Benim de avşa adasinda gotume denizanasi girmisti.

Aga devam etsene aq

Hasgibtir insanlar gelmiş

Rezzzzz

Ayça abla tostumu getirdikten sonra çocuksu oburluğumla silip süpürdüm ve höpürdete höpürdete içmeye başladım.

Son kafile geliyordu, bot yanaştı ve iskeleye bağlandı. Beyler içerden sanırsınız huzur evi iniyor amk ful pinponlar inmeye başladı. Bende kafamı öne eğdim ve çayımı içtim. Tayfadan birinin inmeyen kalmasın dediğini duydum. Şehirler arası otobüs müdavimi sanki gavat.

Bi' anda biri seslendi.

"Pardon bir bakar mısınız?"

Kafamı kaldırmamla tutulmam bir oldu beyler. Masmavi gözlü kumral bir kız.

Biliyorum burda hikaye okumaktan böyle kızlara alışmışsınız fakat benim gibi bir çocuğa öyle bir kız çoktu. Kız beni büyük sanmış olmalı ki resmi sormuştu. Gençler 1.86 boyum vardı daha önce söyledim mi bilmiyorum.

Öyle kekeleme falan olmadı, resmi bir biçimde konuştum.

"Buyrun."
"Şey ben *** pansiyonu arıyorum buralarda mı."
"Benim evimin arka sokağı buyrun sizi zütüreyim."

Eskiden böyle iğrenç tecavüz olayları çok duyulmamış olduğu için kız kabul etmişti.

inanılmaz derecede utanıyordum çünkü oraya kız kesmeye gitmiştim ve bu yüzden kızlarda bana baksın diye mayoyla inmiştim. Şimdi yanımda alımlı şu hem güzel hem tatlı kızlardan biri vardı ve iki de bir kulağımı kaşıma bahanesiyle vücudumu kapatıyordum.

Kız söze girdi

"Eee buralısın herhalde."
"Hı hı"

Bir süre taş parkelere yavaş yavaş basarak yürüdük. Hem kız yavaş yürüyordu, hem de ben.

Hava ılıktı...
Hafif bir meltem...
Kıyıya vuran dalga seslerine eşlik eden gün batımı...

O sırada kıza hafif bir bakış attım. Kesinlikle harika bir kızdı. Kusursuz. Altın oran insanlar olurya, ondan işte.

"insanları bıyık altından süzmek ayıp bir şey bence."

Kız böyle diyince melül ve romantik ben gitti, yerine arkadaşlarıyla ıslık çalan veled geldi.

yaz yaz okuyoruz

"Pardon ya dalmışım."

Kıkırdayıp yeşil çam filmindeymiş gibi iki kere sekti.

"Adın ne?"

Gelde söyleme o surata

"Josef"
"Bende Eylül"

ilk olarak Eylül elini uzattı. Sıkıp o yaştaki bana göre çapkın gülümsememi attım. O da kahkaha atıp elimi sıktı. Gülümsemeyi taklit zannettiğini anladığımda içim burkuldu.

Ciğerime iyice nefes çekip konuştum;

"Nerelisin?"
"izmir."

Bir, yüzüme vurmayın. iki o zamanlar herkes izmire tak atmıyordu.

"Hmm iyimiş. Ailen yok mu?"
"Yok."
"Başın sağ-"
"Hahah salak burda değiller yani."

"Hee pardon ya."
"Sen buralıyım demiştin de... doğma büyüme mi yoks-"
"Doğma büyüme buralıyım."

Kalacağı pansiyona gelmiştik. Kalacağı yer harbi iyi bir pansiyondu ve Berke'nin amcasınındı. Fakat kızı bırakasım gelmedi.

"Şey Eylül... "
"Efendim?"
"Burası kalacağın yer ama burası pis biraz, ayrıca sahibi falan çok kötü. istersen bizim eve gelebilirsin. Annem çok güzel kahvaltı hazırlar bak."
"Hahahah tamam tamam da ya babanla annen beni istemezse?"
"Bizim ada halkı iyi kalplidir. Ben doğduğumdan beri daha kavga bile olduğunu görmedim. Sokak sokak bilirim ben adamı. Neyse konu dışına çıktım, kısacası anne babam da iyi kalplidir. Sen gel yani, hem muhabbetimiz oldu yabancılık çekmezsin."
"iyi bari."

Arka sokaktan çıkıp bizim sahile bakan evimize geldik. Kapıyı tıklattım. Kısa bir bekleyişten sonra annem eli unlu bir biçimde kapıyı açtı. Al yanakları ile gülümsedi.

Ufak bir ara vereyim uçağa bineceğim. Malum laptopu kapatıcam. Telefona not olarak kaydedicem patır patır atarım inince. Hepinizi seviyorum ordaki 2-3 kişi (:

Rezervasyon

Rezerved

Devam et panpa güzel yazıyosun

Rezzers

rezervasyonn

Rezervasyon

Rez moruk

Boşuna izmir demiyoruz.
Rezzırs

devam et bakalım

Geldim arkadaşlar sayımız artmış(: Uçaktan indim ama uyuklamışım az oldu ama idare edin.

"Hoşgeldiniz hoşgeldiniz... hoşgeldin şekerparem."
"Hoşbulduk anne... "
"Kusura bakma kızım çıkaramadım ben seni de, kimlerin kızısın sen. Pek de buralı gibi durmuyorsun da... Selvaların kızı mısın yoksa?"
"Yok hanımefendi turistik amaçla geldim. Josef bana *** pansiyonun bana çok pis olduğunu ve sizde kalabileceğimi söyledi. Sizin içinde sorun olmazsa burda kalacaktım da... "

Annem bana soran gözlerle baktı. Ele vericek diye üç buçuk attım beyler. Sonra gülümseyip Eylül'ü içeri buyur etti.

"Kızım Josef sana evi göstersin istersen bir banyo yaparsın yol yorgunsun. Akşam yemeği 7 de ona göre."

Eylül'e evi gezdirdikten sonra müsade isteyip banyoya girdi. Bende anneme yardıma mutfağa gittim. Annem iki de bir bana bakıp gülüyor kafasını sağa sola oynatıyordu.

En sonunda ağzındaki baklayı çıkardı.

"Oğlum ne terbiyeli güzel bir kız bu. Turnayı gözünden vurmuşsun."
"Ya anne... "
"Biraz büyük sanki ama olsun aşkta engel olmaz!"
"Anneee... "
"Tamam ayol tamam hihihi."

Annemi mutfakta yalnız bırakıp salona geçtim ve babamı beklemeye başladım. Biraz dinleneyim derken evin soğuğunda uyumuştum ki yukardan ses geldi;

"Josef! Hanımefendi!"

Annem mutfaktan çıkmıştı ki beni de bakınırken gördü. Kafasıyla yukarı katı işaret edip bana şu -seni seni- kafa sallamasını yapıp mutfağa kaçtı.

Yalan yok beyler elim ayağım titreye titreye çıktım yukarı. Zaten ergenliğe yeni girmiştim bu duygular hafiften uyanıyordu. Merdivenin yolunu zor bulup yukarı çıktım ve seslendim.

"Buyur Eylül."
"Josef su bir tazyikli geliyor bir durgun. Napıcam?"
"Altındaki vanayı sıkıp geri çevir."

Sonsuzluk gibi gelen bir sürenin ardından tekrar seslendi.

"Olmuyor ya!"
"Bir daha dene."
"Of olmuyor işte!"
"... "
"içeri girer misin... kusura bakma."

Aklımdan bin türlü fantezi geçti beyler. Eylül üstüme atlar falan.