ayran

“ Mübarektepe” atışa başladığı zaman civarındaki köylüler kulübelerindeki ayran destilerini, yoğurt bakraçlarını kaparlar (Mübarektepe ateşe başladı. Askerlerimiz top atıyorlar. Düşmanı kırıyorlar. Amanın ayran, yoğurt yetiştirelim. Hararetlerini bastıralım. Yavrularımız rahat rahat ateş etsinler. Diyerek Mübarektepe’ye koşarlar.

O civardaki köylülerimiz servet-i maddiye ndıbına hiçbir şeye sahip değillerdir. Yedikleri; “bazlama”, “yoğurt”, “peynir”, içtikleri ise “su” ve “ayrandır.” Fakat onlar büyük bir kalbe, tükenmez bir servet-i maneviyeye malik insanlardır. “Mübarektepe” ateşe başladığı zaman gayret-i diniyeleri, hamiyet-i milliyeleri galeyana geliyor. Kendilerinin aç kalacaklarını düşünmeksizin o günkü yiyeceklerini hemen vatan müdafilerine zütürüp ikram ediyorlar. Onlar bunu en büyük bir borç, en zevkli, en tatlı bir iş biliyorlar.

Ayranları, yoğurtları dağıttıktan sonra bu kerim köylülerimizin bir çalı, bir kaya dibinden, bir toprak yığını gerisinden, bir ağaç altından göğüslerini şişire endahta bakışları, mermilerin düşman safları üzerinden kaldırdığı dumanları seyrederek onlardan bir mana çıkarışları vardır ki seyrine doyulmaz. Bilhassa kadınlarla ihtiyarların her top atılışta ellerini semaya doğru kaldırarak: " Allah’ım! Düşmanın bağrını zütür. Onları kahret! Askerlerimizi sen koru!” diyerek dergah-ı uluhiyetten istimdad edişleri pek müessir, pek ulvî bir levha-i safiyet teşkil ediyor.” – M. Burhaneddin, “Çanakkale Mektubu”, ikdam, Nu. 6610, 30 Haziran 1331 (1915)

“ Bugün istanbul’dan hareket eden bir zat mevaki-i harbiyenin her hangisine gidecek olursa güzergahında müteaddid erzak çuvallarının, yağ tenekeleriyle fıçılarının adeta birer tepe teşkil ettiğini görür. Seyahatine devam etikçe gece gündüz yollar kıtaata çay, ayran, ekmek veren askeri çayhanelere, erzak kafilelerine rast gelir. Arabalarla, develerle taşınan, hiçbir zaman arkası kesilmeyen erzak kafileleri kamilen orduya gider. Bu âlî himmetler sayesinde ordumuz bu muharebede iaşe hususunda zerre kadar sıkıntı çekmemektedir. Muharebenin en şiddetli demlerinde bile mermi tufanı içinden geçilerek avcı siperlerindeki kahraman askerlerimize sıcak yemekler zütürülüyor. Saatlerce devam eden müthiş bir muharebe ile yorulmuş, bunalmış bir askerin önüne getirilen nefis ve pek latif sıcak çorba ile etli sebzeyi ne derin bir zevk ile yiyeceği memnuniyetle yediği bu yemekten de ne büyük faide göreceği muhtac-ı izah değildir. Sıcak yemeği, soğuk hoşafı önüne kadar getirilen, cebine fındık, üzümü dolduran, eline sigarası verilen bu asker yeniden iktisab-ı şevk ve kuvvet ederek muharebesine saatlerce devam eder. Nitekim bizim kahramanlarımız da avcı siperlerini haftalarca, aylarca tahtgah-ı celadetleri ittihaz etmişlerdir.”- M. Burhaneddin, “Çanakkale Mektubu”, ikdam, Nu. 6613, 16 Temmuz 1915

http://www.osmanlicaturkce.com sözlük adresi bu da zütünüzü gömüp okuyun, gibtirtmeyin belanızı.

milli içkimiz...

ccc I run ccc

milli içkimizdir.

soguk iciniz

dost ayran

Güzel içecektir etli yemeklerde iyi gider

folyosu ile bong yapılan bir tür süt ürünü

Güzel bu

severiz içeriz

o dandik gazlı içeceklerden hem daha güzel hem daha sağlıklı tek sıkıntısı uyku getiriyor yoksa devamlı ayran içerim

milli ickimizdir ayran, sevmedigim insanlarin balikla tuketmesini isterim. kendim de cok severim ayrani, lisedeyken hergun 2 kucuk kutu, universitede hergun 1 kucuk kutu tuketmisligim vardir. aslinda lisede disarida 12 saate yakin kaliyordum, galonla alip icmek istiyordum ama arkadaslarim tassak gecer diye bunu yapamiyordum. cunku hepsi bir huur cocuguydu.

Yakıtım.. Soğuk olacak tabi

Milli rakı gönlüm onunla

sıcak günlerin vazgeçilmez içeceği.

köyde yapılan ayranları da severim, kapalı kaplardaki ayranları da severim hepsi güzel. ayran acı yemeklerin yanında verilirse acıyı bastırır.

içiyoruuum

Milli içkimizdir

Oglen ictim 2 saat bayilmis gibi uyuttu amk ondan gozler faltasi hala.

Ictigim en iyi ayrani da uzunlar yapiyor. Ulan bi garip sirri neyse koyu degil, peynirimsi bi tat vs insan doyamiyor tuhaf bir icecek