserler kökümden sense bensiz yıkılır duramazsın ayakta yakarlar en yeşil yerinden.

Hepinize okuduğunuz, takip ettiğiniz için teşekkür ederim panpalar hep gülücek değiliz ya napalım. Buda benim bi hikayemdi siz siz olun ertelemeyin aşkınızı.

https://youtu.be/-8qifzv_F4Q
Buda benden hediye olsun son bi yakın bizim için.