Malazgirtteyim güneş tam tepede, gavur amı gibi yanıyor ortalık Diyojenden kız istemeye gidiyoruz. Yolda karşımıza bi haydut çetesi çıktı normalde olsa ceker kılıcı sokarım zütüne ama kılıç yok amk bi çiçek bi çikolata. pekekentler soydu donumuza kadar. Neyimiz varsa aldılar. Babam dedi oğlum gel bu halde istenir mi kız yok dedim baba o kız benim olacak. Hemde bugün! Babam ne dediyse dinletemedi beyler şimdiki aklım olsa çıkar mıyım lan sözünden.

Herneyse çıktık yola girdik bizans topraklarına zaten adamların mezhep geniş biz donla geziyoruz bir tane bile şaşkın bakan yok vallahi ben şaşırdım amk. Az gittik uz gittik vardık Diyojen in yanına babama döndüm baba bunlarda Allah Peygamber yok şimdi yanlış birşey söylersin ihtiyar adamsın sen bırak kızı ben isteyeyim dedim sağolsun beni kırmadı döndüm diyojene "Eyyy koca daşşaklı Diyojen bana am lazım senin kızın dıbına talibim sen bu duruma ne diyojen?" O an yediğim tokatla neye uğradığımı şaşırdım beyler huur çocuğu bizans köpeği daha Osmanlı kurulmadan osmanlı tokadı atmayı öğrenmiş.

Hikaye tamamen gerçektir beyler inanmayan olursa capslerle kanıtlarım
Dün anlatmıştım ama pek giblenmedi bugün yeniden yazıyorum..
Kör olmayın diye kısa kısa yazıyorum ilgi olursa hızlı yazar yarım saatte bitiririm

Bizansın hükümdarı elimdeydi artık beyler bütün anadolu benimdi artık ne diyojenden yediğim tokat umurumdaydı ne de diyojenin kızı. Artık benim için tek önemli olan şey Anadoluydu beyler. Yıllarca orta asyanın çorak topraklarında sıcak havasında terden leş gibi kokuyorduk yıkanacak su bile yoktu ama anadolu öyle mi herşeyi bol suyu yemeği karısı kızı ve buranın kapısını türklere ben açt.. aç... açıyorum bi saniye. Vay amk açılmıyor. Lan Artuk Süleyman bi omuz atın lan şu kapıya.! Vay huur çocuğu diyojen vay insan bi yağlar şu kapıyı 300 bin kişiyi yendik kapıdan giremiyoruz.

Anadoluya girince ilk işim diyojenin kızını bulmak oldu ne kadar umrumda değil desem de aklımdan çıkmıyordu amk kızı..
Artuk ve Süleymana geçici olarak yetki verip istanbula diyojen in kızı prenses Sincerely yi bulmaya gittim babamın sırtında ağlayarak çıktığım saraya şimdi sahibi olarak giriyordum Sincerely valizini toplayıp annesiyle beraber kaçış planı yapıyordu usulca yanına yaklaşıp "kahpe bizansın yiğit güzeli sizi ürkütmek istemem lakin dıbınıza talibim " dedim

Prenses biraz ürkmüş olacak ki cevap veremedi bende kızı sırtladığım gibi atımla tekrar malazgirte döndüm.

Çıktık savaş meydanına harbiden de diyojen bini 300 bin kadar adam toplamış. Askerler arasında çatlak sesler çıkmaya başlamıştı bile. Döndüm askerlere ve :

"Burada Allah'tan başka bir sultan yoktur; emir ve kader tamamiyle O'nun elindedir. Bu sebepten benimle birlikte savaşmakta veya savaşmamak için uzaklaşmakta serbestsiniz."

Askerler heyecanla, hep bir ağızdan; "Asla emrinden ayrılmayacağız!" diye haykırmışlardı. Heyecandan boşalmıştım beyler. Ardından konuşmama şöyle devam ettim:

"Ey askerlerim! Eğer şehit olursam bu beyaz elbise kefenim olsun, Zaferi kazanırsak önümüzde çok hayırlı günler olacaktır. Ey askerlerim ve kumandanlarım! Daha ne zamana dek biz azınlıkta düşman çoğunlukta olmak üzere, böyle bekleyeceğiz. Düşmanı yenersek diyojen picinin kızı benim, kardeşleri, kuzenleri, komşuları da sizin olacaktır. Beni izlemek isteyenler gelsinler. Geri dönmek isteyenler serbestçe dönsünler. Onlara hiçbir ceza verilmeyecektir. Bugün burada ne emreden bir sultan, ne de emir alan bir asker vardır. Ben de sizlerden biriyim ve sizinle birlikte savaşacağım."

Bu konuşmasından sonra oku, yayı atıp kılıcımı sıyırdım ve en ön safta düşmana doğru at sürmeye başladım. Sanki ışık hızıyla düşmanın üzerine gidiyorduk beyler 40 bin asker sanki 400 bin olmuştu. Gün boyu süren savaşın sonunda kesin zaferi kazanıp diyojeni atımın arkasına bağlayıp çadırıma.

http://www.imgim.com/2620incid4249624.jpg
Askerin koşarak döndüğü siper

Hemen orduyu toplattım ve savaş hazırlıklarına başladım. Artuk ve Süleymanı çağırdım çadırıma dedim kaç asker toplayabilirsiniz Artuk dedi benden bi 10 bin çıkar eyvallah dedim süleyman dedi benden de 25 bin kadar olur (pekekentte dexer gibi dil vardı bi bakkala göndersem bin asker toplayıp gelirdi) ona da eyvallah çektik benim kuzenler kardeşler filan da toplansak yaklaşık 40 bin asker vardı. Kafaya koymuştuk diyojeni tokatlayıp kızını alacaz!

Önden keşfe gönderdiğim askerlerden birisi telaşla yanıma geldi ağlamaklı bir sesle ' Komutanım diyojen 300 bin asker toplamış bize doğru yaklaşıyor.' Elimi askerin omuzuna koyup bin gülüşü yaparak "Sen metin ol yiğidim onlar korksun, zira biz de onlara yaklaşıyoruz." dedim. Asker lafimla acayip gaza gelmiş olacak ki koşarak sipere döndü.

http://www.imgim.com/4002incis3933444.jpg
O zamanlar fotoğraf makinesi yok takscu panpalarimdan birinin resmini cizdirmistim ressam panpama

Buyrun beyler bu kapı o kapı şimdilerde biraz yıkılmış huur diyojen malzemeden çalmış http://www.imgim.com/gülek.jpeg

Evet beyler o kapı o meşhur kapı anadolunun kapısıydı az sonra geçeceğimiz kapı. O gün yemin etmiştim beyler beni tokatlayıp gönderen diyojenden intikam almaya. Otağımıza varır varmaz başladım plan yapmaya diyojen binine öyle bi tokat atacaktım ki ağzı zütüne kayacaktı.

ilk olarak topladım çadırıma bütün 1.80 boyundaki takscu panpalarimi adam toplayıp dövecektim ama meğerse o panpalarimin en uzunu 1.60 boyunda bu plandan vazgeçtim ve dedim ki bi tek diyojeni değil yedi sülalesini tokatlamalıyım.

Babam beni sırtladı çıktık saraydan gözümden yaşlar akıyor kızı kaybettiğime mi yanayım yediğim tokda mı yanayım yoksa babam sırtladı diye kabak gibi açılan zütüme gelen geçen herkesin bakıp gülmesine mi yanayım anlamadım beyler sadece yanıyordum yediğim tokadın şiddetinden olsa gerek.

Babam fosurdaya fosurdaya beni sırtında taşımaya devam ediyordu ben hala ağlıyordum baba çıkalım artık şu kahpe bizansın topraklarından diyordum. Şu kapıdan çıktık mı tamam oğlum dedi vatanımıza varıyoruz.

gibtir tak

inanmadım kanıtla

Malazgirte döndüğümde Artuk ve Süleyman devir teslim işlerini çoktan halletmiş oraları tam anlamıyla türk toprağı yapmıştı. Hatta salı pazarı bile kurulmuş annem dometesi 3 ten say da alayım beni boş gönderme diye pazarlık ediyordu prenses Sincerely bu duruma bayağı şaşırmıştı ancak ordan züccaciyeci mahmut abinin Geeeele en ucuz mallar burda yetişen alıyor yetişemeyen ağlıyor diye bağırmasıyla Sincerely tezgaha doğru koşmaya başladı. Ardından sütyenci halis abi kleopatranin sütyeni burdaaaa diye bağırınca bu sefer sütyen tezgahına doğru koşmaya başladı ardından manavı simitcisi dilencisi derken benim hatunun başı döndü olduğu yere bayıldı kaldı.