Rezervasyon

seri devam lütfen

Boşluğa düşmüştüm, öylece bakakaldım. Melis sarılmayı bıraktı.Çok mutluydu, sevinçten havalara uçtuğunu buradan görebiliyordum. Artık vücudum boşluk halindeydi,ne içinde kalbim ne de beynim vardı.O boşluğu doldurmak adına o çiftin yanlarına gittim. Melis beni görünce
Melis:Sur? Bu ne hal? Ne oldu sana?
Orkun:Kim yaptı lan bunu sana?
Ben:Susun!
Derin bir sessizlik oldu, kimse konuşmadı. Benim bağırmamı ilk defa duyan Melis'in göz yaşlarının aktığını görebiliyordum. Melis'in gözlerinin içine bakıp
Ben:Senin için dayak yedim ben, sırf sana laf ettikleri için şu kan var ya şu kan, sırf kalbimdeki kişiye laf ettikleri için akıttım. Kalbimden geçen kanı! Peki sen? Sana saygı duyardım, beni koruyup kollamıştın. Sana gerektiği zaman ben sana yardıma koşmaz mıydım lan? Sırlarımı senle paylaşmaz mıydım? Sana Melis'e hissettiğim duyguları anlatmamış mıydım lan şerefsiz!
Orkun:Sur! Kendine gel,ne diyorsun sen?
Ben:Açık konuşmuyor muyum? He!
Orkun:Bak kız konuşamıyor senin yüzünden, nefes alamıyor lan kız!
Ben:Umurumda mı?
Bunu söylediğimde kendim bile şoka uğradım. Nasıl böyle bir şey diyebilirdim? Fakat artık ağzımdan çıkmıştı.
Orkun:Seni şurada dövmemem için defol git şuradan defol!
Ben:Hadi döv, dövsene!
Orkun kendini zor tuttuğunu görebiliyordum. Yaralı olmama acımış olmalı. aksi taktirde ağzımı burnumu kırardı. Kalbimdeki yaramı da görmüş olsaydı keşke, Melis'i yanına alıp zütürdü. Bende çimlerin üzerine yattım, gözlerimi kapattım.

Haydi hızlı aq

işte o günden sonra nefrete sevgiden daha çok güvenirim, çünkü nefretin sahtesi olmaz. Kendime geldim ve bileziğe bakmayı bıraktım. Buse hala ev telefonunu arıyordu. Annem artık bıkmıştı fakat benim umurumda değildi. Dışarı çıkıp temiz hava almam lazımdı.Üzerimi giyinip dışarı çıktım, evin kapısını önünde bir zarf vardı. Orkun'un bıraktığına emindim.Üzerinde bir adres vardı, altında da
-Bekliyorum
Yazıyordu,ben de umursamadım zarfı tam çöpe atacaktım ki,aklıma Melis geldi vazgeçtim. Adres yakın bir yerdeydi, yürüyerek gitmeye karar verdim. Yürüyerek geldiğimde karşımda bir mezarlık vardı. Orkun'da sonradan yanıma geldi. Sonra ilerlemeye başladı, mezarlıkların arasına girdi. Bende arkasından yürümeye başladım. ikimizde konuşmuyoruz,bir sağa bir solo dönüyoruz.En sonunda bir yer de durmuştuk. Karşımda bir mezar taşı vardı.

1991-2010
Melis ***
Ruhuna El-Fatiha

işim var beyler kusura bakmayın. Hikayeyi akşama bitireceğim

Merhaba

Rez.
Efsane gidiyor.

22 bitti

Rezzers

okurum güzel

BiREZzirs

Sayfa 12

Rezervasyon 14

rez 243.ie

Rezervasyon

Annem:Oğlum Melis seni görmek istiyor.
Ben:Burada olmadığımı söyle
Annem:iyi de oğlum...
Ben:Anne, lütfen
Annem geri kapıyı kapattı,ben de yatağımda yatmaya devam ettim. Hiç kimseyle konuşacak bir şeyim yoktu benim,hem ingiltere'deki üniversitelere giriş sınavlarına başvurmuştum, eğer kazanırsam. istesem de konuşamazdım, benim için en iyi tercih bu.

-6 ay sonra-

Ben:Anne her şeyim hazır mı?
Annem:Hazır oğlum, dedi göz yaşlarını akıtarak. Böyle duygusal sahneleri pek sevmesem de ben de göz yaşı dökmeye başladım.
Ben:Üniversiteyi bi bitireyim, kariyerimi parlak yapıp para kazanacağım, istediğin her şeyi alacağım araba,ev ne istersen.
Sonra babama geldi sıra, kendisiyle pek konuşmasam da ayrılık vakti olduğu zaman yine de içine bir şey konuyor. Onunla da vedalaştım, kendisi benimle gurur duyduğumu söyledi. Sonra da kapıdan çıktım, insan hiç gitmek istemiyor olsa bile vücudun kontrolünden çıkmıştı. Evden çıktım ki merdivenlerden iniyordu ki karşıma Melis çıktı.

kardeş seri biraz

Melis bana acımış bir şekilde bakıyordu.
Melis:Sakalını uzatmışsın, gözlerinin altı morarmış
Bir şey söylemedim, hiç bir şey yokmuş gibi sağ tarafa dönecektim ki öyle bir baktı ki bana, gücüm yetmedi onun gözlerine karşı
Melis:insan terk ederken bir sebep gösterir. bunu söyler. karşısındakine cevap hakkı tanır. öyle durup dururken gidilmez. yok çocukluk bu.
Ben:Durup dururken mi? senle konuşacağım kadar konuştum zaten,
Melis:Durumu yanlış anladın,dur bi açıklayayım.
Bıkmıştım, konuşmasına izin vermek istemiyordum. Fakat karşı da koyamıyordum. Korkuyordum,bir çocuk gibi korkuyordum ya Melis'in söylediklerine inanırsam diye
Melis:Senin özel sürpriz doğum günün için hazırlıyorduk. Orkun'da restoranı 1 geceliğine kiralamayı başarmıştı.Ben de sevinçten sarıldım,sen ise ön yargıyla yaklaştın. Bana inanmadın, hadi onu geçtim.En yakın arkadaşın Orkun'a da inanmadın.

okuyom ben yazz