havaya diken abiler vardı bizim çocukluğumuzda. mahallenin büyük abilerindendir o abi. At bakayım topu abinin kıllı göğsüne edalarıyla mahallenin ortasında hareketler yapmak için topu isterdi. Genellikle futbol aşkıyla yanan biz çocukların gözünde futboldan anlayan "vay be hareketlere bak" dediğimiz abiydi. Alırdı bizden topu geç bakalım kaleye deyip kösele ayakkabısıyla bizim 35-40 kiloluk vücudumuza acımayıp alışın diye karaburun çekerdi ey gidi günler ey çok özlüyorum o günleri.biz de büyüdük ama hiç o topu havaya dikmedik. çünkü mahalle maçı yapan çocuklar yoktu...