/i/Sözlük İçi

sözlük içi.
  1. 101.
    0
    ...
    ···
  2. 102.
    0
    ...
    ···
  3. 103.
    0
    :(
    ···
  4. 104.
    0
    ...
    ···
  5. 105.
    0
    (':
    ···
  6. 106.
    0
    (':
    ···
  7. 107.
    0
    ...
    ···
  8. 108.
    0
    ...
    ···
  9. 109.
    0
    unuttuğumun ilk günü, bir tebessüm filizlendi
    unutabilmenin en büyük zaferlerden olduğunu gördüm
    köklerinden ellerinle tutup ağacı sökmek
    ve bakıp titrek kollarına çok yorulduğunu bilmek
    yudum suyla hasretleşmek
    istemsizce titremek
    hayat ölüm arası nefesleşmek
    Kendini kandırmaktan arındırmak
    self defans
    olmamalıya yok şans
    bilindik bu türbülans
    unuttuğumun sonrası
    hatır gönül sofrası
    ve bir ziyafet bayram yeri kalbimin tam ortası
    kelepçesine aşık elim artık anladı
    bir yerde zaptedilmiş olduklarının farkına vardı
    hâlden hâle bir revane
    boş mahalde ben divane
    dört duvarın çemberinde bir insandır meyane
    unuttuğumun ertesinde noktalar virgüle döndü
    sahte gümüşler sana kaldı, altınların bitti
    'sis ortadan kaldığında başlar dalış temaşası'
    sis ortadan kalkmadan her ileri adım muallakta
    sinen içine yangınlarından kül topla
    ya da çık dışarı
    aptallar gibi beyaz tavşanı ara
    yahut al silahlarını dünyalarını tara
    ya da geç aynanın karşısına saçlarını tara
    ya da kaybettiğin saçlarını aynalarında ara
    düşünmek için vaktin var
    aklara varmak için karalardan cay
    unutma, unutamadan olmuyor
    "demesi kolay" diyeni tabii bunu iyi bilirim
    her şey unutulmuyor
    balkonuma konan kuşlarla veda vaktidir
    bu veda, vedaların ne sonuncusu, ne de ilkidir
    hayat kargaya peynir
    insansa tilkidir
    hayat çoklu yaşanır
    ruhlarsa teklidir
    yavaşlarsan itekletir, fazla hızlı gidersen setekletir
    hayaller randevularda bekletir
    insanlar defterine adını ekletir
    hayat bazı adları defterinden silmeni gerektirir
    bazen gün
    bazı ay
    ve bazı bazı o yaşanmış uzun yılları tek saniyede silmeyi gerektirir
    unutabilmektir işin özü, unutabilen olabilmektir
    samuray kılıcı misali tek hamlede kesmektir
    kendini ihtiyacın kadar sevmektir
    ve insan her şey için muhtedir
    ve minik bir damla nutfedir
    anbean aklımdadır
    aklımı benden kaçır
    bendeyken canım acır
    unutamayan ağır taşır
    artık dediklerine kanmam
    payıma düşenleri istifledim
    güvenmeye meyilli miyim
    sanmam
    uzun yoldan geldim
    uzun yola devam.
    ···
  10. 110.
    0
    (':
    ···
  11. 111.
    0
    ...
    ···
  12. 112.
    0
    Bela mısın lan ne zaman ağlasam bu başlığa entry giriyosun
    ···
  13. 113.
    0
    :D

    ···
  14. 114.
    0
    ...
    ···
  15. 115.
    0
    gördüğüm en ilginç başlık
    Ne zaman özlesem bu başlık uplanıyor gerçekten ilginç
    ···
  16. 116.
    0
    {':
    ···
  17. 117.
    0
    ...
    ···
  18. 118.
    0
    ...
    ···
  19. 119.
    0
    ):
    ···
  20. 120.
    0
    beni sevmeye gel bir daha
    o yürekten çalar seneler
    ne demek kaçtım kavgadan!
    sen uzakken çalar ecelim
    ve yangının dağılır evime
    bana baktığın gün...
    güzel bir şey söylemek isterdim
    tabii gönül artığı olan hislerdir
    güzel sözler kimi sevdi?
    söyle moruk kim kimi sevdi?
    kim derdime sızdı ve beni gezdi?
    kim engine kızdı ve seni ezdi?
    kim yerlere düştü ve canı bezdi?
    kim aşığın oldu seni çizdi?
    her gün
    dünyaya kızar rüyalar
    gerçeğe alışan rüyalar
    sustukça azalan rüyalar
    her gün
    kursağıma sızan rüyalar
    kavgayı bağıran rüyalar
    sözlerimi bozan rüyalar
    arabesk bir şarkı eğilip kulağıma adını fısıldar ama yine kısılmam
    zaten sana yazdıran her halimle bana yazılman
    her gün
    hesabı keserim yarından
    sökülür mü gözün bağrımdan
    bana baktığın gün
    kimsesizler mezarlığında yazdı gönlüm
    bir kuştan haber geldi...
    ilk önce haberi gömdüm.
    ciğerim öldüm serabına çöldüm
    ve tüm aşklarımı toparlayıp kuraklığıma döndüm…
    hiç bakmadım ki etrafım hoş
    etrafım loş ama etrafım boşmuş
    hiç kaçmadım ki efkarım dost
    efkarım toz ama efkarım suçmuş
    hiç korkmadım ki etraf kaos
    aşkın lodos
    zulmün dili 'yozmuş' diye!
    hiç susmayınca efkarım bol
    etrafım boş
    hayalin dostmuş.
    derdim bu değil
    derdim sen
    derdim yel
    derdim bi ümit tüm aşkımı acıyla özgürlüğüme kenetleyen
    kimden gelirse gelsin yılmadım hiç ben küfürden
    sakladım hep zamanı gerçeğe sen gir diye penceremden.
    ···