Utana sıkıla söylemişti ama kafam bi gidip geldi kulağımdaki o uğultu beynimin içinde sanki çınlamalar vardı bi gittim geldim çok yakın olmasamda takım arkadaşım birlikte top koşturduğumuz o deplasmanlara birlikte gittiğimiz yenildiğimizde birlikte üzüldüğümüz attığımız gollerde birbirimize koştuğumuz batu'nun adını söylemişti anasının amıydı sinirden çıldırmak üzereydim. Telefonuma sarılıp arkadaşlara haber verdim çaktırmadan.

Ama sorun şuydu onunla neden konuşmuştu onu düşünememiştim sinirden eve gittiğimde aklıma gelen bu konu apar topar geri dönmeme sebep olmuştu. Arkadaşlara swarmdan nerede olduğunu sordum bi arkadaşının evindeydi. Kapının önünde beklemeye başladım bu sırada batuya ne yapacağımızı tartışıyorduk gruptan. Onun başı dertteydi artık ama eski kız arkaşımada sormalıydım neden konuştuklarını ihanetti bu

Beklemedeyken arkadaşının evinden arkadaşıyla birlikte çıktılar kızın arabası vardı bindiler hatta eski arabasını satmış önce anlayamamıştım takıldım peşine başka kimse yoktu yanlarına kız arkadaşıma( sinek diyorum eskiden öyle hitap ederdim ) sinek sağda oturuyor arkadaşıda kullanıyordu kırmızıda durduklarında yanlarına yaklaştım. Son ses müzik dinliyorlardı dik dik suratlarına bakarken gerildiler farketmediler ben olduğumu sonrada anladılar.

Pencereyi açmasını ve aşağı inmesini söyledim hemen demin güzelce konuştuğumuz o insan deliye dönmüş gibiydi ne istiyosun gibi sözlerle gitmemi söyledi ve kaçmaya başladılar peşlerinden devam ettim illaki duracaklardı.

ilerde durup ne istediğimi sordular. Arkadaşları fikirlerini değiştiriyordu eskidende böyleydi insanlara kolay inanan birisiydi. Onun mesaj atması ayrı bir mesele sen konuşmayı neden uzattın diye sordum.

Arabaya bindik ikimiz tartışıyorduk. Bana;
(Batu ankarada bilkentte okuyordu) sinekte aynı ünivrsiteye geçiş yapmıştı. Batunun bu yüzden yazdığını başlarda arkadaş gibi yazıp sonradan niyetini belli etmeye başladığını söyledi yalan söylemezdi emindim yalan söylemeyeceğini 3 senem geçmiş sonuçta tanıyordum onu.

Niyetini belli eden batuya potansiyel sucsuzun eski arkadaşısın benimle bu seviyede konuşman doğru değil dediğinde batunun eskiden benim onunla iddia üzerine yazdığımı belirtmiş. Halbuki öyle değildi.

4 senelik bi çocukluk aşkım vardı platonik ona aşıkken, platoniğimin arkadaşıydı sinek bana sineği platoniğim ayarlamıştı tamamen karışık bir durumdu ve buda başlı başına bi olaydı. Bu kadar şey yaşamışken artık insanlara nasıl inanacağımı güveneceğimi bilemiyordum.

Batunun ağzındaki baklayı almak için konuşmayı devam ettirdiğini ancak batunun ; potansiyel sucsuz yok artık daha güzel değil mi konuşmamız? Sözleri üzerine sinek konuşmayı kesmişti.

Anlaşılmıştı batuya ders zamanı gelmişti iyice bilenmiştim.

içeri girdiğimde L şeklinde bir masada oturduklarını gördüm. Başta ben tek girmiştim herkes kapıya yığılmış bekliyordu. Zaten önceden içerde bekleyen bi arkadaşımız vardı. Bize rapor veriyordu. Herşey planlıydı.

(B: batu P: ben)

P: gel bakalım batu efendi
B: ooo kardeşim sana da haber verecektik geldik ya kutluyoruz işte ya nasılsın ne var ne yok görüşmeyeli.
-Ananın amı var diyecektim ama direk kavgaya girişmedim.
P: Çok konuşmaya gerek yok batu. Bugün beni arkamdan vurduğunu öğrendim. Nasıl bunu öğrendiğimde ağzına sıçacağımı anlamadın ki?
B: Yok boolum öyle değil durum een yanlış anlamışsın senin kız iyice sapıttı orda

Deyince ben iyice çıldırmıştım. Ben sanki bilmiyordum öyle bi tak olmadığını ortak tonla arkadaşımız vardı. Sonuçta sadece sineğe güvenip buraya gelmek olmazdı bu kadar toplanıp mekan dağıtacaktık. Kavga olmadan geri mi dönecektik batunun bi sözüyle. Benim kız babaannesiyle kalıyordu zaten ankarada babası ve annesi ayrı. Babasıda ankaradaydı ki babası akçı yavşağın teki gözünün önünden ayırmadı onu.

Bu sırada millet içeri kasklarla haydarlarla giriverdi. Benim emrim bekleniyordu artık. Ellerimi başımın arkasına koydum ve şimdi kim kimi gibiyor bakalım diyerek birbirimize girdik babası ahmet abi misali şişeleri fırlatıyordu ancak şişelere gelene kadar heryer heryerdeydi zaten. Sandalyeler havada uçuşuyordu. Abartmıştım hak etmişti ama sonradan pişman olacağımı biliyordum tek tesellim bu benim namus meselem olmasıydı.

Batunun arkadaşlarıda içeride olan 4-5 müşteride korkup kaçıp gitmişlerdi zaten. Durumu dayak yemekten harap olmuş baruyla babasına tek tek anlattım babası da haklı olduğumuzu anlayıp batuya sinirli bir bakış atıp içeri git demişti.

O baba çaresizliği hayatımda en utanç verici şeydir. Babasıda yavşağın tekiydi ama babaydı sonuçta. O adamın oğlumu lütfen bırakın demesi bile yetmişti bana o midesiz bana o hainliği yaparken sıkıntı yok ben yapınca sıkıntıydı bu durumda ayrı bi olaydı ama batu dersini almış gibiydi. içerde taşağı geniş bi abimiz ben yakın arkafaşım mert ve batunun babası masanın birini düzeltip sandalye çekip oturduk.

Durumu 10 15 dk konuştuk ve dağıldık. Dövdüğümüz yanımıza kar kalacaktı artık bulaşmaya zütleri yemezdi. ibreti alem olacaktı bu durum. Öyle her kuşun etinin yenmeyeceğini anlayacaklardı.

Peki bu meseleler yaşanırken asıl amacımdan çıkacak mıydım? Sinek evvelki gün mesaj atmıştı çok sinirliydi belliydi.